Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hedefi olmadığı hakaretler tek tek kalbine bir ok saplanırmışcasına acı veriyordu, beyninde yankılanan tiksinç sözler yumruklarını sıkmasına neden oluyordu, yapabileceği tek şey buydu. Belki de daha fazlası vardı, bilmiyordu, bu merdivenleri tırmanırkan bu kadar kalbinin acıyacağını tahmin etmemişti.
Yutkundu, kapının eşiğindeki kişi sanki bunu bekliyormuş gibi kapıyı açtı kocaman gülümsemesiyle, hedef tahtası oydu, buna rağmen gülümsüyordu. Hedef tahtası vurulduğu için oturup ağlamaz* genç kız kendi sırtını bu sözlerle sıvazladı.
(*Erkan Porçay'ın, nam-ı diğer Reis-i Burdur'un bir videosunda kullandığı, oldukça hoşuma giden sözü.)
Her zamanki gülümsemesiyle hoplaya zıplaya indi Katsuki'nin çıkmayı yarım bıraktığı merdivenleri. "Merhaba Katsuki! Bakıyorum da her zamanki gibi yine çok şıksın." Oyunbaz bir ses tonuyla ettiği iltifat içinde yaprak kıpırdatmamıştı sarışının, gözleri genç kızın yanağına takıldı, kırmızılaşmış el izi açıkça neler olduğunu gösteriyordu.
Elini genç kızın yanağına doğru uzattı, yutkundu, dokunmaktan korkuyordu, karşısındaki değerli bir vazo gibi narin ve hassas kız kırılmıştı zaten, kendisini bir şekilde toplamışken tekrar kırmaktan korkuyordu.
Katsuki Bakugou, karşısındaki Hint kumaşını kirli elleriyle mahvetmek istemiyordu.
Sinirden dolayı titreyen ele bir bakış attı genç kız, karşısındaki çocuğun gözleri kızarmış yanağına odaklanmıştı, Katsuki'nin yüzündeki bu merhamet kalbindeki bütün sancıyı bir anda çekip almıştı. Elleri ile kemikli eli kavradı, yanağını elleri arasındaki Katsuki'nin eline yasladı ve gülümsedi.
Sorun yok, ben iyiyim.
Sen iyiysen, sorun çok.
Aralarındaki ufak bakışmayla kurdukları bu iki kelam iki genci de sessizliğe bürüdü.
'Ben iyiyim,' genç kızın en çok kullandığı yalan buydu, biliyordu. Peki niye bile bile bu yalana kanmıştı aylarca? Genç kızın gülümsemesinin ardındaki acıyı neden görememişti?
Hayır, görmüştü, ilk başta kendisini genç kıza akıl almaz bir güçle çeken şey de buydu. Galaksileri sığdırdığı gözlerindeki o hüzün...
Peki neden umursamamıştı? Genç kızın kendisi için bu kadar değerli olacağını neden bilememişti?
Sinirden ellerinin terlediğinin farkındaydı, her an bir kaza çıkabilirdi, umursamadı, avucunu komple dolduran genç kızın yanağını baş parmağı ile okşadı, sana senin şövelyen olacağım demiştim, neden zırhımı kuşanmama izin vermiyorsun?
"Gidelim." Genç kızın fısıldadığı cümleyle söylemek istediği her kelimeyi bir bir yuttu, "Gidelim," diye fısıldadı. Söylemek istediği önce şey varken, ağzından bir tek bu çıkabilmişti.
~
"Çocuklar!" Y/n'in enerjik sesiyle parktakilere seslenip, heyecan ile kollarını iki yana açmasını ve diğerlerine koşmasını izledi. Her zaman böyle mi olmuştu? Kendi evinde cehennemi yaşayan bu melek, kendisine cenneti getirmek için her zaman sorun yokmuşcasına, acılarına inat gülümsemiş miydi?
"Bro? Henüz hiçbirimize nefes aldığımız için bağırmadın, iyi misin?" Sero'nun sırıtarak sorduğu soruya göz devirdi ve bir kez daha daldığı düşünce karmaşasından çıktı. Elleri cebini bulunca omuz silkti, memnuniyetsizce konuştu. "Hadi ne bok yiyeceksek yiyelim."
Sözleriyle beraber daldıkları sohbetten çıkmış sitenin çıkışına yürümüşlerdi, Mina her zamanki heyecanı ile genç kıza bir şeyler anlatırken, Y/n yüzündeki gülümsemeyi koruyordu, gözlerinin içindeki incinmişliği görebilen tek kişi olmak, sarışın için acı vericiydi.
~
"Katsuki, sence nasıl oldu?" Genç kız deneme kabininden çıktı, etrafında döndü giydiği yazlık elbisenin etekleri uçuşurken. Sarışının fikrini de merak ediyordu, belki de sadece sarışının fikrini merak ediyordu.
Bakugou, adının seslenilmesiyle elindeki tişörtü aldığı yere astı ve genç kız ile göz göze gelmek için arkasını döndü. Bir kez daha olmuştu işte bir kez daha sözler birbirine girmiş, söyleyecek bir şey bulamamıştı. Bir kez daha beyni bu ilahi güzellik karşısında elini ayağına dolaştırtmıştı.
Lanet güzelsin...
Kırmızı gözleri her zamanki halinden biraz daha genişlemiş olan sarışına baktı Y/n. "Katsuki eğer bir gün moda eleştirmeni falan olmayı düşünürsen sadece es geç olur mu? Bu işte berbatsın çünkü!" Suratını asarak arkasını döndü genç kız üzerindeki elbiseyi değişmek için, 'güzel olmuş' ya da 'yakışmış' demek bu kadar zor muydu gerçekten? Katsuki'nin bu kadar kapalı kutu olması genç kızın sinirlerini bozuyordu.
Katsuki ne halt yediğini anlamıştı ki direkt olarak genç kızın bileğini nazikçe yakaladı, kesinlikle kendisi yüzünden genç kızın en ufak bir zarar görmesini istemiyordu, gevşekçe tuttuğu bileği kendisine doğru çekti. Genç kız ile karşı karşıya gelince gözlerini kaçırdı, utanıyordu. İltifat etmek zor işti Katsuki için.
"Güzel olmuş." Genç kız zaferle sırıtırken kulağını Katsuki'nin yüzüne biraz daha yaklaştırdı, bir eliyle kulak kepçesini sardı ve yüksek sesle konuştu kıkırdayarak. "Ne dedin, duyamadım!" Hafiften kızardı Katsuki, genç kız bunu fark etmemiş gibi davranmaya karar vermiş sırıtmaya devam etmişti. "G-Güzel olmuş." Sesini daha çok alçaltan Katsuki içine içine konuşuyordu. "Ne?" Karşısındaki kızın sesini yükseltmesi üzerine hiddetle konuştu kırmızı gözlü;
"Güzel olmuş!" Mağazada bulunan diğerlerinin dönüp baktığından emin olduktan sonra ağzı kulaklarına varana kadar gülümsedi kız. "Teşekkür ederim!"
Kabine doğru yürüyüp elbiseyi değiştirmeden önce kendi kendine mırıldandı mutlulukla Y/n. "Güzel olmuş." Küçük bir kahkaha bıraktı kabine, tam o sırada aynayla göz göze geldi, deliriyor muydu? Yaptığı şeye tek başına olsa bile utanmıştı, kızaran yanaklarını tokatladı hafifçe yansımasıyla bakışırken.
