YENİDEN

-1-

  Dersin bitiminde çantamı hızlıca toparladım,bir an önce çıkmak için ayağa kalktığım da önümde ki insanlar beni engelledi.

Ceren;Niye böyle hızlıca gidiyorsun,hayırdır evde bekleyen mi var?
  Cevap versem küçük duruma düşer miydim?Ne demem gerekiyor?

Ceren;Sanırım kendini korumayı öğrenememiş.
  Ben ne diyeceğimi düşünürken,bakışlarımı koridordan çekip yanıma gelen Sude'ye yönelttim.İnsanları itiştirerek yanıma gelip kolumdan tuttu.

Sude;Hadi Eflal gidelim.
  Onunla beraber yürüyüp sınıftan çıktım.Arkamdan Ceren'in kahkahasını duymamak imkansızdı.

Sude;Ee bize gidiyoruz dime?

Eflal;Bugün eve gidiyim ben ya yarın gelirim.
  Normalde okuldan sonra her zaman Sude'lere giderdim ama bugün üstümde bi yorgunluk vardı.Sude kafasını olumlu anlamda sallayıp okuldan çıkana kadar bir şey demedi.

Sude;İyi o zaman kanka gittim ben burdan.
  diyerek el salladı ve yolun sağ kısmından ilerledi.Yaklaşık 5 dakika minibüsün gelmesini bekledim.Evim çok yakın olmadığı için kalabalık minibüslerle idare etmek zorundaydım.Minibüs gelince elimle dur işareti yapıp bindim.Eve gidene kadar instagram keşfette oyalanıp,bizim sokağa geldiğimizde minibüsten indim ve telefonu cebime attım.Bi kaç bina ilerledikten sonra anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.Evimiz binanın 2.katındaydı merdivenleri birer birer atlayıp eve girdim.Mutfaktan annemin bağırma sesleri geliyordu.

Songül;NE YAPTIĞIN UMRUMDA DEĞİL O PARAYI VERİCEKSİN.
Her zaman ki olan bağırışmalardı.Çantamı koridora bırakıp salona geçtim.Abim oturmuş telefonla oynuyordu,kapıyı tıklayarak geldiğimi belli etmeye çalışsam da 2 saniye bakıp tekrar telefona döndü.8 yaşıma kadar Görkemle,abimle yani çok yakındık ama babamın gitmesi aramızı iyice soğutmuştu ve yabancı haline gelmiştik Biraz da olsa konuşmaya çalıştım.

Eflal;Annem kiminle kavga ediyor?
   Telefonu kenara bırakıp iç çekti ve kafasını bana çevirdi.Şimdiden sorduğuma pişman olmuştum.

Görkem;Babamdan başka kiminle olabilir Eflal?Sen ve sorunların işte.
  Ben ve sorunlarım mı?

Eflal;Ne alaka şimdi benim babamı ilgilendiren ne sorunum varmış?
  Pek muhattap olmadığımız için kolay kolay sinirlenmezdim ona ama dediği saçmalıktan başka bir şey değildi.

Görkem;Şu kolej paran işte.
  Bu sefer iç çekme sırası bendeydi.O okula zorla gittiğimi gayet iyi biliyordu ve beni suçlayarak konuşması daha çok sinirlendirmişti.Annem konuyu bildiğimi anlayınca gülerek girdi içeri.

Songül;Siz konuşmadığınız için şikayet ediyordum kavga etmeye başlamışsınız.
   Yeterince sinirlerim bozulmuşken annemin bu tarz bi tavırla gelmesi daha da sinirlendirmişti.

Eflal;Artık beni şu okuldan alır mısınız anne?
  Vericeği cevaba adım kadar emindim.

Songül;Saçma saçma konuşma Eflal bu onun görevi bırakta bir şeyi yerine getirsin.

Eflal;Görevi mi?Güldürme beni anne.Babam bile değil o benim he olsaydı da görevi bana para vermek değil yanımda olmak olurdu.
  Hiç bi zaman böyle tartışmalara gelebilen bi insan değildim.Biri bana bağırınca bile otomatik olarak gözlerim doluyordu.Çantamdan kulaklığımı alıp dış kapıya doğru ilerledim.

Eflal;Sudelere gidiyorum ben.
  Annemin cevap vermesine izin vermeden kapıyı çektim ve hızlıca indim merdivenlerden.Dış kapıyı açınca havanın da benden bi farkı olmadığını gördüm.Öğlen olmasına rağmen geceyi anımsatıcak kadar kararmıştı hava ve hiç bir zaman böyle durumları seven biri olmadım herkesin aksine.Zaten kendi kendime yeterken havanın da bazı şeyleri yüzüme vurması daha da kötü geliyordu.