Gift / Minsung ✅

7^Ateşkes

Vampirler nasıl ki ısırarak insanları zehirleyebiliyorsa vampirlerde vampirleri boyunlarından ısırarak zehirleyebiliyordu. Tabi ki vampirler bu zehirlenmeye karşı insanlardan farklı tepki veriyorlardı.

Gerekli bütün ilaçlar verildikten sonra kendi kendine uyanmasını beklemekten başka çareleri yoktu. Uyanamama ihtimali de vardı. 2 vampir tarafından zehirlenmişti. 4 ayrı yarası vardı boynunda. Elinden veya kolundan olsaydı kurtulma ihtimali çok yüksek olurdu ama hem boynundan hemde 2 kişi tarafından yapıldığı için bu ihtimal oldukça düşüktü.

Hastane odası yerine kendi odasında kalmasının daha iyi olcağını söyledikleri için 4. Kattaki kendi odasına götürülmüştü. Kapıyı açtıklarında endişeli Jisung ile karşılaştılar ama Jisung'un endişesinden daha büyük sorunlar vardı.

Minho yatağına yatırılmış başına Hyunjin bırakılmıştı. Hyunjin ağlayarak köşedeki berjere oturduğunda Jisung yanına yürüdü.

"Ne oluyor?"

"Ölüyor"

"Ne? Nasıl?"

"Zehirlemişler ve uyanmasını beklemekten başka çaremiz yok"

"Nasıl zehirlemişler? Ölecek mi?"

Jisung'un gözleri dolarken Minho'nun yanına gitti. Ellerini tuttu. Gözleri boynundaki yaralara takıldığında yavaşça Minho'nun tuttuğu elini öptü. Ölemezdi değil mi?

2 hafta boyunca Minho baygın yatmıştı. Ta ki bu sabaha kadar. Sabah akşam başında bekleyen Jisung gözlerini açtığı gibi ağlaması şiddetlenmişti. 1 haftadan sonra öldüğü söylensede kralın isteğiyle beklenmiş ve uyanmıştı sonunda.

Hyunjin hızlıca krala haber vermeye gitmişti. Minho gülümseyerek Jisung'a baktı. Elini kaldırabildiği kadar sarılmaya çalıştı. Hareket etmekte zorlanıyordu.

Kralın odaya girmesiyle Jisung yataktan indi. Kral oğlu gibi gördüğü çocuğa sarıldı. Onun bu halinden en çok o sinirliydi. Bu sürede yapanları bulmuş getirmişti.

"Yapanları buldum getirdim ama cezalarını senin vermen için bekliyorlar"

Minho krala karşı da gülümsemeye devam etti. "Kalkabileceğimi sanmıyorum kralım"

Kral kapıdakilere dönüp bir şeyler söylerken Minho yine Jisung'a döndü. Gözleri kıpkırmızı olmuştu.

Odaya tekerlekli sandalye getirildiğinde Minho'yu üzerine oturtup odadan çıkarttılar. Saraydakiler tekerlekli sandalyede oturan prenslerini gördüklerinde hem uyandığı mutlu olmuş hem şaşırmışlardı.

Kralın tahtının yanındaki tahta oturdulduğunda yastık üzerinde tacı sunulmuş sonra da kafasına takılmıştı. İçeriye her yerleri yara bere dolu 2 çocuk getirildiğinde Minho hala onlara bakmamıştı bile. Gözleri kapalıydı. Ağrısını dindirmeye çalışıyordu.

Minho bir süre sonra gözlerini açıp karşısındakilere baktı. Kim olduklarını tanıyamamıştı.

"O tahtı biz hakediyorduk sırf bizden 2 yaş küçüksün diye prens oldun."

Şimdi kim oldukları belli olmuştu. Eski ailesindeki ağabeyleriydi. Minho'nun prens oluşunu kaldıramıyorlardı.

"Size çoğu kez sarayda çalışmanız için teklifte bulundum beni zehirlemenize gerek yoktu. Bu büyük bir suç."

"Sarayda çalışacağıma ölürüm"

Minho'nun elleri boynuna gitti. Hala çok acıyordu. Hyunjin'in içeriye girmesiyle gözler ona dönmüştü.

"Prensim meleğinizi getirdim. İyileştirme yeteneğine sahipmiş."

Minho eliyle yanına çağırdığında Chan Minho'nun elini tutup odaklanmaya çalıştı. Normalde yaranın tam üzerine dokunması gerekirdi ama şuan bunu yapamazdı. Acısı hafifleyen Minho gözlerini açtı. Ağabeylerine karşı sabrı kalmamıştı. Bundan öncede canına kıymaya çalışmışlardı hep başarısız olmuşlardı. Bardağı taşıran son damla buydu.

"Dişlerini söküp atın zindana"

Vampirler köpek dişleri söküldüğünde tamamen vampir özelliklerini kaybederlerdi. Ama vücutlarında dolaşan siyah renk vampir kanı artık damarlarında duramaz uzun sürede yavaş yavaş ölürlerdi. Minho'nun planı da buydu. Ağabeyleri götürülürken bir ton küfretmiş lanetler okumuşlardı.

Minho burdaki işinin bittiğini düşünüp tekrar tekerlekli sandalyesine oturup odasına gidecekken camdan kurt adamların prensinin geldiğini görmüştü. Burda ne işi olabilirdi? Hızıca odasına girip. Jisung'un yardımıyla takımlarını giyip kabul odasına yürüdü. Ona tabi ki acı çektini belli etmeyecekti.

Odaya girdiğinde diğer prens ayağa kalktı. Eğildikten sonra tekrar yerine oturdu.

"Ateşkes için geldim prensim"