I'm a mess

Hoofdstuk 9

Jill pov

''Godverdome, Jill! Wat doe je?!'' roept Cameron. Wat verwacht hij dat ik dan deed? Meezoenen, dan ken je mij nog niet. ''Dat lijkt me duidelijk, ik geef je een klap.'' zeg ik simpel. Zijn wang is rood, en zijn ogen staan wild. Op dat moment gaat de deur open, en Abigail komt eraan. Ik rol met mijn ogen, tuurlijk zij kan er ook nog bij. Ze fronst en kijkt van mij naar Cameron, dan begint ze wat te stotteren, en te wijzen naar ons. Uit het niets barst ze in lachen uit. ''Jullie, nee. Cameron, jij?'' stamelt ze. ''Wat ik?'' ''Jullie zijn een koppel, natuurlijk!'' roept ze uit. ''Wat? Nee!'' roep ik. Ze kijkt ons verbaasd aan. ''M-maar, waarom is hij hier?'' vraagt ze. ''Omdat hij een zak is.'' mompel ik. Abigail loopt naar me toe. ''Rustig aan mop. Waarom is je wang rood?'' vraagt ze en richt zich tot Cameron. ''Dat kun je zelf ook bedenken.'' sist hij. Haar ogen worden groot. ''Nee, oh nee. Jij hebt hém geslagen?'' Ik knik voorzichtig. ''Té ge-ni-aal!'' zegt ze enthousiast. Ik werp haar een boze blik toe. ''Haal hem uit mijn kamer! Zijn aanwezigheid irriteert me, en laat hem hier nooit meer komen!'' snauw ik. ''Wow oké, rustig.'' zegt Abigail en haalt haar handen op. ''Rot op, Cameron.'' ''Nee.'' zegt hij vastbesloten. Wat? ''Ik zei rot op Cameron.'' Abigail wordt onderhand pissig. Cameron, zo eigenwijs als hij is, blijft hij staan. Abigail gaat dreigend dichtbij hem staan. ''Rot nu op Cameron, óf..'' Wat, of? ''Of, wat?'' daagt hij haar uit. ''Je weet het zelf.'' Cameron slikt. ''Wat, of?'' kom ik er tussen in. ''Niets.'' zeggen ze tegelijk. ''Wel, er is wél wat.'' zeg ik en kruis mijn armen. ''Jill, er is niks.'' zegt Cameron rustig. Abigail knikt snel en leid hem de kamer uit. Nadat hij weg is, kan ik eindelijk normaal ademen. ''Wat is er nou?'' zeur ik. ''Er is helemaal niks, Jill. Zoals ik al zei.'' zegt ze nu wat boos. Oké, ze gaat het niet zeggen. Maar ik ga erachter komen, geloof me. Als ik iets wil weten, dan kom ik het te weten. Oké, nou niet altijd. Maar dít wil ik dus echt wel weten. Eigenlijk zou het me niet moeten aangaan, maar op de een of ander manier ben ik nieuwsgierig. ''Waarom heb je hem eigenlijk geslagen?'' vraagt ze nieuwsgierig. ''Ja, dat ga ik niet zeggen.'' en ik steek kinderachtig mijn tong uit waarna ze een kussen naar mijn hoofd smijt. ''Auh.'' zeg ik en wrijf over mijn hoofd. ''Oké, oké. Ik zeg het. Hij wou me zoenen.'' geef ik toe. Haar gezicht verandert van nieuwsgierig naar neutraal. ''Oké.'' zegt ze kil. Waar komt dat opeens vandaan? ''Dat is toch raar? Waarom zou hij me willen zoenen, waarschijnlijk niet echt met een reden, maar dan is het no-..'' ik word ruw afgekapt door Abigail. ''So what, Jill? Voel je nu niet speciaal omdat hij je wou zoenen, hij zoent elk meisje. Als hij de kans krijgt doet hij het. En trouwens voel je niet gevleid, want hier worden wel meerdere meisjes gezoend!'' snauwt ze. Auch. ''Nou, sorry hoor.'' zeg ik zachtjes. Haar blik verzacht. ''Sorry, het is gewoon..'' zegt ze twijfelend. Ik kijk haar afwachtend aan. ''Je houdt je bek hierover.'' waarschuwt ze. Ik knik snel. ''Ik ken Cameron al vijf jaar, en hij is altijd al zo'n klootzak geweest. Maar, ik ..'' begint ze en stopt even. ''Ik heb denk ik gevoelens voor hem.'' zegt ze uiteindelijk. Mijn ogen worden groot. ''Maar, we zijn beste vrienden. En het is niet wederzijds, we zijn nooit verder gekomen dan zoenen op bed. Nou, en van daarnet. Ik regel altijd drank en sigaretten voor hem, dat is hier verboden. Maar we kunnen toch iets regelen, ik heb connecties. En ja, dan worden we samen high.'' grinnikt ze. ''En dan zoenen we gewoon voor de lol, ik probeer steeds verder te gaan. Maar dan stopt hij het en zegt simpel 'Beste vrienden, toch?'. Maar, hier houd je echt je bek over!'' eindigt ze haar verhaal. Wow, nooit gedacht dat Abigail op Cameron is. ''Maar waarom neem je dan altijd jongens mee, en doe je het. '' vraag ík. ''Omdat dat lekker is.'' grijnst ze.

*******

Hmm, hadden jullie niet verwacht hé? Abigail is verliefd op Cameron.

Vote & Comment & Follow