I'm a mess

Hoofdstuk 10

Jill pov

Er is al een week voorbij, en van Cameron heb ik gelukkig niks meer gehoord. Maar van mijn moeder wel, jammer genoeg.Ze komt morgen hierheen.  Het is niet dat ik haar haat, maar ze heeft me misschien nog maar net een week niet gezien, hoe moet dat in de toekomst? Ze kan me toch niet wekelijks gaan opzoeken? Ach, maar wat klaag ik nou. Ze komt hier met een goede reden, die eigenlijk helemaal niet zo goed is. Morgen ben ik jarig, je hoort het goed ik word 16. Juist, aangezien ik nu op College zit, is het niet zo gepast dat ik mijn verjaardag met mijn moeder vier. Ik zou het juist met mijn vrienden moeten vieren, maar die heb ik nog niet gemaakt. Ik heb écht geen zin in mijn moeders bezoekje, waarschijnlijk gaat ze toch alleen maar praten over hoe ik het hier doe, en komt ze met een of ander suf cadeautje aan. Sinds mijn twaalfde krijg ik niets anders dan ondergoed, of sokken. Ze vindt me al te volwassen voor een mobieltje, daar moet ik zelf al voor kunnen sparen. Gelukkig kan ik nog mijn mobiel normaal gebruiken, anders had ik nu toch echt wel een groot probleem. ''Waar denk je aan?'' vraagt Abigail me. ''Hmm.'' reageer ik afwezig, waarna ik een kussen tegen me kop krijg. ''Aan mijn moeder, ze komt morgen namelijk hierheen.'' Haar ogen worden groot en ze springt op mijn bed, bovenop mij. Haar gezicht staat gevaarlijk dichtbij die van mij. ''Wat? Waarom!'' roept ze in paniek. ''Chill, ik ben morgen jarig.'' kalmeer ik haar. ''Wát? Dat is nog erger dan het bezoek van je moeder.'' roept ze histerisch. Ik rol met mijn ogen, wat een dramaqueen. ''Nou, bedankt.'' mompel ik sarcastisch. ''Nee, ik bedoelde het niet zo. Ik bedoel, dat je moeder komt is slecht, echt slecht nieuws. Maar dat je jarig bent nog erger, want anders had ik een feestje voor je geregeld. Maar dat gaat nu niet meer, en ik heb niet eens een cadeautje.'' ''Ah joh, maakt niet uit. Trouwens het wordt morgen een etentje, eet je me?'' vraag ik. Ze knikt en springt van me af. ''Trouwens, vanavond heb ik een afspraak met Cameron.'' Ik ga meteen rechtop zitten. ''Oeh.'' ''Nee, gewoon ik heb weer drank geregeld en sigaretten.''. Oh, de gewoonlijke afspraakjes dus. ''Je moet hem de waarheid zeggen.'' zeg ik spontaan. Ze kijkt me bedenkelijk aan. ''Ik weet niet hoor.. Ik kan het proberen.'' Ik slaag een vreugdekreet uit en knuffel haar. ''Wow, als je zo doet dan niet.'' En ik laat haar meteen los.

Abigail pov

Met een tas vol drank, en sigaretten loop ik naar Cameron. Ik pak de sleutel uit mijn broekzak en open de deur. Cameron merkt me op en begroet me, waarna hij gulzig de drank uit de tas pakt. ''Dat heb je weer goed geregeld.'' grijnst hij waarna ik terug grijns. Hij maakt een flesje open, en drinkt hem in een keer op. Ik volg zijn voorbeeld. De alcohol krijgt me al in macht. Meteen plak ik tegen hem aan, en zoen hem volop zijn mond. ''Cameron.'' kreun ik. ''Ik vind je leuk, en dan echt leuk-leuk.'' Hij stopt meteen met zoenen. ''Wat?'' vraagt hij, feller. ''Ik vind je leuk.'' zeg ik niet-begrijpend. ''Godverdomme, Abigail. Ik dacht dat we gewoon voor de fun zoende! Ik vind je helemaal niet leuk, ik heb geen gevoelens voor je!''  roept hij. Het lijkt alsof ik geen alcohol meer op heb, want elk woordje dringt door me door, hij vindt me niet leuk. Het is niet wederzijds. Fuck dit. Een traan ontsnapt uit mijn oog, en veeg hem ruw weg. ''Je bent een klootzak.'' sis ik en storm zijn kamer uit.

Jill pov

Ik lees rustig een boek, totdat Abigail de kamer binnenkomt stormen. Haar wangen zijn nat, en haar mascara is uitgelopen. Het enigste wat ze zegt is Cameron, en vliegt meteen in mijn armen. En ik weet gelijk wat er is gebeurd.

De volgende dag

Gefrustreerd trek ik aan mijn haren. Mijn moeder is er binnen nu en vijf minuten, en mijn haar wilt maar niet goed zitten. Ik besluit er maar alleen een kam door te halen, en een strik in mijn haren te doen. Op dat moment gaat de bel. Ik ren naar de deur toe en onderweg ontvang ik een glimp van Abigail. Ze ziet er mooi uit, en heeft een leuk jurkje aan wat niet te overdreven is. Ik vind het echt rot voor haar, wat gisteravond is gebeurd. Deels is het ook mijn schuld, zij volgde mijn advies op. Maar wist ik veel dat Cameron zó harteloos kon zijn? Zonder nog verder erbij na te denken, open ik de deur. ''Hoi mam.'' zeg ik waarna ze me een kus geeft, en me in een knuffel geeft. Ik bid tot god dat zit zo snel mogelijk afgelopen is. In haar handen zie ik een klein Victoria Secret, tasje. Ik rol met mijn ogen. Ik zet een stap opzij, zodat ze zich welkom voelt. Ze bekijkt nauwkeurig de woonkamer. Speciaal voor haar heeft Abigail een klein tafeltje kunnen regelen, voor vier personen. De tafel is gedekt, en het eten staat klaar. ''Ga zitten, mam.'' Voordat ze kan zitten komt Abigail eraan. Ze geeft haar netjes een hand. ''Abigail.'' zegt ze, mijn moeder knikt enkel. Ze gaat zitten, en Abigail en ik volgen haar voorbeeld. ''Zo, Jill.'' begint ze, terwijl ze wat eten voor haarzelf opschept. ''Hoe is het hier?'' ''Goed.'' antwoord ik kort. Ze knikt tevreden.

We eten in stilte ons eten op, totdat de deur in een klap wordt open gedaan. Daar staat Cameron, in de deuropening. Ik vervloek hem stilletjes. Mijn moeder kijkt van Cameron, naar mij en trekt haar wenkbrauwen op. ''Wie is dit?'' vraagt ze, en ergens hoor je een streng ondertoon. ''Mam, dit is Cameron. Hij is ..'' ik stop even. ''Hij is een vriend van me.'' lieg ik snel. Cameron en Abigail kijken me verbaasd aan, en ik werp ze een doe-nou-maar-gewoon-mee blik. Cameron komt aan tafel zitten, zonder mijn moeder's hand te schudden. Ik weet dat mijn moeder dat haat. Wat doet Cameron überhaupt hier? Hij pakt een bord uit de keuken en schept ook wat voor zichzelf op. ''Waar is Hailey?'' verbreekt mijn moeder de awkward stilte. ''Ze kon niet, omdat ze een project moest afmaken.'''zeg ik. ''Oké.''

Na gegeten te hebben, haalt ze het tasje onder tafel vandaan. ''Gefeliciteerd, Jill.'' zegt ze en overhandigt me het tasje. ''Ben je jarig?'' vraagt Cameron verbaasd. Kan hij nooit zijn kop houden? ''Gefeliciteerd dan.'' Ik haal het ding uit het tasje en mijn wangen kleuren rood. God, kon ze nou niet gewoon sokken kopen? Want wat ik namelijk in mijn handen heb, is erg schamend. Vooral met Cameron en Abigail erbij. Het is namelijk een knalrode kanten beha, met een kanten slipje. En bovenal verbaasd het me, dat mijn moeder een kanten slipje en beha koopt. Té schamend. Cameron kijkt met grote ogen naar het setje in mijn handen, Abigail probeert haar lach in te houden en mijn moeder kijkt me afwachtend aan voor mijn reactie. ''En?'' vraagt ze. ''Ik weet dat je laatst veel slipjes droeg, en ik dacht laat ik een goede moeder zijn en dit kopen.'' Kan het nog genânter? Mijn moeder praat daarover bij mijn vriendin, en mijn soort van jongen die ik verafschuw. ''Dankje, mam.'' zeg ik en fake een glimlach.

***************

Wiehoe, lang hoofdstukje. Vote & Comment?