I'm a mess

Hoofdstuk 14

Jill pov

Het is 5 voor 12, als ik naar beneden loop. Een zenuwachtig gevoel verspreidt zich over mijn lichaam. Als ik beneden ben aangekomen, loop ik naar de gezamenlijke ruimte. Het is er donker en stil, akelig stil. Ik loop zachtjes naar binnen, en probeer niet tegen iets aan te lopen. Als ik me omdraai, schijnt er een zaklamp in mijn gezicht. Ik onderdruk een gil. ''Je bent er.'' zegt hij. Het is Cameron, maar hij is niet alleen, dat hoor ik. ''Ik zei toch dat ik je leven ging verpesten? Maar dan op een andere manier.'' grinnikt hij. Ik ben bang, wat bedoelt hij op een andere manier? ''Juist, nu wil je het weten.'' mompelt hij. Ik slik, en ben bang met wat hij bedoelt. ''Je gaat een gezellige nacht hebben.'' zegt hij simpel. ''Sorry?''

''Je gaat een gezellige nacht hebben.''

''Wat bedoel je?''

Hij begint te lachen.

''Wat ben je toch naïef, en schattig. Maar ik zal het zeggen, na deze nacht zul je je maagdelijkheid niet meer hebben.''

Mijn ogen worden groot, en mijn hart begint sneller te kloppen. ''Ze is van jou.'' zegt Cameron. Een gespierde jongen komt tevoorschijn, en pakt mijn hand. Hij probeert me mee te trekken, maar ik verzet me. Hij gromt, en trekt me mee. Waar is Abigail als je haar nodig hebt? Ik smeek om god, dat zij nu komt. Dit kan niet gebeuren, ze had toch een plan? Wat is haar plan? Opeens gaan de lichten aan. ''Laat haar gaan.'' hoor ik Abigail sissen. Ik zucht opgelucht, draai mijn arm om en verlos me uit zijn greep. Is karate toch nog ergens goed voor geweest. ''Pak haar.'' zegt Cameron. De jongen pakt me om mijn middel. ''David.'' zegt Abigail. Er komt een jongen met zwart haar en ijsblauwe ogen tevoorschijn. ''L-laat haar gaan.'' stottert Cameron. De jongen laat me los en werpt Cameron een geïrriteerde blik, en verdwijnt. ''David.'' zegt Cameron zonder enige emotie te tonen. Ik kijk van David naar Cameron, David is zeker knap. Maar wie is hij? ''Ik zie dat je weer met hem omgaat.'' zegt Cameron tegen Abigail, met een toon van verafschuw. ''Waarom zou ik het niet doen?'' kaatst ze terug. Opeens rent David op Cameron af, en geeft hem een stomp in zijn maag. Cameron valt achteruit. ''Jij fucking klootzak.'' sist David. Cameron kijkt hem bang aan, en zo heb ik hem nooit gezien. David staat klaar om Cameron nog een klap te verkopen, maar Abigail houdt hem tegen. ''Laten we gaan.'' zegt Abigail stilletjes. Ik weet niet wat ik moet doen. ''Kom je nog?'' vraagt Abigail. Ik werp nog een blik naar Cameron, maar volg dan Abigail en David.

Als we in onze kamer zijn, ben ik toch wel nieuwsgierig. ''Wat is er tussen David en Cameron gebeurd?'' David is naar zijn studentenhuis gegaan, hij blijkt niet op deze school te zitten. Abigail zucht. ''Je wilt het niet weten.'' De toon waarop Abigail dit uitspreekt, is angstaanjagend. Als ik het weet, zou ik waarschijnlijk willen dat ik het niet wilde weten. Maar zo nieuwsgierig als ik ben zeg ik toch dat ik het wil weten. ''David, had een zusje, van zestien. Cameron zat in het eerste jaar, vorig jaar dus. Cameron was altijd al zo geweest,dat hij met verschillende meisjes gaat. Hij ging een keer naar een feestje, daar ontmoette hij Katy. Hij liet haar speciaal voelen, terwijl hij niks voor haar voelde. Ze hadden een zogenaamd relatie van vier maanden. Katy was dol op hem, en hij deed maar alsof. Hij wilde eens kijken hoe een relatie was, maar de gevolgen waren groot. Hij werd het na een aantal maanden zat, en ging weer met meisjes naar bed. Katy kwam er achter. Ze was kapot, écht kapot. Ze dacht dat ze echt iemand had gevonden. Ze is erna achter gekomen dat hun hele relatie nep was. Ze werd depressief en heeft zelfmoord gepleegd. Cameron is er achter gekomen dat ze zelfmoord heeft gepleegd, hij gaf er niet om. Zo harteloos als hij is, ging hij gewoon door. Maar probeerde David te ontwijken, dat was hem gelukt tot vandaag. Ik weet zeker dat David hem helemaal in elkaar had geslagen.''

Mijn hart staat stil, of ja, zo voelt het. Ik verwachtte veel van Cameron, maar dit? Hoe harteloos kun je zijn? Dit is dus nog zo'n reden om hem te ontwijken. Ik walgde al van hem, maar nu? Nu, ik heb er niet eens de woorden voor. ''Wat een klootzak.'' Ik scheld, ja dat doe ik. Dit verhaal maakt me zo boos, zoiets zou je niemand kunnen aandoen. Als ik dit had geweten, dan had ik tegen Abigail gezegd dat ze David maar moest laten. Dat hij Cameron helemaal in elkaar mocht slaan. ''Ik weet het, hij is harteloos. Ik vond het ook zwaar kut toen ik gevoelens voor hem kreeg, maar ze verdwijnen alweer een beetje. En daar ben ik blij om.'' Ik knik, en gaap. ''Ik ga slapen, welterusten.''

''Welterusten.''

Als ik in mijn bed lig, kan ik maar niet slapen. Ik pak mijn mobiel, en zoek naar Camerons nummer. Jij bent echt harteloos. Vuile klootzak - Jill 

Ik zend het smsje, en val al gelijk in slaap.

*********************

WAAAAAAAAT, CAMERON IK HAAAT JEEE.