I Don't Love You〝Marichat〞

| 3.8 |

Yavaş adımlar ile mutfağa ilerlerken yüzümdeki gülümseme artıyordu.
Bir süreliğine tüm dertlerimi unutup sadece ona odaklanmıştım.
Dağılmış saçları alnına düşerken terden üstüne yapışmış kostümü ile pankekin hamurunu hazırlamakta zorlanıyordu.
Bu haline sırıtıp askıdaki havluyu alıp yanına ilerledim.

"Neden zahmet ettin Kedicik oldukça terlemişsin ayrıca."

Kara kedi anında bana dönerken genişçe gülümsedi. Çırpıcıyı bırakıp eli ile alnını sildiğinde kızgın gözlerle ona baktım.

"Sadece sürpriz yapmak istemiştim ayrıca sen yatmıyor muydun ne ara uynadın?"

Elimdeki havluyu ona uzattığımda bedenimi tezgaha yaslayıp mırıldandım.

"Uyumuştum ama rüya gördüm sonra kalktım."

Kara kedi çırpıcıyı eline aldığında şüpheyle gözlerime baktı.

"Kötü bir rüyaydı sanırım iyi olsaydı uyanmak istemezdin."

"Haklısın ama unuttum ben rüyalarımı uyanır uyanmaz unuturum genelde."

Mahçupça gülümsediğimde Kara kedi bir şey demedi ve işine döndü.
Derince nefes alıp salona geri döndüğümde koltuğa oturdum.
Bir süre sonra Kara kedi mutfaktaki işlerini bitirip elindeki tepsiyle salona girdi.
Yanıma oturduğunda ortamıza tepsiyi koyup televizyonun kumandasını aldı.

"Bir şey izlemek ister misin?"

"Ben pek flim izlemem kafana göre seç izleyelim."

Kara kedi kafasını salladığında pankekten bir ısırık aldım.
Oldukça güzel olmuştu hayranlıkla yemeye devam ederken Kara kedi heyecanla bana döndü.

"Yüz ifadene bakılırsa beğenmiş olmalısın?"

Hızlıca gülümseyip son lokmamı yuttum.

"Bu harika olmuş kedicik bayıldım."

Sırıtıp herhangi bir filmi açtığında tamamen ona odaklanmıştı.
Diziyi anlamaya çalışsamda kafamdaki onlarca düşünce ve sorular buna izin vermiyordu.
En sonunda pes edip yanımdaki Kara kediye odaklandım.
Gülerek filmi izlerken başımı koltuğa yasladım.
Kara kediyi severek bir hata yapmamıştım.
Her ne kadar bir kahraman bile olsa zamanınu bana ayırıyordu.
Sevdiği kişilere oldukça sadıktı.

Bunu Kagami ile sevgiliyken daha çok anlamıştım.
Kagamiyi gerçekten seviyordu ve onu aldatma girişinde asla bulunmamıştı.
Kagami bize geldiğinde genellikle anlatırdı. Kara kedinin ona nasıl davrandığını.
Onun ne kadar yardımsever ve vefakar olduğunu söylerdi hep.
Bu beni ona bağlayan en büyük etkenlerdi aslında.
Onun sevgisi her insanın tadacağı bir şey değildi.
Arkadaş çevresi oldukça küçüktü ve kolay kolay hayranlar ile konuşan birisi değildi başta.
Ama sonra hayranlarına alışması ile birlikte daha çok sosyalik birisi olmuştu.

Hatırlıyorum imza gününe katılmıştım bir keresinde. Büyük bir kuyruk oluşmuştu ama Kara kedi her biri ile teker teker ilgilenmişti.
Sıra bana geldiğinde heyecandan elimdeki albümü düşürmüştüm.
Bunun üzerine o gülümseyip yanındaki albümü imzalayıp uzattı.
Sadece gözlerine bakıp hızlıca oradan ayrılmıştım. Hiç bir şey söyleyememiştim sanki dilim tutulmuştu.
Ona ilk aşık olduğum zamanlar gittiğim için çok heyecanlıydım.

"Hey, beni izleyeceğine filme odaklanmaya ne dersin? Çünkü utanmaya başladım."

Düşüncelerimden koparan naif sesi ile tekrar dünyaya geldiğimde sırıttım.

"Vay canına yüce Kara kedi utanırmıymış?"

Dalga geçercesine gülerken Kara kedi birden ciddileşip yüzüme yaklaştığında sakin kalmaya çalıştım.

"Senden daha fazla utangaç olamam Mari~"

Gözleri dudaklarıma kayarken sessizce yutkundum. Gözlerim, dudakları ve gözleri ile mekik dokuyordu adeta.
Ortama sıcaklık basmıştı sanki.
Hızlıca nefes alırken Kara kedinin nefesini dudaklarımda hissediyordum.

Ancak zil çaldığı anda Kara kediyi omuzlarından ittim.
Hızlıca elimle yüzümü kapattığımda Kara kediye seslendim.

"Git ve şu kapıya bak Kara kedi!"

Kahkahasını duyduğumda parmaklarım arasından ona baktım.
Yere düşmüştü.
Tabii omzundan istersem olacağı buydu.
Masadan tutunarak ayağa kalktığında kapıya doğru ilerledi.
Ellerimi yüzümden çekip geriye yaslandım.
Tepsideki meyve suyundan bir yudum alıp az önceki yaşananların etkisinden kurtulmaya çalıştım.
Kara kedi endişe ile yanıma geldiğinde ona baktım.
Elimdeki bardağı bırakıp ayağa kalktım.

"Ne oldu Kara kedi, kim gelmiş?"

"Marinette.. Alya.. Alya gelmiş Marinette."

—✧