Part 8

349 35 10
                                        


"ေဟာ... ေတြ႕ျပန္ၿပီ ။ ''

နိုင္မဝသည္ ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္ရင္း စာလုပ္ေနတုန္း အသံၾကား၍ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

အ႐ုပ္မေလးျဖစ္ေနသည္။
အခ်ိန္ေတြၾကာပါေစ..မေမ့နိုင္ေပ။ ဒုတိယအႀကိမ္ဆုံမိျပန္သည္။ခ်စ္ျမတ္နိုးမိလိမ့္မည္ဟု နိုင္မဝဆိုဖူးသည္။
ႏွလုံးသားကမ္းနားသို႔ ရင္ခုန္ျခင္းလွိုင္းလုံးေလးမ်ား ဝင္ကပ္ခိုလာေတာ့သည္။

"အယ္... စာအုပ္ေတြနဲ႕အလုပ္မ်ားေနတာလား ။''

နိုင္မဝထိုင္ေနေသာစားပြဲတြင္ အ႐ုပ္မေလးက
ခုံကိုဆြဲကာ သြက္သြက္လက္လက္ဝင္ထိုင္သည္။
နိုင္မဝရဲ႕စာအုပ္မ်ားကိုလည္း ငုံ႕ၾကည့္ေနသည္။

"စာလုပ္ေနတာလို႔ေခၚတယ္ ။''

"အဟိ... စကားေျပာသားပဲ ..''

"ဒါေပမဲ့ မေျပာခ်င္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္စာက်က္ေနခ်ိန္
ဘယ္သူနဲ႕မွစကားမေျပာခ်င္ဘူး ။ ''

နိုင္မဝ စာက်က္ေနလွ်င္ ၊ ဆူဆူညံညံအသံေတြကို
မခံနိုင္ေပ ။ အသံေတြဆူေနလွ်င္ စာမွတ္ရတာစိတ္မပါေပ။ စာေမးပြဲကအနားကပ္မွ အာ႐ုံလည္းမလြင့္ခ်င္။
အထူးသျဖင့္ စာေမးပြဲႀကီးနီးေနၿပီကို...
ဘယ္ဌာေနကမွန္းမသိေသာ အ႐ုပ္မေလးကို
မတမ္းတမိမွျဖစ္မည္။

"စာက်က္တာပဲ ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္က်က္ပါလား..
ရွင္ကလည္း ။ ''

"ေလာေလာဆယ္အေဆာင္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေနတယ္။
အေဆာင္မွာလူသံေတြဆူညံေနတာ စာဘယ္လိုက်က္မလဲ ။ ''

နိုင္မဝသည္ စာက်က္မည္ဟုသာ ဟစ္ေနေသာ္လည္း
စာအုပ္ေတြအကုန္ပိတ္ကာ အ႐ုပ္မေလးႏွင့္
အႏွစ္ႏွစ္အလလကအသိအကြၽမ္းမ်ားလို...
စကားျပန္ေျပာေနမိသည္။

"အဲ့ဒီလူေတြကိုအသံမထြက္ဖို႔
ပ်ိဳေျပာေပးရမလား နိုင္မဝ .. ''

"ဗ်ာ...''

"ေဆး(၁)မွာ နိုင္မဝကိုရွာရတာမခက္ပါဘူးကြယ္။''

အၿပဳံးတစ္ခုႏွင့္အၾကည့္တစ္ခုက အစျပဳပါသည္။
ခ်စ္ျခင္းအစသည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္
အၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္း ရယ္ေမာလိုက္သည့္
အခိုက္အတန႔္သာျဖစ္၏ ။...
ပင္ကိုေခ်ာတဲ့ ပင္ပ်ိဳေခ်ာကို နိုင္မဝ ျမတ္နိုးလြန္းစြာ ေငးေမာေနရတဲ့အခ်ိန္ဟာ တေမ့တေမာပါပဲ။

အနက်ရှိုင်းဆုံး နဒီTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon