I'm a mess

Hoofdstuk 38

Abigail pov

Cameron ligt in het ziekenhuis, kritieke situatie.
-Jace

Jace?! Wáárom stuurde Jace mij dit berichtje? Was dit weer één of ander stom grapje? Maar mijn hart begon alsnog te bonzen, stel dat het geen grap was? Stel dat Cameron weer met hem om ging? Je wist maar nooit, en daarom besloot ik Jace te bellen. Na een aantal keer overgaan nam hij eindelijk op. ,,Jace!" schreeuwde ik door de telefoon. ,,Wat is er?" vroeg hij kalm. ,,Dat berichtje van daarnet hé ik weet niet-," ik werd onderbroken. ,,Het is waar," zei hij. Het is waar.. het is waar. ,,Hoe, wat, waar?" stamelde ik. Waarom was Cameron in het ziekenhuis belandt? ,,Weet ik niet, ik moet gaan. Doei," en hij hing op. Zijn kamer, ik moest naar zijn kamer.

Eenmaal aangekomen deed ik zijn deur open, ik had namelijk ook zijn sleutel. Het eerste wat ik op tafel zag liggen was drugs, was hij weer aan de drugs? Hij weet dat hij daar niet tegen kan, ligt hij daarom in het ziekenhuis? Waar is die jongen allemaal mee bezig, doet hij dit alleen om Jill? Wat ziet hij in haar? Ze doet niet eens vriendelijk tegen hem, nooit.
Ik moest Jill op de hoogte brengen.

Omdat ik niet wist in welke kamer ze nu lag, stuurde ik haar een sms dat ze onmiddelijk hier naartoe moest komen.

Vijf minuten later hoorde ik geklop, en deed gelijk open. ,,Wat is er?" vroeg ze nogal verveeld. Ik kon hier wel boos om worden, Cameron lag in het ziekenhuis en Jill deed maar .. raar. ,,Cameron ligt in het ziekenhuis, kritieke situatie," zei ik met een trillende stem. De blik in haar ogen veranderde, maar zo snel je het zag, zo snel verdween het weer. ,,Dus? Ben ik daarvoor hier naartoe gekomen?"

Mijn ogen werden groter, deed het niets met haar? Helemaal niets. Hoe kon zij opeens zo in een bitch veranderen? Ik gaf haar een klap op haar wang. Geschrokken keek ze me aan, niet alleen zij was geschrokken maar ook ik. ,,Luister, hij ligt in het ziekenhuis door jou! Hij heeft drugs gebruikt, om jou!" schreeuwde ik in haar gezicht. Ze keek me hoofd schuddend aan. ,,Door mij?" ze liet een nep lachje horen. ,,Hoezo door mij? Wat heb ík gedaan? Ik heb hem geen drugs aangeboden, als ik het niet beter weet komt dit allemaal waarschijnlijk door jou!" schreeuwde ze terug en stampte woedend de kamer uit.

,,Bitch!" schreeuwde ik haar na.

Jill pov

Natuurlijk vond ik dit erg, waarom deed Cameron dit? Om mij? Ik geloofde er niets van, hij gebruikt toch altijd drugs? Toch? In ieder geval ging ik naar het ziekenhuis, zo harteloos was ik niet.

Ik was aangekomen bij een ziekenhuis dat dicht bij school was, anders wist ik niet waar hij kon zijn. Ik liep regelrecht naar de receptie, en vroeg naar Cameron. De vrouw vertelde me dat het nu beter ging, en het bezoekersuur over een halfuur is afgelopen. Ze gaf me de kamer nummer, en met een bedankje liep ik weg. Toen ik de kamerdeur opende, zag ik hem daar liggen. Hij zag er niet slecht uit, wat ik daarmee bedoel is dat hij er niet slecht uitziet voor iemand die in het ziekenhuis ligt.

Ik bedoelde er niet iets anders mee.

Hij keek tv, maar zodra ik de deur opende ging zijn aandacht naar mij. ,,Wat doe jij hier?" vroeg hij en zette de tv uit. ,,Ik had gehoord dat je in het ziekenhuis lag, dus ik kwam je even bezoeken." Ik sloot de deur achter me en ging op een stoel bij zijn bed zitten. ,,Wat is er gebeurd?" vroeg. ,,Gaat je helemaal niets aan," siste hij. Ik rolde met mijn ogen. ,,Je hebt drugs gebruikt," beantwoorde ik mijn eigen vraag. ,,Als je het weet, waarom vraag je het dan?"

,,Ik wilde kijken of je misschien ging liegen," antwoordde ik eerlijk. Hij zei niets terug, en samen keken we naar niets in stilte. ,,D-deed je het vanwege mij?" vroeg ik. Ik had de moed verzameld om dit te vragen, als het niet zo was stond ik erg voorschut. Maar ik had ook niets te verliezen. ,,Nee, wat denk je nou? Dat ik vanwege een simpel meisje in het ziekenhuis wil belanden? Waar zijn je hersens?" vroeg hij lachend, zijn lach was niet gemeend. Het was zo'n lach dat iemand belachelijk maakte. En zo voelde ik me ook, belachelijk. Natuurlijk deed hij dit niet door mij! Ik twijfel nu zelfs of hij überhaupt iets voor mij voelt.

----

Oké, ik heb VEEL te vertellen.
Als aller eerst, afgelopen vrijdag was ik naar Miranda!! En het was super leuk, en ik heb haar gemeet. En ze was zo aaaaardig, en ik heb ook nog een selfie met haar zus en zij is ook aardig. Het was gewoon AMAZING.

Zaterdag werd ik ziek, en had ik het benauwd. Omdat ik astma heb gebeurd dit dus wel soms, toen ben ik om kwart over twaalf 's nachts naar spoedeisende hulp gegaan omdat het echt niet meer ging! Heb pillen meegekregen, en inmiddels gaat het wat beter. Vandaar trage updates.

Dan ga ik een fanfiction (waarschijnlijk) naar een uitgeverij sturen, maar dit weet ik niet zeker en ik weet ook niet zeker of het wordt uitgegeven. In ieder geval, als het zou worden uitgegeven zouden jullie het dan kopen? Want ik doe het voor jullie, haha.

X