Ik ben nu echt wel doodongerust. Arthur is nu al een paar uur weg , en hij neemt zijn gsm ook niet op.. Net als ik dan toch in mijn bed wou kruipen , gaat de telefoon. Ik spurtte naar beneden en nam hem op. Het was Brigitte.
B : Is Arthur daar?
F : Nee , ik ben doodongerust!
B : Ohnee , zeg dat het niet waar is , hé!
F : Wat is er toch?
Ik hoorde hoe ze overstuur raaktte.
Sorry mega klein stukje.
JE LEEST
De BuurtPolitie -Hopen of Dromen- Deel 3.
FanfictionHet gaat goed met onze agenten.Intussen hebben ze elk een eigen gezin gesticht. Maar hoe reageren ze op het feit dat er nieuwe werknemers aangenomen worden ? Hoe gaan ze er mee om als er op kantoor serieuze veranderingen worden doorgemaakt? Hoe gaan...
