အနက်ရှိုင်းဆုံး နဒီ

Part 2

▪▪▪▪▪
July 2003

ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလုံး ညိုမွိုင္းအုပ္ဆိုင္းေနသည္။
မိုးရနံ႕ပါေသာေလမ်ားတိုက္ခတ္လာေလသည္။ 'ေလ'ရဲ႕ေနာက္တြင္ မိုးမႈန္မိုးစေလးမ်ားကပ္လိုက္လာသည္။မိုးမႈန္မိုးစေလးမ်ားဖြဲက်လာေသာအခါ မိုးနတ္သားက ၿခိမ္းဟန႔္လ်က္အင္အားျပၿပီး၊ လွ်ပ္စီးကလည္း လက္ခနဲဖ်က္ခနဲဝင္းပသြား၏။ ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုရဲ႕အစြန္အဖ်ားရွိအိမ္ငယ္ေလးမွ ဓနိေခါင္မိုးကေလးဟာ တစ္ေဆာင္းလုံးတစ္ႏြေလုံး ေနဒဏ္ေလဒဏ္ကို
တင္းခံၿပီးေနာက္...မိုးရာသီမွာေတာ့ တခ်ိဳ႕ဓနိမ်ား
အေဆြးအေျမ့ျဖစ္ကာပ်က္စီးေတာ့ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မိုး႐ြာေသာအခါ ၾကမ္းခင္းျပင္တစ္ခုလုံး ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေန၏။ ေလၾကမ္းကျမဴးတဲ့အခါ ဝါးတိုင္မ်ားမွာ
ယိုင္နဲ႕လႈပ္ခါသြားသည္။အိမ္စုတ္စုတ္ေလးဟာ မိုးနတ္သားရဲ႕ ေစလိုရာေစေနရမယ့္သူလို ရို႔က်ိဳးနာခံသည္။

အိမ္ေခါင္မိုးမွယိုစီးက်လာေသာမိုးစက္မ်ားမွာ ခႏၶာကိုယ္ကို စိမ့္ေနေအာင္ခ်မ္းေစသည္။ နမ္းမဝသည္ ဒူးေခါင္းေလးကိုပိုက္ကာ ခုန္ဆင္းလာေသာမိုးေရမ်ားကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္။ သူတို႔အိမ္ေလးဟာ တစ္ခါတရံ ေအးသည္။တစ္ခါတေလ ပူသည္။
အခုလိုမိုးေတြ႐ြာေတာ့ မိုးေရစိုလို႔ခ်မ္းရသည္။ ႏွင္းေတြက်တဲ့အခါဆိုလွ်င္လည္း ေလမလုံတဲ့အိမ္ကေအးသည္။ ေနေတြတအားပူျပန္ေတာ့ သစ္ပင္ေအာက္တြင္အပူသက္သာေပမဲ့ ၊ ေနေပ်ာက္ထိုးတဲ့သူတို႔အိမ္ကပူေလာင္ပါသည္။ အိမ္ဆိုတာ လုံၿခဳံမႈနဲ႕ႏြေးေထြးမႈရွိတဲ့အရာလို႔ ဖြားေလးကေတာ့ေျပာသည္။ ဒါဆို...အၿမဲမလုံၿခဳံဘဲခ်မ္းေအးတဲ့ သူတို႔အိမ္က...အိမ္မဟုတ္ဘူးလားဟု အႁမႊာတို႔ေတြးေနမိသည္။

"အငယ္...ကိုကို႔ဒီဘက္မွာေရစက္ေတြက်ေနတယ္ ''

နမ္းမဝသည္ဒူးေပြ႕ထားတာကိုျဖည္ခ်ၿပီး နိုင္မဝကိုလွည့္ၾကည့္၏။
တကယ္ေတာ့ နိုင္နိုင့္ဘက္မွမဟုတ္ ၊ တစ္အိမ္လုံး ေရစက္ေတြက်ေနတာပါ နိုင္နိုင္ရယ္ ။

"ဗိုက္ဆာလား အငယ္ ''
ဆာေနတာၾကာၿပီေပါ့ ၊ နမ္းမဝရဲ႕ဗိုက္က အခ်ိန္ျပည့္ဆာေနတတ္တာပဲေလ။ ဒီေန႕ကေတာ့ ရာသီဥတုခ်မ္းေအးလို႔ ပိုဆာသလိုလိုေပ။ အေဖနဲ႕အေမကလည္း ဘယ္ကိုသြားမွန္းမသိ ။