AWWNR13

10 2 0
                                    

Alliston's Pov

"Can we talk?"

Natuod ako sa matinis na boses at parang biglang gusto kong huwag na lang itong pansinin pero naisip kong lalo itong mangungulit or worse baka magalit ito.

"O-okay." binuksan naman niya ang sasakyan niya. Akmang papasok ako sa sariling kotse ng marinig ang seryoso niyang tinig.

"What the hell are you doing?"

"Ahmm..Susunda--"

"Sakin ka sasakay." may pagkairita na niyang sabi kaya agad akong pumasok sa passenger seat.

Tahimik lang ito buong byahe at dahil takot akong magsalita ay itinuon ko na lang ang tingin sa labas. Ramdam ko ang namumuong pawis sa batok at noo ko kaya pasimple kong pinunasan iyon. Nakita ko siyang gumalaw at bahagyang hininaan ang aircon.

"You're trembling. Baka nilalamig ka." lalong tumindi ang kaba ko sa malamig niyang boses.

Hindi naman ako nilalamig dahil sa aircon. Nanginginig ako dahil sa takot at kaba kaya kahit hinaan niya pa ang aircon ay walang mangyayari. Manginginig parin ang mga kamay ko.

"We're here." bumaba na siya kaya bumaba na rin ako. Napansin kong nasa marangya kaming lugar dahil sa mga naglalakihang bahay sa paligid. "Doon tayo." tinuro niya ang isang bahay na sa labas palang ay sumisigaw na ang karangyaan.

Pumasok kami sa loob at talaga namang ganon na lang ang pagkamangha ko ng makita ang loob. Puro mamahalin ang mga gamit na nakadisplay sa iba't-ibang bahagi ng bahay.

"Have a sit and wait me here. Kukuha lang ako ng makakain."

"Hindi na. Hindi din kasi ako magtatagal dahil may Pupuntahan pa ako." mataman lang siyang nakatingin sakin at malalim ang buntong hininga bago tumabi sakin sa sofa.

"Why?" yun agad ang tanong niya sakin.

"Anong why?" naguguluhan kong tanong din. Hindi ko kasi siya maintindihan.

"Why didn't you tell me?"

Hindi niya nilinaw pero alam ko na kung ano ang tinutukoy niya. "Wala namang dahilan para malaman mo at tsaka hindi ko naman alam na magkikita pa tayo ulit dahil limang taon na din ang lumipas."

"That's bullshit." umalingawngaw ang malakas niyang sigaw sa buong sala kaya bigla na naman akong natakot.

"You're unbelievable. You runaway to escaped me then you will came back here at sasabihing may anak ka?" ramdam ko ang galit niya lalo pa at masama ang tingin niya sakin. "May i remind you na kasal ka sakin kaya wala kang karapatan na magpabuntis lang kung kanikanino."

Doon ako biglang nagpantig kaya hindi ko namalayan na dumapo na pala ang palad ko at malakas na sinampal ang pisngi niya.

"You have no right to insult me." mahina kong saad at pinipigil na maiyak sa harap niya. "Tumakas ako, Oo. Pero hindi mo ba tinanong ang sarili mo kung bakit?" para naman siyang nanlambot ng makita ang namumula kong mata dahil sa pagpipigil na wag umiyak.

"Still you don't have a right to leave me just like that." biglang sumama ang tingin nito. Yung tingin na mapapatakbo ka bigla dahil para kang hinahatak sa dilim. "Who is that bastard na bumuntis sayo? Yung boy toy mo ba? Where is he and what is his status in life para alam ko kung paano ko siya mabubura." she was fuming mad.

"Don't ever touch him. Walang kasalan si Robert dito."

"So that is his name. Tell me kung saan siya nakatira para naman malinaw kong masabi sa kanya na akin ka." may ngisi na sa labi niya pero hindi ako papatinag.

A Wife With No RightWhere stories live. Discover now