YENİDEN

-12-

Hiç boşlukta olmaktan mutlu oldunuz mu?Ben şu an koskocaman bir boşluktaydım ama bana acı vermiyordu.Dudaklarımı Güney'inkilerle birleştirdiğim an Güney şoka girmişti,bi kaç saniye öyle bekledikten sonra o da karşılık vermeye başladı.Elini belime koyup beni kendine daha çok çekti,birbirimize teslim olmuş gibiydik.Bütün güzellikler bu anda toplanmış gibiydi.İlk defa düşünmeden yaptığım bir şey bu kadar güzel hissettiriyordu.Bu hissi ilk defa şimdi yaşıyordum ama Güney benim neyimdi ki?Çocuğu pat diye öpmüştüm şu an öpüşüyorduk.Naptın sen Eflal?Naptığımı bilmiyordum,büyük ihtimal o da bilmiyordu ama ikimizde geri çekilmiyorduk.Her şey de olduğu gibi tekrar aynı ses duyuldu.

Mete;YUH ANANIN EŞEĞİ!

Sude;LAN!
Gelen seslerle kendime gelip geri çekildim.Güney'e bakmadan başımı yere eğdim.Bakamazdım da zaten,ne yapmıştım ben?İçim buram buram pişmanlık kokuyordu.Gelen ayak sesleriyle kafamı kaldırdım Güney çıkıp gitmişti ve gelen kapı sesiyle olduğum yerde 1-2 adım geri gittim.

Mete;Lan Güney dur,hay sikiyim.
  Mete de Güney'in peşinden gitmişti.Ben yere Sude bana bakıyordu,ağzı 1 karış açıktı.

Sude;Gel gel otur şuraya.
  diyerek omzumdan bastırıp sandalyeye oturttu.

Sude;Güney seni mi öptü?
  Güney öpse bir sürü şey söyleyebilirdim şu an ama ben yapmıştım.Bu adımı ben atmıştım.

Eflal;Ben öptüm.

Sude;NE!
Sude birden çığlık atmıştı.Burakla bile böyle bir şey yaşamamıştım ben ama Güney'e arkadaşım dememe rağmen öpmüştüm.

Sude;Ya anlatsana kızım.

Eflal;Bilmiyorum o anın şeyiyle gaza geldim birden kaldırdım elinden çocuğun öptüm.
  Bu kadar basit anlatmama rağmen olay öyle bi çökmüştü ki içime.

Güney'in Ağzından;
  Dudağıma değen hisle bayılıcak gibi olmuştum.Eflal beni mi öpüyordu?Ben onunla konuşmayı bile hayal olarak görüyorken dudakları benimleydi.Cenneti içimde hissediyordum şu an.Elimi beline götürüp kendime çektim,bu anın bitmemesi içindi,onunla hep böyle kalmak için.Heyecandan başım dönüyordu,yaşadığım tüm her şey bi an da uçup gitmiş sanki en güzel yerindeydim hayatımın.İçimde ki tüm güzel şeyleri hissetmesi için onu öperken dudaklarına fısıldıyor gibiydim.İkimizin ruhu da birbirimizle birleşirken duyulan sesle Eflal kendini çekti.

Mete;YUH ANANIN EŞEĞİ!

Sude;LAN!
Gözlerimi Eflal'den çekmedim,kafasını aşağı eğdiğinde gözünde ki pişmanlık yere akıcak gibiydi.Beni sevmemesine rağmen öpmüştü ve pişman olmuştu.O an bütün her şey üzerime geliyor gibiydi.Arkamı dönüp kapıya doğru ilerledim,gidiyordum ama dur dese bi adım daha atmazdım,demedi.Kapıyı çekip dışarı çıktım.Bu hiç yaşanmamalıydı,neden yapmıştı ki?Mete'nin sesini duyunca durdum olduğum yerde.

Mete;Olum kızı mı öptün lan sen?

Güney;O beni öptü.
  O anlar ne kadar güzelse benim için şu anda çok kötü hissettiriyordu.O an hissettiği pişmanlık ellerini getirmiş boğazımı sıkıyordu.

Mete;SİKTİR LAN!Eee seviyor demek ki seni?
  Sevseydi keşke,sevseydi ama öpmeseydi sadece sevseydi sesimi çıkarmazdım ama sevmiyordu.

Güney;Saçmalama olum görmedin mi gözünde ki pişmanlığı?
  Dediğimden sonra Mete'den de ses kesilmişti.Sevdiğim kızın beni öpmesinin hiç bu kadar ağır geliceğini düşünmemiştim.Öyle bi gelmişti ki bana gizlediğim tüm sevgim ortaya çıkmıştı ve artık içime atmama da izin vermiyordu.Aramız ne olcaktı peki?Hep böyle mi olmak zorundaydı?Uzak kalmak zorunda mıydık?Yolun ortasında Mete'yle dururken tekrardan bana tüm yeminlerimi bozdurucak o sesi duydum.