"Hadi Okyanus" Ayla yüzünde ki sıcak gülümsemeyle yüzüme bakarken aynı zamanda ellini sırtıma çıkarıp sıvazlıyordu. Gerginlikten dudaklarımı ısırmayı bıraktım ve derin bir nefes aldım.
Mahvettiğim şeyleri düzeltmem gerekiyordu artık. Her ne kadar geç farkına varsam da.. Ayla sayesinde tabi..
Ayla'nın hayatımda olmasına bir kez daha şükrettim Tanrı'ya.. yaşından daha olgun ve duyarlı olması, her şeyi detayına kadar ince ince düşünmesi O'na olan hayranlığımı tetikliyordu
Kendimi bildim bileli Ayla hep yanı başımdaydı her ağladığım da, Mutluluğum da Başım derde girdiğinde hep yanımda desteğimdi
Ve şuan olduğu gibi.. Annem ile konuşmak için yanımdaydı desteğini esirgemeden koşulsuz şartsız yanımda duruyordu hep..
"Okyanus sen mi geldin Annem?" Hangi ara kapıyı açtığımı bile fark etmemiştim düşünceler arasında..
"B-benim anne.." titreyen sesime lanet ederken boğazımı temizledim. Ayla bileğimi okşayıp duruyordu sakinlemem adına. Ama bulunduğum durum yüzünden olsa gerek kalbim ağzımda atıyordu
Midemin her seferinde kasılmasından nefret ediyorum!..
Ayla yürüyemiyeceğimi anladığında bileğimden çekiştirerek salona doğru sürükledi.. Amerikan mutfak olduğu için Annem hemen bizi fark ettmişti
"Kızlar hoş geldiniz. Ayla'cım Nasılsın?" Annem ve Ayla derin bir sohbete dalarken ben ne demem gerektiğini tartıyordum o sırada. Haliyle ikilinin ne konuştuklarını anlamıyordum
"Okyanus'um neyin var senin? " Annemin meraklı ve endişeli bakışları üstümde gezinirken ben bir yalan uydurmayı düşünüyordum ki;
"Okyanus sizinle bir şey konuşmak istiyor çiçek teyze" Ayla'nın dobralığına maruz kaldığım için dakikalardır konuşmayı ertelediğim konunun kapısı ardına kadar açılmıştı haliyle daha fazla uzatmadan konuya girdim
"Anne ben Yankı'ya karşı düşündüğün gibi bir şey hissetmiyorum. O'nunla evlenmek hiç istemiyorum. O'nu sevmiyorum ve sevmediğim biriyle olmak istemiyorum" nefes almadan konuştuğum için derin bir nefes aldım. Annem boş bakışlarla Yüzüme bakarken içimdeki korku bedenimi ele geçiriyordu bütün vücudum titriyordu galiba.
Boğazını temizledi ve omuzlarını dikleştirdi. Dudağını ıslatıp derin bir nefes aldı.. bunları karşısındakiyle sakince konuşmak için yaptığını anlayabiliyordum en azından..
"Peki Neden yalan söyledin bana? Ve o Çocuğa?" Sesinde ki hayal kırıklığı canımı yakarken yutkundum ve titreyen sesimi umursamadan dolu gözlerimi anneminkilere diktim
"Sen Mutlu ol diye.. Babam dan sonra ilk defa içten bir gülüşünü yakalayabilmiştim bırakmak istemedim Anne.. ben senin Gülüşünü özlemiştim sen öyle gülünce yaptığım şeyin Doğru olduğunu düşündüm.. O Çocuk beni seviyor diye mutlu olur sanmıştım.. ama-" Annem hışımla yerinden kalktığında sözüm kesildi korkuyla üstüme gelen Annemi izledim..
Yanıma oturup ensemden tutarak beni göğüsüne bastırdı
"Güzelim benim.. " saçlarımın arasına öpücükler bıraktı.. Nasıl özlemiştim bir bilse..
"Sakın bir daha kendi hayatından kimse için vaz geçme hiç kimse için anladın mı?"
"Söz veriyorum Anne kimse için hayatımdan vaz geçmeyeceğim"
**
Aşklar part2 en kısa sürede gelecektir merak ettmeyin
Sizi seviyorum 💙
