Brigitte's Pov.
Ik stak mijn mobieltje weg en liep halsoverkop naar Erik , die ineengezakt zat op een bankje , met Sarah naast hem. Ze legde een hand over zijn schouders, die hij direct wegduwde. Ik liep naar hem en trok hem recht. "We vinden ze wel , wees gerust!", zei ik bemoedigend , terwijl ik over zijn rug wreef. Ik begon nu ook te huilen , mijn moederhartje begon te spreken. Ik liet hem rustig los en keek boos naar Sarah. "Gaan we zoeken?", vroe Erik snikkend. Ik knikte en gaf eric een kogelvrij vest. We deden het aan , en wouden vertrekken , tot we een hard geroep hoorden. We liepen er alle drie onmiddelijk naar toe, Sarah loopte mee. We kwamen steeds dichter en dichter bij het geroep, tot we aan 2 mensen kwamen die zaten te vechten.
We liepen er naar toe. Erik nam de man voor zijn rekening en ik de vrouw. "Seg , kalmeert nu toch ne keer!", riep ik tegen de vrouw. Ze luisterde niet en deed gewoon door. De man was intussen al gekalmeerd. "Oe durfde de , mijn kinderen afpakken!", riep de vrouw tegen de man."Ik? u kinderen afgepakt?!", riep de man terug. "Kalmeer , Kalmeer!", riep Eric en hij trok de man naar achter.
Eric's Pov.
Ik trok de man naar achteren. "Kalmeer en vertel een keer wat er gebeurd is!", vroeg ik rustig aan de man."I-Ik heb niks gedaan!", riep de man boos. "Ik zeg niet dat je iets gedaan hebt , ik wil gewoon weten waarom jullie vechten!", antwoorde ik. "Ze heeft twee kinderen meegepakt uit de creché!", zei de man. Opeens moest ik denken aan Lucas en Zoë denken. "Hoe zagen die kinderen eruit?" , vroeg ik aan de man die intussen gekalmeerd was. "2 kleintjes , 1tje in een maxicosi en 1tje sleurde ze mee aan zijn arm", zei hij."Waar heeft ze hun gelegd?"
JE LEEST
De BuurtPolitie -Hopen of Dromen- Deel 3.
FanfictionHet gaat goed met onze agenten.Intussen hebben ze elk een eigen gezin gesticht. Maar hoe reageren ze op het feit dat er nieuwe werknemers aangenomen worden ? Hoe gaan ze er mee om als er op kantoor serieuze veranderingen worden doorgemaakt? Hoe gaan...
