I Don't Love You〝Marichat〞

| 3.7 |

Yataktan yavaşça doğrulup derince nefes aldım.
Geçtiğimiz 2 hafta sürecine göre biraz daha iyiydim. Doktor gerekli ilaçları aldığım sürece hastalığımı daha kolay atlatacağımı söylemişti.
Ağır bir şekilde grip olduğumu zannediyordu Kara kedi.
Ancak bu öyle değildi.
Ayaklarımı kendime doğru çekip iç çektim.
İçinde bulunduğum bu durum o kadar karışıktı ki. Sanki herşey ellerime yazılıp verilmişti. Kendi kaderimi kendim çizmiştim ve herşey tıkırında ileriyordu.
Gözlerimden akan yaşlara engel olamayarak hızla yataktan kalktım.
Beni rahatlatacak tek şey içimi dökmekti.

17.05.2020

Kaçacak tek bir yolum kalmadı artık.
Gerçekler ile yüzleşmek o kadar berbat ki.  Zamanım gitgide daralıyor, iki yıl önce kaderimi yazacağım kimin aklına gelirdi ki?
Sanki herşey istediğim gibi ilerliyor ama bunu istemiyorum. Evet herşey planlanmıştı ama geç kaldık.
Bunlar planıma dahil değildi, Kara kedinin bana bu kadar bağlanmasını bırak bana aşık olacağını bile ihtimal vermiyordum o zamanlar. Kendimi suçlu hissediyorum başından beridir hislerime bu kadar yenik düşmemeliydim.

Ona olan hislerimi durdurabilseydim belki şuan bu durumda olmazdım.
Kendimi iğrenç hissediyorum.
Yalancı durumuna düştüm onun hislerini kazanıp kendime güvendirdim.
Onu kullanmıyorum ama gittiğimde onu kullandığımı zannedecek ve o zaman bazı şeyler daha fazla çözülemeyecek olacak.
Olağanüstü bir hayatım var ve artık kaldıramıyorum bu o kadar zor geliyor ki.
Duygularımı tarif etmek istiyorum ama yapamıyorum.
Kelime bulamıyorum, yapamıyorum.

Kimse yardım etmiyor, tek başımayım burada delireceğim.
Evet kara kedi var ama ona anlatamam biliyorsun.
Alya ise..
Sanırım çözüm yolum o.
Gitmeden önce bana bir mektup bırakmıştı Alya belkide onu sana söylemedim.
Mektubunda 'zamanı gelince bu numarayı ara.'
Yazıyordu. Tıpkı dün gibi hatırlıyorum.
Onun gitmesi bile benim için büyük yıkımdı.
Elimde numarası vardı bunca zamandır neden aramadın dersin belki.
Buna yüzüm yoktu ona hak etmediği laflar ettim. Onu kendi saçma sapan aşk hayatım ile ilgili suçladım.
O bunca zamandır sadece benim dertlerime çare bulmuşken ben onu Kara kedi için üzmüştüm.
İkimizde birbirimizi ölüme yollamıştık.

O yaşıyor mu? Bunu bile bilmiyorum.
Ben aptal birisiyim günlük.
Hayatımı o kadar kötü harcadım ki bunun haddi hesabı yok.
Çok acınası biriyim. 8 yıldır birisinin peşinden koştum. Ve onca yılı sadece ona heba ettim.

Onca yıldır aklım başımda değildi.
Özellikle 2018 yılından sonra zaten hayatın pek bir anlamı kalmadı benim için.

Günlük hayattan aldığım en büyük ders, ne olursa olsun kendini düşünmekti.
Önceliği kendine tanımaktı.
Ben bunu hiç bir zaman yapmadım.
Her zaman karşımdaki kişinin duygularını ve fikirlerini umursadım.
Bir kukla gibiydim.
Hayat istediği kadar kullandı ve ben pnu durduramadım.
Kendimi bir kez olsun düşünmedim.
Kendim için en iyi olanı düşünmedim hiç bir zaman.
Bunun bencillik olacağını zannediyorsan yanılıyorsun.

Bu hayatı bir kez yaşıyoruz ve sadece biz yaşıyoruz.
Hayatın ipleri bizim elimizde iken değerini bilmiyoruz.
Bir başkası için kendimizi heba ediyoruz.
Herşeyin sonuna gelince fark edebildim  bunu.
Hani bir söz vardır, yolun sonuna geldiğinde nereye vardığını anlayacaksın, diye.

İşte ben o yolun sonundayım.
Artık kurtuluşum kalmadı ve herşeyin farkına çok geç fark ettim.

Hoşçakal.

Gözyaşlarımı silip oturduğum sandalyeden kalktım.
Titreyen ellerimi umursamamaya çalışarak telefonu elime aldım ve Alyanın verdiği nottaki telefon numarasını aradım.
Sanırım buraya kadardı.

"Alya zamanı geldi."

—✧