I'm a mess

Hoofdstuk 25

Jill pov

"David, lang niet gezien." hoorde ik een bekende stem, Cameron. Ik deinsde achteruit, en daardoor klapte de deur van de auto dicht waardoor ik nog meer schrok. David keek Cameron aan. "We hebben elkaar ongeveer één maand geleden gezien, is het niet?" siste David. Ik hield mijn adem in, waarom komt Cameron altijd op dit soort momenten. Het lijkt net wandelende karma. Waarom kan hij vandaag niet bij een feest zijn, of bij Merel? Ik zuchtte diep, en rolde met mijn ogen. "Heb je zin in morgen." vroeg Cameron. Mijn ogen werden groot, en niet eens een seconde later belandde Davids vuist op Camerons gezicht. Ik wist nu niet wie sterker was, ze zagen er even sterk uit. Wat ik wel wist was dat ze elkaar het ziekenhuis in konden slaan. En ik ga dit keer niet ingrijpen, no way. Cameron herstelde zich en sloeg David terug. "Stop het!" riep ik. Ze keken elkaar vol walging aan. "Ik pak je Cameron, ik meen het." zei David vrij kalm, met een boze ondertoon. "Ik ben weg." zei hij tegen mij. "Ik bel je ofso." Hij stapte zijn auto in en scheurde weg. "Bedankt voor het verpesten van het einde." mompelde ik sarcastisch naar Cameron. "Hé, jij zoent met hem!"

"Wat dan, wat maakt het jou überhaupt uit." Hij zei even niks, mompelde wat daarna en liep weg. Ik rolde met mijn ogen, en liep ook richting mijn kamer. Toen ik binnenkwam were ik overspoeld met vragen.

"Hoe was het?"

"Heb je gezoend?"

"Hebben jullie wat?"

"Waar hebben jullie over gepraat?"

Ik ging zitten. "Het was leuk, we hebben gezoend. Of we wat hebben weet ik niet. We hebben gepraat over niet echt bijzondere dingen, en oh ja Cameron en David hadden net een gevecht." zei ik snel samengevat. Abigail keek me nieuwsgierig aan. "Écht? Waarom."

"Geen idee."

Abigail pov

Tuurlijk wist ik wel waarom, Cameron vond Jill leuk. Dat kon ik zo zien. Maar never dat hun iets met elkaar krijgen, want Cameron doet het zelfde bij Jill als wat hij bij David's zusje had gedaan. En ik wil niet dat Jill ook een eind haar leven zal maken, door een idioot. Ik liep even naar mijn kamer, en belde Cameron op. "Waar ben je wel niet mee bezig!" siste ik toen hij opnam. "Niks?" zei hij. Ik rolde met mijn ogen. "Ik weet dat je Jill zogenaamd leuk vind."

"Ik vind Jill niet zogenaamd leuk, en al helemaal niet echt leuk! Jezus, hou een keer op met dat te zeggen. Want het klopt voor geen fuck!" schreeuwde hij boos. "Dat zei je ook bij Katy."

"Katy is fucking dood, en ik heb haar nooit leuk gevonden."

"Juist, en dit ga je ook bij Jill doen. Je bent een moordenaar, maar dan anders. Ik snap niet waarom je nog niet opgesloten zit."

"Verdomme Abby!" schreeuwde hij, en ik hield de telefoon op een afstand van mijn oor. Het was even stil, maar hij hing op. Wat ik zojuist zei, was gewoon de waarheid.

----

Hoofdstuk opgedragen aan Merel, ze komt maandag eindelijk weer naar school!

#HelpMeTo1KFollowers

- niet nagekeken -