"Ceylan, doğrumu söylüyor Kağan?
Konuşacağın konu Ceylan'lamı alakalı?"
"Evet Doğan. Konuşacağım konu Ceylan ve benimle alakalı."
"Neymiş seninle ve Ceylan la alakalı konu? Bak şimdi gerçekten merak ettim."
"Doğan, dostum lütfen beni yanlış anlama. Benim Ceylan'a karşı asla kötü bir düşüncem olamaz.
Öncelikle bunu bilmeni istiyorum"
"Sadede gel Kağan. Konu neyse doğruca söyle"
"Tamam Doğan. O zaman ben direk söyleyeceğim. Ben Ceylan'ı seviyorum Doğan. Kardeşini çok seviyorum.
Onu hayatım boyunca kimseyi sevmediğim kadar seviyorum"
Doğan, buna şaşırmamıştı. Böyle bir şeyi bekliyordu.
Dünya güzeliydi kardeşi. Onu görüpte kim sevmezdi ki. Kağan'da tutulmuştu tabiki.
Doğan, Kağan'ın ardından bakışlarını Ceylan'a çevirdi.
"Ya sen Ceylan. Sen ne diyeceksin?
Kağan'ın söylediklerini duydun.
Seni sevdiğini söylüyor.
Sen de onu seviyor musun?"
"Kağan'ı ne kadar sevdiğimi en iyi sen bilirsin abi. Ben onu yıllardır seviyorum"
Doğan, kardeşinin Kağan'ı sevdiğini elbette biliyordu. Ama bunu açık açık söyleyeceğini beklemiyordu. Kardeşi sevgisinin ardında durmuş Kağan'a destek çıkmıştı. Doğan, kardeşinin konuşmasının ardından ayağa kalkarak bakışlarını Kağan'a çevirdi.
"Ben kardeşimi sana emenet etmiştim Kağan. Sen ne yaptın?"
Kağan, Doğan'ın sözlerinden sonra hemen ayağa kalktı.
"Ben ben Ceylan'ı çok sevdim dostum.
Ben onu senin kardeşin olduğunu bilmeden önce de sevmiştim.
Bunu sen çok iyi biliyorsun.
Ben onun için herşeyi yaparım.
Bundan sonra benim için sadece Ceylan var.
Bize izin vermezsen sana kırılmam.
Ama Ceylan'dan da vaz geçmem"
Doğan, Kağan'ı ilk defa böyle görüyordu.
Söylediğini yapacağını da biliyordu.
Doğan, emin olmuştu artık.
Kağan, gerçekten kardeşini seviyordu.
Kardeşinin kalbinde de yıllardır Kağan vardı. Doğan, kardeşini hiç düşünmeden Kağan'a emenet edebilirdi.
Bu yüzden onlara karşı çıkmayacaktı.
"Onu sakın üzme Kağan. Kardeşimi üzersen karşında beni bulursun."
"Ne, ne yani Doğan? Ceylan..."
"Evet Kağan. Doğru anladın. Ceylan ve seni mutlu görmek istiyorum.
İkinizde mutlu olmayı çok tan hak ettiniz.
Kardeşimin mutluluğu için yapamayacağım şey yok.
Kardeşim seni sevdiyse ben ona karşı gelemem.
Ayrıca sen benim dostumsun.
Benim için ikinizde çok değerlisiniz.
Sizin mutluluğunuz en çok beni mutlu eder"
Doğan'ın sözlerinden sonra Ceylan, koşup abisine sarıldı.
"Abim, canım benim. Beni anlayacağını biliyorum. Beni nasıl mutlu ettin anlatamam."
"Teşekkür ederim Doğan. Teşekkür ederim dostum.
İnan bana pişman olmayacaksın.
Ceylan, benim hayatım. Onu mutlu edebilmek için elimden geleni yapacağım. Sana söz veriyorum"
Doğan'ın ilişkilerine onay vermesiyle Kağan ve Ceylan, derin bir oh çekmişlerdi.
Eğer Doğan, karşı çıksaydı mutlulukları yarım olacaktı. Bir tarafları hep eksik kalacaktı.
Şimdi geleceğe daha umutla bakabilirler di. Önce Kudret Sarı dan kurtulmaları lazımdı.
Sonra Ceylan'a dillere destan bir düğün yapacaktı.
Sevdiği kızı telli duvaklı gelinlik içinde görmeyi çok istiyordu.
Doğan'ın şartı da buydu. Kudret Sarı, hapse girdikten sonra Ceylan'ı gelip istemesini söylemişti Kağan'a.
Kardeşini canının yarısını telli duvaklı gelin olmasını, Kağan'la mutlu bir yuva kurmalarını çok istiyordu.
Tuğba, hala aynı yerde evi izlemeye devam ederken evin önüne başka bir arabanın durduğunu gördü.
Arabadan genç bir kadın inip doğruca eve girdi.
Kimdi bu kadın? Bu evde neler oluyordu? Doğan'ın kardeşi gerçekten bu evde miydi?
Bir yolunu bulup herşeyi mutlaka öğrenmeliydi.
Kudret'in elinden kurtulmak için bu şarttı. Takıntılı manyak. O kızı kafaya takmıştı.
Tek çaresi Doğan'ın kardeşini Kudret'e vermekti.
Tuğba, o günden sonra hergün evi göz hapsinde tutumaya devam etti.
Henüz Doğan'ın kardeşini görememişti ama evin sahibi hakkında bir çok şey öğrenmişti.
Evin sahibinin adının Eva, olduğunu, bir kreşinin olduğunu. Evinde yalnız yaşadığını öğrenmişti.
Ayrıca Kağan'ın arkadaşı olduğunuda öğrenmişti.
Doğan'ın kardeşinin bu evde olduğuna şimdi adı gibi emindi Tuğba. Yoksa Kağan, sık sık bu eve gelmezdi.
Ayrıca Doğan da günlerdir bu evdeydi. Kağan, o kızı kendi evi güvenli olmadığı için Eva'nın evinde saklıyordu.
Ama, yine de emin olmadan Kudret'e bir şey söylemek istemiyordu.
O kız yüzünden başka birileri daha zarar görsün istemiyordu.
