Mafiatale {frans}

9. Bölüm: Gizli Mesaj

Friskin gözünden

Uyandığımda başımın ağrısı beni hasta hissettirdi .
Neler oluyor.

Kendime gelince etrafıma baktım.
Hiç bilmediğim bir odadaydım .
"Frisk . Sonunda uyandın ." Dedi biri elimi tutarken.
Başımı o tarafa çevirince Sansı gördüm.
Bana bakışları anlaşılmıyordu.
Ona hiçbirşey demedim ve sadece baktım.

Ben ona bakarken o elini yavaşça benden çekti.
Yüzümdeki ifade açıktı.

Sans derin bir nefes aldı.
"Frisk ben -" dedi ama onu durdurdum.
Ona bakarak oturdum.
"Sakın. Birşey. Söyleme . Daha fazla üzüntüyü kaldıramam . Hissetmediğim üzüntüyü. " dedim .

Sans sesini dahi çıkartmadı.
"Bana yalan söyledin. Seni nasıl affedebilirim .
Sana güvenmiştim. Belkide açıklaman var. Ama ben ikinci kez bunu yapamam. Yalan söyleme konusundaki hassasiyeti nasıl sen çok iyi bilirsin ." Dedim .

Sans birşey demedi. Birsüre ikimizde bu şekilde oturduk.
Sans en sonunda kalkıp masanın üzerinde yeni fark ettiğim kağıdı eline aldı.
"Pekala. İster inan ister inanma. Ama bunu dinlemen lazım. Biz zaten okuduk. Mektup sana ve Chara için." Dedi ve derin bir nefes alıp okumaya başladı.

"Eğer bu ses kaydını bulduysanız mors kodu olduğunu anlamışsınızdır. Bu mesajı yada mektubu canavar mafyası için yazıyorum . Ama ilk önce bazı suçluluk duygularımı dışa aktarmak istiyorum.
Öncelikle denek 1 . Sana yapılanlar için üzgünüm . Fazla inatçısın . Seni kurtaran bu . Ama denek 2 . Senden özür dilemeye bile utanıyorum. Şimdi diyeceklerime inanmak istemiyeceksin . Ama bu doğru.
Sen ve ikizin canavarlarla çok iyi anlaşırdınız . Özellikle sen bir iskeletle çok yakındın. Herneyse . Seni kaçırdıktan sonra sizi ağır uyku hapları , sakinleştiriciler ve daha birçok şeyle herşeyi unutmanızı sağladım. Özellikle sen denek 2 . Asla adını öğrenemedim . Ama sen canavarlarla ilgili birşeyler hatırlayınca geri unutmanı sağladım. Seninle ben ilgilendim . Ama ben sana birçok yalan anlatırken gözlerinden akan yaşlar hala canımı yakıyor.
Senin beynini yıkadım. Süngerden farksız.
Sana bunun çözümünü anlatamam . Ama lütfen . Lütfen sadece hatırlamaya çalış. Ailene zarar verme.
Birtane kaybettin. Birini daha kaybetme.
O narkozun etkisiyle anlattığın anılarındaki kişiyi kaybetme.
Ve .
Bu mesaj fark edildiğinde . Bende ölmüş olacağım.
O yüzden sana bir ipucu vereceğim.
Duygularını bulmak için duvarı kırmayı dene.
Birşey seni tetikleyecektir.
Onu bul.
Bulduğunda anlayacaksın . "

Sans okumayı bitirdiğinde bana baktı.
Beynim mi yıkanmıştı?
Daha fazla yalan.
Bildiklerim bile yalan mı yani ?

"Biliyorum. Charada okuyunca birşey diyemedi. Ama kendine zaman ver. Benim birşey yapmam doğru olmaz . Ama lütfen şunu anla. Ben insanlarda dahil kimsenin ölmesini istemem . " dedi ve yerinden kalkıp gitti.

Ben sessizlik içinde duyduklarımla başa çıkmaya çalışırken bir kapı tıklanma sesi duydum.
Başımı kaldırınca Charayı fark ettim.
"Frisk. Daha iyimisin ?" Dedi yanıma gelip otururken.

Ona bakıp gülümsemeye çalıştım. Ama olmadı. Derin bir nefes aldım ve geri ona baktım.
"Sanırım bir kucaklaşmayla daha iyi olabilirim . " dedim kollarımı yavaşça açarken.
Chara bana gülümsedi ve bana sıkıca sarıldı.
Kokumu içine çekerken bende ona sıkıca sarıldım ve bende aynı şeyi yaptım.
"Chara. Birsüre böyle kalsak olur mu? " dedim .

Chara sesinin titrememesi için çabalayıp konuştu.
"Tabi Frisk . Herzaman. Sanırım benimde ihtiyacım var." Dedi Chara.
Biz birbirimize dahada sıkı sarılırken ben bir şey hissettim.
Yıllardır hissetmediğim . Hayır hiç hissetmediğim ama tanıdık gelen bir hisle doldum.

Saf rahatlık ve huzur.

Biz böyle nekadar kaldık bilmiyorum . Ama kapının tıklanmasıyla ayrıldık.
Gelen Annem, Asriel ve bir erkek keçi.
"Rahtsız etmedik umarım." Dedi erkek keçi.
Chara onlara gülümsedi .
"Hayır. Rahatsı etmediniz. Gelsenize." Dedi Chara.

Onlar benim yanıma yaklaştılar ve gülümsediler.
"Daha iyimisin Frisk ?" Dedi Annem.
Onu başımla onayladım.
"Evet. Daha iyi olduğum günlerim olmuştu . " dedim şakamın anlaşılmış olduğunu umarak.

Bakışlarımı bu büyük keçiye çevirdim.
"Ve siz ?" Dedim Charanın elini hafifçe sıkarken .
Keçi hafifçe güldü.
"Doğru ya. Nekadar kabayım. Ben kral Asgore. Torinin eski eşi ve bu mafyanın başıyım." Dedi Adının Asgore olduğunu öğrendiğim keçi.

Başımla onayladım.
"Memnun oldum . " dedim sadece.
Charanın Asriele bakışlarını fark ettim.
Benim bakışlarım onları bölünce Chara anneme ve Asgoreye döndü.

"Bir karar verebildiniz mi?" Dedi Chara.
"Ne kararı?" Dedim Charanın elini birazdaha sıkarken.
Asriel başını kaşıyıp konuştu.
"Şeyyy . Bizim ikinci işimizi annem belki birazcık biliyor olabilir . Ve babamda bizim burda çalışmayı önerdi. Yanı en azından kendimizi geliştiririz." Dedi tepkimi kestiremez bir halde.

Ama aslında bir mafyada çalışmanın artılarıda var.
Birşey oldumu korumanın garantiliği bunlardan biri.

Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirerek konuştum.
"Ben yanlız çalışırım. Bana böyle bir olanak sağlarsanız hayır demem. Yada kardeşlerimle çalışmaya devam edersem. " dedim .

Chara ve Asriel mesajı çok iyi almışlardı . Öldürebileceğim sürece sorun yok.

"İşte orda küçük bir sorunumuz var. " dedi Chara bana bakarak.
"Babamın Asriele bir konum vericek . Ama bizim için işler birazdaha farklı.
Burda insan mevkisinin yüksek olması şimdilik sorun olabilir. Bu yüzden biz bir sene boyunca yardımcı konumunda kalacağız. " dedi Chara.

"E bunda sorun ne ?" Dedim kaşlarımı hafifçe çatıp.
"Bu benim sadece bir kişi seçebileceğim anlamına geliyor." Dedi Asriel üzgün bir tonda.
Aslında hakta veririm . Biz bir takımız . Kim takımını dağıtmak isterki .

"Ozaman ne yapacağız?" Dedim bu işin altından birşey çıkacağını bilmeme rağmen.

"Chara Asrielle beraber. Sende bu mafyada bir yardımcı seçmesi gereken ama bunu sürekli reddeden biriyle olman gerekti." Dedi Asgore.

Onlara sadece baktım.
"Peki kim ?" Dedim herkeze bakarken.
En son gözlerim yine Charayla buluştu.
Oda derin bir nefes aldı ve cevabımı verdi.

"Sans"