Kaç anıda vardık biz? Kaçında saklanıyordu tebessümlerimiz?
"Şu satılık afişi olan binayı görüyor musun? Karşısındaki bankı, bankın yanındaki ağacı, önündeki bakkalı, mavi renkli sokak lambasını... İşte bunlara dikkat et. Çünkü bu nesneleri özel kıl...
eskitilmislisefan: Bırakın buluşmayı, yayınlayın şu final bölümünü. Öldünüz mü kaldınız mı belli değil.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
40.000 beğeni
_anılardabatır 👍 @_aylinmumcu
Bu gönderi için yorumlar kapatıldı.
✨✨✨✨✨
Kuaförden eve geldikten sonra hazırlanıp içeriye, Ecem’in yanına, gittim. “Oha! Baya iyi olmuşsun.”
“Teşekkürler. Vallahi şu basın sussun başka bir şey istemiyorum.”
“Hımm… Sadece basın yüzünden bu kadar güzel oldun yani, öyle mi?” İma ettiği şeyle kaşlarımı çattım.
“Başka neden olacakmış ki?"
“Yok ya, öylesine dedim.”
“Bu arada bunu ben değil menajerler istedi.” O göz ucuyla bana bakıp sırıtırken gözlerimi devirdim. “Sana laf anlatmaya çalışan kim ki? Gidiyorum ben.”
“Hadi maşallah kızıma, yolun açık olsun.” Ecem’in altmış yaş üstü tepkilerinden sonra çıkışa yöneldim.
Giderken topuklumdan gelen sesle duvara tutunmak zorunda kaldım. Kırılmıştı, az daha yere düşüyordum. Ecem içeriden seslenmişti. “Aylin! İyi misin?”
“Maşallah dediğin üç gün bile yaşamıyor resmen.” Ecem gülerek dolaptan ayakkabı çıkarmıştı. “Nazar hep nazar. Bak bunu giy çık hemen sen, geç kalacaksın.”
