Wild Billionaire's Obsession

5

“Cordelia”

A man from afar called me by my name and wave at me while holding a glass of alcohol. I can't even recognize who it was. It was too dark and the lights are dancing. When he came closer, I realized that it was my ex, Liam. The one who dumped me after I confessed my problems at the bar. He left me when I have nothing! Akala ko pa naman mananatili kaming matibay sa loob nga ilang taon naming pagsasama.

“How are you?” Tanong niya bago ako binigyan ng isang baso ng alak.

Tumawa lang ako and cheers our wine. “I'm fine, as always.”

Napakasinungaling ko! Napakatanga ko! Hindi ko siya kayang titigan sa mga mata. I still love him. Sobrang tanga ko naman siguro para manghingi ng rason kung bakit niya ako pinatayan ng tawag sa bar dati at umastang parang walang nangyari ngayon. Gusto ko siyang sampalin at ipamukha sa kaniya kung gaano kasakit ang naramdaman ko noon. He was trying avoid me to mention what he did to me at the bar. Every time I am running out of topics may naiisip na agad siyang topic para lang matakpan 'yun. Tinanggap ko ang buong siya at minahal ko siya ng walang pagkukuulang, pero bakit parang ako yung kulang? Am I really not enough?

“Why are you here by the way? May hinihintay kaba?” Tanong niya sabay napalingon-lingon sa gilid na para bang may hinahanap.

Tumawa lang ako at nilunok ang alcohol na nasa bibig ko. “I am with someone. May pinuntahan lang saglit.” Lumingon ako at tinuro kung saan pumasok si Diego.

He just nodded and drank his champagne. He clears his throat and put his glass on the table before he asks for my hand nang tumugtog na ang romantic song. Lahat ng mga tao ay nagsasawayan sa gitna. Parang nasa movie lang ang datingan.

“Care to dance love?” Maginoo niyang tanong sa'akin tsaka binigay ang kamay niya.

I chuckled and put the glass beside my purse. Ngumiti lang ako at hinawakan ang kamay niya. He gently assisted me na bumaba sa kinauupuan ko at inalalayan akong maglakad papunta sa gitna kasabay ang iba pang sasayaw. It feels like I'm free again without being in Diego's hands. Pinipigilan kong hindi umiyak while he was holding my hip and hand. Miss na miss ko na ang bawat haplos niya sa'akin. I feel so free while he was slowly dancing with me.

I laid my head on his chest which made me miss our relationship. The old toxic one but solid. I miss everything about him. His touch and presence even tho he sometimes emotionally hurt me. Parang ayaw ko na siyang bitawan. Parang ayaw ko na bumitaw sa pagkakayakap sa kaniya habang patago akong umiiyak.

I was about to tell him about my plan to escape from Diego's hand but someone suddenly grabs my waist away from Liam. I was shocked and stunned for a second when Diego suddenly punched him. Hindi ako makagalaw habang nakatingin sa kanilang nagsusuntokan. I couldn't even say a word. Parang nanigas ang buo kong katawan ko sa sobrang pagkabigla.

“What the fuck is wrong with you Mr. Callahan!” Singhal sa kaniya ni Liam  sabay pinunasan ang dugo sa labi.

“How dare you touch what is mine, Mr. Liam Fuentes!" He pushed his chest again,  saying his name clearly.

Everyone was looking at us habang yung iba ay nagbubulongan at kinukunan kami nga mga litrato. Ang sama ng tingin ng ibang babae sa'kin habang ang mga lalake sa venue ay inaawat sila. Some of them were caressing my back, calming me. Hindi ko mapigilang hilain si Diego palabas ng venue nang nagdadatingan na ang mga cameraman. Pinag-uusapan na siya ng ibang tao sa loob. This can ruin my name, especially my business. Napakawalang utak niya talaga!

“Ano ba nangyari sayo Diego?!” Maiyak-iyak kong tanong sa kanya sabay tinutulak siya sa dibdib sa sobrang inis.

He didn't say a word at pumasok lang siya sa kotse kasabay ng pagsara niya ng malakas. Parang masira na ang pinto ng sasakyan niya sa sobrang lakas ng pagkasarado niya kanina.  Tahimik lang siyang nagmamaneho habang seryusong nakatingin sa daan. Napakapit nalang ako sa upuan sa sobrang bilis ng takbo namin.