Arthur
Ik had ze helemaal niet verwacht , en al zeker niet als Tineke in het ziekenhuis ligt..
# flashback #
We zaten allemaal in de zetel. Tineke , mama , papa en ik , Arthur. Tineke moest iets belangerijks melden. 'Mama papa , ik ga vanaf september in dienst bij de politie.' zei Tineke vol trots. Mijn ouders , en dan vooral mijn pa , werden kwaad. Hij stond op en liep naar Tineke , die hij dan een serieus rake slag verkocht op haar kaak. 'Dit krijg je , wat denk jij wel? werken bij de politie.. muh , jij krijgt onze kat nog niet rustig!' riep mijn vader in haar gezicht , die intussen al aan het opzwellen was. 'Papa , mijn leven , mijn werk!' riep Tineke huilend en ze stond op , waarop ik volgde. 'Ah zit da zo ? Jouw leven , jouw werk?' siste mijn moeder stil. Ohjee , als ze dat doet.. dat betekent niet veel goeds. Ze stond op en liep naar Tineke. 'Jouw leven he?' zei mijn moeder , starend in tinekes ogen. 'mijn leven.' bleef Tineke volhouden. 'Oke , vanaf nu heb ik alleen nog maar een zoon !' riep mijn moeder kwaad en gaf Tineke een schop. 'MAMA!' riep Tineke tevergeefs. 'Buiten!' riep ze nog en ze sloot Tineke buiten.
#einde flashback#
Ik sloeg mezelf en praatte tegen mezelf. 'Niet aandenken , gewoon binnengaan..' zei ik stil. Maar ik durfde niet , mijn ouders zouden kunnen aanvallen. Het zijn precies tijgers , ze worden boos op iemand en die moet er dan aan geloven. Ik besloot om het niet te doen , maar om bij Tineke te gaan. Ik liep zachtjes weg naar de balie.
Sorry als het een beetje heftig is! :(
JE LEEST
De BuurtPolitie -Hopen of Dromen- Deel 3.
FanfictionHet gaat goed met onze agenten.Intussen hebben ze elk een eigen gezin gesticht. Maar hoe reageren ze op het feit dat er nieuwe werknemers aangenomen worden ? Hoe gaan ze er mee om als er op kantoor serieuze veranderingen worden doorgemaakt? Hoe gaan...
