A Wife With No Right

AWWNR 25

Alliston's Pov

Masakit ang katawan ko at nanunuyo ang lalamunan ko pagkagising. Hindi ko din maramdaman ang mga binti ko or talagang napagod lang ako sa pakikipagniig sa ex-wife ko.

That woman is insatiable. Wala itong kapaguran at talaga namang literal na seventh heaven ang nangyari kagabi. Para atang lumagpas pa kami sa sobrang ganado niya.

Pasalamat na lang ako ng makitang wala nakong katabi sa kama. Mabilis akong tumayo at lumakad papuntang banyo kahit masakit ang gitna ko na dahilan para mahirapan akong lumakad ng maayos.

Ng matapos akong mag shower at mag ayos ng sarili ay dahan dahan akong bumaba sa sala. Walang tao at tahimik na paligid ang bumungad sakin. Mabilis ang kilos kong kinuha ang mga gamit at nagmamadaling tinungo ang pinto pero hindi ko iyon mabuksan. Ilang pihit pa ang ginawa ko sa seradura pero ayaw talaga niyon bumukas.

Right. She won't just let me leave just like that!

Nanghihina na lang akong napayuko dahil sa inis. Sa backdoor na lang ako dadaan kung sakali pero ganon na lang ang gulat ko ng makitang nakahamba sa railings ng hagdan ang babaeng tinatakasan ko. Matalas ang mga mata nitong nakatingin sakin.

"So eager to leave. I see!" She coldly said habang mabagal na lumalapit sakin. Umiling iling pa ito habang mahinang natatawa. "You never learn, hon. Matigas parin ang ulo mo!"

Sinamaan ko siya ng tingin. "Anong gusto mo matuwa ako sa mga ginagawa mo?"

"I can't help it. It's your fault, hon. You're too sexy." Hinapit pa niya ang bewang ko at hinila ako palapit sa kanya. Napaiwas nalang ako ng tingin dahil ayokong masamyo ang amoy niya. "And you're mine."

"Nasaan na ang anak ko?" Rekta kong tanong.

"Ours. Anak natin!"

Mabilis akong bumaling sa kanya at masama ang mga tinging pinupukol ko dito.

"Anong sinsabi mo?" Pagak pa akong natawa na hindi makapaniwala sa sinasabi ng babaeng nasa harap ko.

Her gripped on my waist tighten like she's been triggered.

"Don't start with me, Alliston. Anak ko din si Maddie and I have a Fair share and right on her!!" She's fuming mad, I know but she can't just keep my daughter away from me like it was nothing to me.

She needs to know. Kailangan kong sabihin para maintindihan niya na.

"Wala kang karapatan. Wala na!"

I felt her arms loosen and she looked at me with her eyes filled with emotions. Fear, sadness and pain mirroring her blue ocean eyes. Halatang nasaktan sa tinuran ko pero yun ang totoo.

Umiling ito. "No. Please don't say that!" She said pleadingly but I just looked at her straight in the eyes. Para malaman niyang seryoso ako. "Please, hon. You don't mean that."

"You used to have a right, Ivy but not anymore. It's your fault kaya ko siya nilayo sayo!"

"But I am here now. Mabubuo pa naman natin e. Kaya pa nating ayusin lahat! Tsaka hindi ba dapat ako ang magalit dahil ako ang tinaguan mo ng limang taon kasama ang anak ko. You owe me an explanation but you're not giving it to me!" Malakas niyang saad sakin. Nanunumbat.

"It's not my obligation to explain everything to you."

She chuckled. Halatang nabwisit lalo sa sinagot ko. "Alliston nawala ka ng limang taon. What do you want me to expect? Natural na una kong hihingin sayo ay yung letseng explanations mo!"

"Explanation saan? Ako ba yung may kasalanan? Ako ba may mali?" Umiling ako "Wala sakin ang sisi, Ivy. Wag mo sakin hanapin yung mali kasi wala akong masamang ginawa sayo."

"Pero sana nagpaliwanag ka diba? Is that hard to say 'Hey, we have a wonderful daughter and she look like you!' but instead of that, you chose to kept her away from me at yun yung hindi ko matanggap!" Galit niyang ani. May hinanakit.

Napaiwas naman ako ng tingin. Nagbabadya na naman kasi ang mga luhang sumisilip sa mga mata ko.

"I've done what is needed so that I could save my daughter from you. Lahat ng desisyon  at sakripisyo na ginawa ko, lahat yun para sa anak ko. Wala kang karapatan na sumbatan ako dahil ikaw ang sumira ng lahat." Mahaba kong litanya at Wala siya ni katiting na karapatan para kwestyunin lahat ng yun.

Siya naman ang bahagyang natawa sa tinuran ko.

"Then what about, us? Yung kagabi? Kasama din ba yun sa desisyon at plano mo?" Sunod sunod niyang tanong saakin. Nangunot ang noo ko. Hindi ko maintindihan ang pinupunto niya.

"Of course. Ano bang tanong yan?"

"Does that mean, hindi mo yun ginusto?" Tanong niya ulit ngunit tumango tango na siya waring sinasagot ang sariling tanong. 

Lalo na namang sumama ang tingin nito. Muli akong hinapit papalapit pero sa braso na niya ako hinatak. Mahigpit ang kapit nito at tumatagis ang bagang sa galit.

"Aray...a-anong...san-sandali nasasaktan ako!" Pilit kong kinakalas ang mahigpit niyang kapit sakin pero kinaladlakad lang ulit ako nito paakyat sa kwarto.

Gusto kong pumalag pero puro daing lang ang nagawa ko dahil sa lakas ng kanyang hatak. Idagdag pa ang masakit kong katawan at pang ibaba dahil sa nangyari kagabi.

Pabalya ako nitong tinulak sa kama dahilan para muling kamabog ang dibdib ko sa sobrang takot at kaba.

"You don't know how hard it is for me to hold my fucking temper!"

Natutop ko ang aking bibig at mabilis na sumiksik sa headboard ng kama mg dahan dahan niya akong nilapitan. "No, stop. Wag kang lumapit sakin, please!"

Hindi siya nakinig. Sumampa ito sa kama at dahan dahang gumapang palapit sakin. Tinignan niya ako ng mata sa mata saka padarag na hinablot ang panga ko.

"Five years is enough. I can't lose you again and our daughter, hon so if I need to locked you up here in my fucking room, then I will!" She dangerously said.

Namuo naman ang matinding galit sa dibdib ko. Ito na naman yung pakiramdam na kaya niya akong kontrolin. Na wala na naman akong magagawa kundi sumunod sa lahat ng gusto niya.

I pushed her hard. "Plano mo ba talaga ang ikulong ako dito?" Galit kong saad ng makawala ako sa pagkakahawak niya.

"It depends on you, hon. I won't mind keeping you here, unless you understand that I am still your wife!"

"Hindi ka ba naaawa sakin, Ivy?" Lumabas na mga luhang kanina ko pa pinipigilan. "Nahihirapan na ako. Ayoko ng maging parte ng walang kwentang buhay mo. Masaya na ako sa pamilya ko at hindi na kita kailangan!" Grabe na ang mga sigaw ko na kulang na lang mapaos ako.

"Ako ang asawa mo. Paano ka magkakapamilya ng iba kung kasal ka sakin." Mahigpit na naman niya akong hinawakan sa magkabilang balikat. "I am your fucking wife. Ako lang, Alliston. Ako lang!" Galit na din niyang sigaw na halos alugin ako para maintindihan ko siya.

But she's the one who needs to understand!

"Si Maddie. Gu..Gusto ko na siyang m-makita!" Napahikbi na ako ng maisip ko ang anak ko.

"Ibalik mo na sakin ang a-anak ko! Na-mimiss ko na siya, Ivy. Na-nakikiusap ako!"

Wala na akong pakialam kung magmukha nakong kawawa. Gusto ko na talaga makita ang anak ko at umaaasa akong baka maawa siya at ibalik na sakin ang anak ko.

She wiped my tears. Para namang tangang lalong bumuhos yung luha ko. Hanggang sa niyakap na niya ako ng mahigpit.

"You will see her, hon." She assured me. "That's if you'll consider us a family."

Doon ako lalong naiyak. Talaga ngang wala na akong takas sa ex-wife ko.

Pagak pa siyang natawa. "Pamilya naman talaga tayo, hon. Hindi mo ako pwedeng ayawan ng ganun na lang dahil ako parin ang asawa mo at ina ng anak natin. Akin ka. Kayo ng anak natin ay pag-aari ko kaya sana maalala mo yun, hon!"

"And when that happens. I promise you that I will bring home our lovely daughter!"

That's the cue. Just my approval and my daughter will be back, ganon lang kasimple ang yet nahihirapan akong gawin.

To be continued...