I'm a mess

Hoofdstuk 31

Jill pov

Ik zat wat te zappen op tv, toen Abigail me om hulp vroeg om haar jurk van de achterkant dicht te ritsen. Ik stond op, en ritste haar jurk dicht. "Ga gewoon mee! Niemand die het merkt." smeekte ze. "Eigenlijk, heeft 'ie me net dus een soort van uitgenodigt op de gang, alleen ik heb geen zin  en bovendien geen jurk." zuchtte ik en ging weer op de bank zitten. Ik liet hem aanstaan op mtv music. Ze pakte mijn armen en sleepte me mee naar haar kamer. "Oké punt één; je hebt toch niks te doen en punt twee; je mag mijn jurken lenen." Eerlijk gezegd had ik niet dezelfde stijl qua jurken als haar. Die van haar waren meestal zwart, strak en kort. Meestal ook strapless. En ik hield liever van jurken die aan de bovenkant strak waren en los naar beneden vielen. "Abigail, ik ga niet!" Hoe vaak ik het ook zeg, het lijkt alsof het van de ene oor naar binnen gaat, maar uit het andere er weer uitkomt. "Ik heb een jurk die jij zeker leuk vindt. En wat wil je hier doen? De hele tijd studeren." Ze keek me raar aan, ergens had ze een punt. Maar, altijd als ik naar een feest ga gebeurd er wel wat. "Oké, kijk deze is. Hij is wit, komt net iets boven je knieën en zó strak is hij niet." Ik nam de jurk aan, het leek inderdaad alsof hij net boven m'n knieën zou uitkomen. "Dat is fijn, maar ik ga niet." zei ik. Ze zuchtte en rolde met haar ogen. "Fijn." geeft ze toe. Ik glimlachte. "Wat ga je Cameron eigenlijk geven?" vroeg ik. "Niets." zei ze en haalde haar schouders op. "Hoezo niet?"

"Omdat hij een asshole is." Oké... dat kon dus ook. "Hoe gaat het met David." Ik glimlachte bij het horen van zijn naam. "Goed." Ze keek me lachend aan. "Dat is mooi. Het was liefde op het eerste gezicht,  niet?" Ik schuifelde wat ongemakkelijk.

Cameron pov

Ik zag Abigail bij de ingang staan, zonder Jill. Fuck, ik wist het. Ze zou nooit komen, waarom had ik toch nog ergens hoop. Ze is met David nu, ik moest het maar laten. Het was mijn verjaardag, maar I don't give a shit. Waarom was ze er niet? Shit, waarom gaf ik er om. "Drank, Cam?" Een blond meisje stond voor me, wie was ze? Maar ik kon alles hebben nu, dus ik pakte een drankje.

Jill pov

Abigail is al een tijdje weg, en ik verveel me heel erg. Maar beter dit dan naar het feest. Ik hoorde geklop op mijn deur, en fronste. Wie kon dat nu weer zijn? Mijn ogen werden groot toen ik zag wie het was. Dylan. Wat deed hij hier? Hoe kwam hij hier? Waarom kwam hij hier? Zoveel vragen en weinig antwoorden, zeg maar gerust geen antwoorden. Hij pakte me hardhandig vast. "Waar is Cameron?" siste hij. "N-niet hier." piepte ik. Hij zag er woedend uit, ik wist niet waarom. Ik wist ook niet waarom hij mij moest hebben? "Nu ben je niet meer zo stoer, huh. Vertel op, jij weet waar Cameron is."

"Bij zijn feest." Ik had dat niet moeten zeggen, waarom zei ik dat nou? "Zijn feest? Is hij jarig?" vroeg hij. "Eh ja."

"Ik denk dat we even langs moeten gaan om hem te feliciteren." grijnsde hij.

----

Na al die tijd ben ik weer terug

Bereid je voor

Shit is gonna happen.

Oké, dus school is echt dikke shit. En alles is fucked up. Sorry dat ik zo scheld, maar ugh ik hoop dat je me begrijpt.

Oh team #Daill

Or

Team #Jilleron.

Ik ben team #Noschool

.who joins me.

- niet nagekeken-