Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Limonlu kek?" Gözlerini devirdi sorunun yönetildiği genç. "Hayır." Ve daha sonra her zamanki gibi kendi işlerine döndüler.
Katsuki'nin kızı parkta görmesinden yana iki gün geçmişti, her şey her zamanki gibiydi. Ama farklı hissettiriyordu. İki gençte bir şekilde birbirleriyle iletişim kurmak istiyordu. Normalde rahatlatıcı sessizlik bu sefer ikisinide konuşmak zorundalarmış gibi hissettiriyordu.
"Köpekleri seviyorsun galiba." Sessizlik umursamıyormuş gibi bir hava takınan çocuk tarafından kırıldı. "Evet." Dedi genç kız kahvesinden bir yudum alırken. "Sen nereden biliyorsun?" Katsuki ağzındaki pirinç topunu yuttu. "Geçenlerde bir sokak köpeğiyle oynadığını gördüm." Genç kız Katsuki'ye doğru döndü. Tuhaf bir bakış vardı yüzünde.
"Seni takip ettiğimden falan değil, aptal. Arkadaşımın yaşadığı sitedeki bir parktaydın." Aptal mı? Genç kız kaşlarını çattı. "Beni takip ettiğini düşünmüyordum." "Aptal yüz ifaden düşünüyordu." "Ya."
Kısa bir süre sessizlik oldu. İkisi de ne konuşacağını bilmiyordu bunca zaman sonra neden bir sohbete girmek istiyorlardı ki? Genç kız Katsuki'yi daha fazla tanımak istiyordu. İçinde ona karşı diğer insanlara göre daha farklı duygular büyütüyordu, en azından Katsuki'nin yanında kendisini rahatsız hissetmiyordu.
"Spor festivalleri yaklaşıyor." Kekini bitirdikten sonra plastik tabağını daha sonra çöpe atmak için çantasına yerleştirdi çatalı ile. Orta boylarda ki termosunda bulunan sıcak suyu bir bardak daha kahve hazırlamak için bardağına boşalttı. "Evet, kesinlikle birinci olacağım." Katsuki birinci olma düşüncesiyle gülümsedi. Kahramanlık yolu buydu, kurtarmak için kazan.
Y/n gözlerini Katsuki'nin kırmızıları ile buluşturdu ve kocaman gülümsedi. "Senin için şans dileyeceğim." Katsuki kalbinin teklediğini hissetti bir an için. Gözleri genç kızın gülümsemesine takıldı. Midesindeki garipliği es geçmeye çalışıyordu. Ne si*im oluyor?
"Şansa falan ihtiyacım yok, Kesinlikle birinci olacağım!" Kararlılığını vurgulayarak kaşlarını çattı. Birinci olacaktı. Başka yolu yoktu. "Peki peki," dedi genç kız kıkırdamalarının arasında. "O zaman birinci olduğunda bunu kocaman bir limonlu kek ile kutlayalım!" Heyecanla ellerini birbirine çarptı.
"Cidden mi?" Katsuki inanmayan bakışlarının ardından sordu. "Evet! Harika olur!" Genç kızın heyecanına göz devirdi, içten içe birinci olacağına olan inancı hoşuna gitmişti. "Zaten aralıksızher gün limonlu kek yiyorsun. Kutlama için başka bir şeyler falan düşünmen gerekmiyor mu? Hayır, kutlama yapacağımızdan değil de..." Son cümlesinde sesini kısmıştı. "Hayır hayır kesinlikle kutlayacağız! Birinci olmak kesilip atılacak bir şey değil, hem limonlu kek kutlamalar için en ideal yiyecektir!"
Katsuki genç kızın her cümlesinde midesinde bir şeyler olduğunu hissediyordu. Heyecandan ışıldayan gözleri, terasın küçük penceresinden içeri giren güneş ışınlarında daha da belirginleşiyordu. Katsuki, kızın kendisine olan inancının hoşuna gittiği kabullenmek istemiyordu.
Sanki yıllarca beraber vakit geçirmişler gibi hissediyorlardı iki genç. Y/n heyecanla kutlama hakkındaki düşüncelerini paylaşırken Katsuki sessizce onu dinliyordu, varlıkları birbirlerine huzur veriyordu ve henüz bunun farkında bile değillerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
