Mafiatale {frans}

30. Bölüm: . . .

Sans benim bu dediğimle içimdeki şoku atmam için bana zaman verdi.
Kendimi sakinleştirince Sansdan ayrıldım .
Sans bana gülümserken elimi aldı ve yüzüğü kutusundan çıkartıp parmağıma taktı.

Ben elimin yüzükle olan uyumuna bakarken birden kendimi Sansın kollarına attım.
Biz birkezdaha sarılırken bir patlamayla yerimizden sıçradık. Ama sonrasında üstümüze gelen parlak kağıtlarla sakinleştik.

Sadece konfeti .
Ama kim . . . Konfetinin kaynağına bakınca Asriel ve Charayı gördük.
İkiside bizi tebrik ederek geldiler.

Chara Sansa yumruk attı ve konuştu.
"Sana bunu seviceğini söylemiştim." Dedi Chara.
Ben onlara bakarken Asrielde konuştu.
"Zaten hayır demesinin mümkünatı yok. O kadar hazırlık yaptık. Eğer Frisk evet demeseydin ben derdim . O kadar hazırlık boşa gitmez en azından." Dedi Asriel.

Bu dediğine hepimiz kahkahalarla güldük.
"Demek herşeyi biliyordunuz." Dedim dalga geçer tonla.
Bunu dememle bu sefer Sans araya girdi.
"Aslında Chara dün akşam öğrendi. Ama Asriel hep biliyordu. " dedi Sans.
Ben ona sıcak bir mutluluk sundum .
Oda bana aynı şekilde karşılık verirken Chara ne ara yaptı bilmiyorum ama arkamızdan gelip iki kolunu birini bana diğerinide Sansa atıcak şekilde aramıza girdi.

"Evet. Bu aşkı bölmek istemezdim ama şimdi ne yapıcağız? Yani bunun salonu var , kıyafeti var , organizasyonu var . . . Hangisinden başlıyacaz?" Dedi Chara.
Cidden birçok şey geldi şimdi. Önce hangisini yapmalıyız ki ?

"Şey . Bana sorarsanız önce düğün salonuyla başlayalım. Birçok şey var. Bunu önce halledersek en azından yolumuz açılır." Dedi Sans.

Herkez bu konuda ona hak vermişti.

Böylece yarın öğle arasında birkaç düğün salonu gezme kararı aldık.

Dördümüz bir süre daha bu güzel yerde kalıp kutlama yaptık .
Sonrasında gözlerimin ağırlaştığını hissettim.
"Anlaşılan gece bitti." Dedi Sans.
Benim en son hatırladığım şey ise Sansın beni sırtımdan ve bacaklarımdan tutup kaldırması .
Zaten sonrasında kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah uyandığımda kendimi odamda buldum.
Yine oldukça huzurlu uyanmıştım.
Kendimi hemen yataktan kaldırdım ve yüzümü yıkamak için banyoya gittim.

İşim bitince üstümü giyindim ve mutfağa kahvaltı yapmaya gittim.
Ben mutfağa girer girmez iki çift büyük kol beni sarıp sarmaladı.
Annemdi bana sarılan.

Hiç cevap vermedim ve bende sarılarak karşılık verdikten sonra konuştum.
"Sanada günaydın anne." Dedim mutlulukla.
Annem beni biraz daha sıktıktan sonra beni yere  bıraktı.
"Ah Frisk senin için çok mutluyum. Seni ve Charayı aldığımda küçücüktünüz. Şimdi ise şu haline bak . Büyüdün ve evleniyorsun bile." Dedi Annem gözünden akan bir damla yaşı silerken.

Arkadan gelen  bir gülmeden sonra Charanın sesi duyuldu.
"Hadi ama Anne duygusala bağlama. Dün yeterince Frisk bağladı zaten." Dedi Chara gülerek.

Bende ona katıldım ve kahvaltı masasına oturup kahvaltımı yapmaya başladım.

Öğle arası

Öğle arasına girdiğimizde Sans ,ben ,Chara ve Asriel ile beraber düğün salonlarına bakmaya gittik.
Birçok yer beğendik aslında ama malesef ya yerler dolu oluyor , yada net bir sorun çıkıyordu.
Aslında bunu bugün halletmek istiyorduk. Çünkü bu iş hemen bitsin istiyorduk.

Ama en son bir arkadaşımın önerdiği bir düğün salonuna gittik ve . . . Evet.
Hem Sansla benim karşılayacağımız bir fiyat hemde oldukça güzel bir yer.

Biz bütün ayarlama ve organizasyon işlerini hallettikten sonra bu düğün salonunun dans pistinde nedenini sorsalar açıklamak pek mümkün olmayacak şekilde dans ediyorduk.

Asriel ve Chara birlikte dans ederlerken ben ve Sansda onları izliyorduk.
Ben birden alkış tuttum.
"Bravo bravo. Düğünde dans etseniz baya ilgi görürsünüz." Dedim gülerek.
Bu eğlenceden tabikide Sansda geri kalmaz.
"Birde gelin ve damadı siz sanıyorlarmış " dedi Sans gülerek.

Chara ve Asriel kızarmaya başlamışlardı. Ben kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım.
Bir süre sonra onlarda katıldı.
Ama kahkahalarım birden Sansın beni bileğimden tutup kendi etrafımda döndürmesi ve bana arkadan sarılmasıyla kesildi.

Ben istemsizce kızarırken zorda olsa konuştum.
"Ş-şey ben . . . Ben bir hava alıp geliceğim." Dedim ve Sansın kollarından kurtulup dışarı çıktım.

Dışarı çıkınca sırtımı duvara yasladım ve huzur dolu bir nefes aldım.
Bu iskeletle evlendiğim için çok şanslıyım.

"Frisk." Dedi bir ses.

Birden yukarıya bakan gözlerim aşağı indi ve bir insan dikkatimi çekti.
Zayıftı , tıraş olalı birkaç gün olmuş sakalları arasından çıkan sıcak gülümsemesi , dağınık saçları ve yorgun gözleri.

Ama ben o sıcak gülümseme . . . Biri baksa böyle düşünür.
Ama ben böyle düşünmem.
O gülümsemenin ardındaki gerçek yüzü unutamama.

Güzlerim korkuyla açılırken dudaklarımdan tek bir şey çıktı.
O titrek sesimden . . .

"B-baba?"