İMKÂNSIZIN AŞKI

0.1~

İlk öncelikle şu anda burda olan ve daha sonraki gelecek kişiler için hepiniz hoş geldiniz.🌸💫

Hadi bölüme geçelim.
Buraya başlangıç tarihinizi yazabilirsiniz.💚 Bakalım kimler ne zaman ailemize katılmış😍

Bir gülüş bile bir insanın hayatını değiştirilebilir.
Bir umut ışığı yaşama sevincini yitirmiş bir insana bile yaşama sevinci verebilir.Tam artık aşka, sevgiye olan inancım bitti derken karşınıza çıkan kişi sizi daha çok aşka ve sevgiye bağlayabilir.
Bir insana olan güveniniz kırıldı diye hayal kurmaktan asla vazgeçmeyin çünkü bir insanın inanma duygusu umudunu tüketmeme ve yapılan her yanlışta yıkılmak yerine daha dik bir şekilde ayağa kalmak, sizin hayal kurarken daha çok mutlu olmanız demek. Asla yaptığınız bir hata yüzünden hayal kurmaktan vazgeçmeyin. Aksine o kurduğunuz hayalinizde bir yenisini daha ekleyin...

Alarmın sesiyle gözlerimi açtığımda, gözüme giren güneş ışınlarıyla kapatmam bir oldu. Bugün antalyaya gideceğim için hem heyecanlı hemde gerginim. İstediğim üniversiteyi, istediğim yerde kazanmak en büyük hayalimdi ve gerçekleştirdim. Okulların açılmasına daha 1 ay olmasına rağmen erken gitmek istedim. Orada kendi düzenimi kurana kadar teyzemler de kalacağım. Aslında o yüzden de çok şanslıyım teyzemlerin benimle yaşıt kızları olması ve kendisi bu hayatta katlana bildiğim sayılı kişilerden biri. Beni bu hayatta anlayan üç kişi varsa birincisi gece'dir.

Yataktan kalkıp banyoya girdim.
İşlerimi hallettikten sonra odama geri dönüp penceremi açtım yatağımı da topladıktan sonra dün gece giymek için hazırladığım kıyafetlerimi aldım.  Altına siyah bir şort üzerine ise düz beyaz bir t-shirt geçirdikten sonra makyaj masamın önüne geçip saçlarımı taradım hafif salık bir örgü yaptıktan sonra makyaj yapmasını pek sevmesemde gözlerine eyeliner ve rimel sürdükten sonra iki kerede parfüm sıktım ve aşağıya indim. Annem ve babam çoktan uyanmışlardı bile hızla aşağıya inip annem ve babanın yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

"Günaydınlar canım ailem."

"Günaydın güzel kızım."

"Günaydın , sofraya oturmadan abine de seslenir misin? Kumrum."

"Tamam annecim."

Deyip abimin odasına doğru yol aldım. Odanın önüne geldiğimde derin bir nefes alıp kapıyı tıklatım. İceriden ses gelmeyince hala uyuduğunu anlamam pekte zor olmamıştı. Hızla kapıyı açıp içeri girdim. Yatakta yüz üstü yatan abime doğru koşar adım gidip üzerine atladım. Tıp okuyoruz diye çocuklukta mı yapmayalım yani?!

Abimin homurdanmasıyla üzerinden kalkıp pikesinide üzerinden attım.

"Eeee hadi ama bora başkan"

"Ya kızım bir git saat daha sabahın onu onu bu saatte kalkılır mı ya!?"

Ufak bir tebessüm edip konuşmaya devam ettim. " yalnız bu kızın üç saat sonra uçağı var. Bir daha istesende gelip seni kaldıracak bir kardeşin olmayacak." Dememle gözlerini aralayıp bana baktı. Yatakta oturur pozisyona gelip sırtını yatağın başlığına yasladı. ufak bir tebessüm edip hızla kafamı kendine çekip göğsüne yasladı ve konuşmaya başladı." Ya kızım antalyaya gitmek zorunda mısın? Yok mu burda böyle güzel tıp üniversitesi? Var! Ee niye illa antalya diye tutturuyosun." Diyip dolu gözleri ile bana baktı.

"Evet burada da güzel üniversiteler var, ama neden gitmek istediğimi biliyorsun abicim en azından orada geceyle biraz vakit geçirirsem kafam dağılır. Zaten aklımdaki düşünceye göre oraya alışana kadar gökçe teyzemler de kalırım. İki hafta sonra kendime bir öğrenci evi tutarım geceyi de yanıma aldım mi oh mis zaten aynı üniversitede okuyacağımız için hiç bir sıkıntı olacağını
zannetmiyorum."