Part 13

55 7 0
                                    

June 2018

နမ္းမဝသည္ လူမ်ားစြာၾကားမွ တိုးဝင္လာခဲ့သည္။ လူေတြက နမ္းမဝကိုျမင္ေသာအခါ ေဘးသို႔ေရွာင္ဖယ္သြားၾကေလသည္။ နမ္းမဝကလူေတြတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕မ်က္ႏွာကို အေသအခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ရပ္ကြက္အတြင္းမွလူမ်ား..ေဆြမ်ိဳးသာခ်င္းမ်ားႏွင့္႐ုပ္ရည္သန႔္ေသာမ်က္ႏွာစိမ္းမ်ားကိုေတြ႕ရေလသည္။ လူေတြမ်ားလြန္းသည္။ သို႔ေပမဲ့ နမ္းမဝေတြ႕ရမည့္သူကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ။ အဲ့ဒီတစ္ေယာက္ကပဲ ေလာကႀကီးမွာ နမ္းမဝမေတြ႕ခ်င္တဲ့သူျဖစ္ေနျပန္၏။

"အမေလး...ငါ့သားေလး အနိုင္ရယ္..''

အေမ့ငိုသံက်ယ္က်ယ္က နားထဲစူးဝင္လာသည္။ ငိုပြဲေတြဟာ ဆက္တိုက္ဝင္လာတတ္တယ္တဲ့ ။ မၾကာေတာ့ပါဘူး အေမရယ္ ...ေနာက္တစ္ပြဲငိုဖို႔ ျပင္ထား ။

"သားႀကီး...''

အေဖကထငိုျပန္သည္။ အခုေတာ့ အေဖႏွင့္အေမတို႔အလွည့္ေပါ့ ။ ကြၽန္မတို႔ တေသာေသာငိုခဲ့ရတဲ့အလွည့္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီေလ ။
ငိုထား...ရင္ဘတ္ေတြက်ိဳးေၾကသလိုခံစားၿပီး ငိုၾက။

အသံေတြတိတ္၍ လႈပ္ရွားလာေသာလူအုပ္ႀကီးေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္မာ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ ဆံပင္ကိုျဖစ္သလိုစုခ်ည္ထားၿပီး ထမိန္တိုတိုႏွင့္ ဖိနပ္မပါေသာနမ္းမဝပုံစံက စိတ္မႏွံ႕သူတစ္ေယာက္လို မ်က္လုံးအၾကည့္ေတြသည္ ေျခာက္ျခားဖြယ္တင္းမာေန၏ ။ လက္ရွည္ရွပ္အကၤ်ီကို႔ရိုးကားယားႏွင့္ လူေတြကိုစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္လာေသာ နမ္းမဝေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္မာစိတ္ထဲမွာ ထိတ္လန႔္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။

နမ္းမဝက နိုင္မဝကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲ..ေဒၚခိုင္မာအသိဆုံးျဖစ္သည္။ နိုင္မဝႏွင့္ပတ္သတ္လာလွ်င္ အေမကိုပင္ ရန္ေစာင္မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ၾကည့္ရဲေသာ ငရဲမေၾကာက္သည့္မိန္းကေလးပင္ျဖစ္၏။

"ငိုေလ...ငို ''

လူေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနရင္းမွ ႐ုတ္တရက္ ေဒၚခိုင္မာ့ဘက္ကိုလွည့္လာၿပီး နမ္းမဝက ဆက္ငိုဖို႔တိုက္တြန္းေလသည္။ ၿပီးေတာ့ သေရာ္ၿပဳံး ၿပဳံးသည္။ နမ္းမဝရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက ၿပဳံး႐ႊင္ေနေလသည္။

အနက်ရှိုင်းဆုံး နဒီWhere stories live. Discover now