Your Choice | Taegguk

21

Jeongguk'u kurtarıp, azılı suçlular arasına girmeyi bir dakika bile düşünüp, sorgulamamıştım. O anki duygularımla, istediğim tek şey sevgilimi yeniden yanımda görmek, hissetmekti. Hedefime ulaşmak için de, neleri göze aldığımın o an çok da farkında değildim açıkçası.

Arananlar listesine, 5.sıradan girecek olmayı endişe etmemiştim. Evet 5.sıradaydım. Sıralama şöyleydi; Jeongguk, Yugyeom, Jaehyun, Kunpimook, ben ve Jimin. İlk 5'e giremediğinden Jimin baya mutsuzdu. Kunpimook'ta "Zamanla girersin. Benim hedefim ilk 3." diyerek teselli etmişti onu. Artık hiçbir şeyi sorgulamıyor, garip garip bakmıyordum, gerçekten.

Kahvaltıdan sonra Yoongi evden ayrılmıştı. Jaehyun ve Kunpimook; onun Jungkook'la gizli bir konuşma gerçekleştirmesi için gerekli ayarlamalar yapıyordu. Yugyeom ve Jimin'de evin bahçesinde, silah talimleri yapıyorlardı. Tam criminal eviydik yani.

Ben de, odamızda camdan onları izliyordum. "Planı üstünden yeniden geçmek ister misin, bebeğim?" dedi Jeongguk, kollarını karnıma sarıp. Çenesini omzuma yaslamış, boynuma ıslak bir öpücük kondurmadan da duramamıştı.

"Jaehyun o kadar çok tekrar etti ki, adımdan daha iyi planı biliyorum. Emin olabilirsin." dediğimde, kıkırdamıştı.

"Jaehyun mükemmelliyetçidir. Üzgünüm."

"Bence bizi gerizekalı sanıyor." Arkamı dönüp, sırtımı cama yasladım. "Hani şöyle bir bakışı var." diyerek, yüzümü hafiften buruşturmuş, gözlerimi devirir gibi yapmıştım. "Hepiniz aptalsınız, ifadesi bu."

Yaptığım taklite büyükçe kahkaha atmış ve ben de öylece gülüşüne kitlenmiştim. Bir adama her duygu, anca bu kadar yakışırdı. Gülüşünü izlerken, kolları arasına bayılacak kadar kendimden geçiyordum. Kafasını eğip, alnını omzuma yasladığında; manzaramı kestiği için huzursuzlanmıştım.

"Ah." diye inledi, kollarını sıkılaştırıp. "Bunu lütfen Jaehyun'un yanında da yap. Tepkisini merak ediyorum."

"Ondan korkuyorum ben." dediğimde, kafasını kaldırmıştı. Ciddi olduğumu anlamak için dikkalice yüzüme bakmış, sonra da dudaklarımın kenarına öpücüğünü bırakmıştı.

"Döverim ben onu." dedi, belimi okşarken. "Kimse benim bebeğimi korkutamaz."

"Döv onu." Ayağımı yere vurup, şımarıkça dudaklarımı büzmüştüm. Tepkim karşısında derince nefes alıp, alt dudağını dişlemişti. Aldığı nefeslerle, inip kalkan göğüsüne elimi indirdim. Kafamı hafifçe yana eğip, sırıttım. Bir anda uzanıp, dudaklarıma kapanmasıyla; tam anlamıyla cama yapışmıştım.

Ellerim boynuna doğru çıkarken, kafasını benim gibi eğmiş öpücüğün ateşli bir şekilde başlamasına sebep olmuştu. Dudağının sıcaklığına, dilinin ıslaklığı da eklenince; kafam tamamen uçmuştu. Birçok şeyi özlemiştim. İlk sırada saçlarını okşamak varken, ikinci sırada kesinlikle dudaklarımızda kavrulmamız geliyordu.

Özellikle elleri vücudumda gezinirken, kendimi tamamen ona bırakmak ve dudaklarının varlığıma karışmasının; tek bir beden olan kadar devam etmemizin hasretini çekiyordum. Yine de, onu daha affedememişken; devam etmek doğru değildi. Alt dudağımı aşkla, acıtmamaya çalışarak ezen adamdan ayrılamıyordum. Ensesindeki saçları çekiştiriyor, kendimi ona bastırıp sürterken; daha fazlasını istiyordum.

Belimdeki elini, tişörtümden içeri soktu. Tenime tırnaklarını sürterek, aşağılara kaymış; eşorfmanımın içine sızmayı başarmıştı. Kalçamı sertçe avuçlayıp, sırtımı camdan ayırdığı gibi şaplağını geçirmişti. Ağzının içine doğru inlediğimde, dudaklarının kıvrıldığını hissetmiştim.