İMKÂNSIZIN AŞKI

1.5~

2 hafta sonra

Koskoca 2 hafta, o günden bu yana 2 hafta geçmişti. Ve ben daha önce de tahmin edip dediğim gibi eski kumru değildim. Önceden ne zaman tayfa ile buluşsak bir şeylerin saklama hissi hep içimi boğuyor,  sürekli sanki onlara çok kötü bir şeyler yapmışım gibi hissetmeme neden oluyordu. Ama şimdi öyle değil. Ben o gün onlara her şeyi anlatırken içimde hep bir stres vardı. Ama sebebini hiç bilmiyordum. Şimdi içim o kadar rahat ki adeta huzur gibi.

O günün ertesi günü ise abimlerede her şeyin en başından  anlatmıştım ve özelliklede annemlere söylememelerini tembihlemiştim. O kadar çok sinirlenmişlerdi ki buraya gelmeye kalkmışlardı. Hatta kalkmışlardı değil bayağa ben abimle konuşurken uzay arkadan uçak bileti kesmişti.
Abimler bir türlü ikna olmayınca bu sefer telefonu uraz ve tolunay istemişti ilk başta vermek istemesem de sonradan  uraz ve tolunaya devretmiştim. Nasıl oldu? Nasıl başardılar? Bilmiyorum ama abimleri ikna etmişlerdi. Ben onlara sorduğumda ise klasik erkek muhabbeti diyerek geçiştirmişlerdi. Ama ben abimle  uzay'ı birazcık tanıyorsam , ki tanıyorum öyle uraz' ın dediği gibi 'basit bir erkek muhabbeti' değildi. Bende boş verip olaylara odaklanmıştım. O günden sonra derslerime odaklanmış arada tayfa ile buluşup bir yerlere gitmiştik.

"Deme kuşum?" Gece'nin sesiyle balıklama daldığım düşüncelerimden çıkmıştım.

"Efendim?" Diye sorduğumda göz devirmişlerdi. Evet devşirmişlerdi şu anda ben gece ve alaz ünüversitenin bahçesinde oturuyorduk.

"Ohooo ben kime diyorsam!" Diye sitem esen gece'nin omzuna kolumu atıp " evet tüm dikkatim sende, anlat dinliyorum." Dediģim de gece'de gülmüştü.

"Diyoruz kiiiiii!" Konuşmaya katılan alaz'la gözlerim onu buldu devam etmesi için kafamı salladığımda " sen bize şu güzel pankeklerinden mi yapsan acaba? " diye sorduğunda ıstemsizce gözlerimi büyümüştüm

"Ben mi? Git sevgilin yapsın sana pankekini hadi arazı anlarım o hep aç ve sevgilisi olmadığı için sürekli benden istiyor." Diyip derin bir nefes aldım ve tekrar konuştum. " ya , sizin sevgiliniz de var kalk git ışıl'ın yapsın sana pankekini" diye çemkirdiğimde

"Yaaa! Işıl bile senin yaptığın şeyleri beğeniyorken nasıl ben sana yaptırmayayım?" Diye konuştuğunda

" iyi tamam bakarız?" Demiştim o sıradada gece

"Kumru bakarız dedi ise kesin yapar. Yaşasın be!!" Göz devirmekle yetindim

Biz sohbet etmeye devam ederken birden arkamda bir hareketlilik hissettim. Bakmak için kafamı kaldırdığımda gelenin gamze olduğunu gördüm .

"Naber canım? Dediğinde ilk başta rüzgara bile bakmamasına şaşırsamda " iyi senden? Demiştim. "IYi bende, geçenlerde senden aldığım not defterini getirdim." Demişti ve o diyene kadar elinde defterimin, pardon bir defter olduğunu bile fark etmemiştim. Elinden alarak teşekkür ettikten sonra vedalaşıp yanımızdan uzaklaşmıştı ve bu süre zarfında alaza bir kere bile bakmamıştı

"Yuhhhhh!" Diye bir ses duyduğumda kafamı sesin sahibine cevirip kimden geldiğini anlamaya çalıştım. betamda tahmin ettiğim gibi bu sesin sahibi beni hiç yanıltmadı gece.

"Oha! Kızım sen ne dedin de bu kız , bak şu arkasını dönüp giden kız , hani varya alaz'a yapışık olan kız şimdi alaz'a bakmadan öylece çekip giden kız?! He işte o alaz'a bakmadan gitti." Diye hayretle konuştuğunda bakışlarım alaza kaydı oda her ne kadar şaşkın dursada bir yandan da rahatladığı ortadaydı

"Aynen kumru ne dedin de gecenin bile uzaklaştıramadığı bu kızı bana dönüp bakmaz bir hale getirdin? Gerçi benim için gayet güzel oldu ama insan merak ediyor" Diye sorduğunda gülmüştüm