KARANLIKTAN SON KAÇIŞ

✨L✨

Şimdiki zaman (Esved den)

Çok korkmuştum kraliçeme bir şey oldu diye.
Ve bu benim yüzümden olmuştu.
Şuan da uyanmasını bekliyordum.
Adeta mental olarak çöküş yaşıyordum.
Nurumun kıpırdanması ile gözlerimi yerden çektim.
—Meleğim, iyi misin?! '' iyiyim Esved, 

—Gene ve  gene senin işlerin değil mi onlardan birisi dolayısıyla yaşadım ben bu aksiyonu ! 
Kafamı usulca evet der gibi salladım.
Artık yerden kaldıracak bir başım yoktuki... Çok mahçuptum.
—Tamam Esved çıkalım gerçekten  hastane de durmak istemiyorum.
Kapı tıklatıldı. İçeri Nurumun yanındaki Zeynep hanım gelmişti.
—Merhaba Enişte, kuzum iyi misin?
Çok korktuk seni öyle görünce.
Nurum gülümseyerek gelmesini söyledi. Ona sarıldı.
—iyiyim kuzu ben taş gibiyim maşallah.
Ben daha fazla  dayanamadım ve odadan çıktım.
Benim yüzümden olduğunu bilmek canımı yakmıştı doğrusu.
Bunu yapanlar boynuzlarımın tadına bakacaklardı.
Cevdete baktığımda ne yapacağını biliyordu.
Normalde bu kadar saldırıya uğramadım. Ancak evlenince benim raconumun silindiğini düşünenler vardı ki bunlar başımıza geliyordu.
Ancak onlara öyle bir ceza verecektim ki herkes raconun kuralın alasını görecekti.
Elime aldığım zarf ile arabaya bindim.
İmparatorluk toplantısı yapılacaktı.
Bu yüzden İmparatorların  Türkiye de yaptığı  her toplantıda kullandığı malikaneye doğru ilerlemeye başladık. Yaklaşık yanımda 20 adam civari vardı.
Diğer İmparatorlar da bu şekilde geleceklerdi emindim.
Vardığımız da demir yüksek kapı açıldı.  Bahçesinde Bir birleri ile koşturan çocukları gördüm.
Bunlar Kaplanın çocukları olmalıydı.
Yanlarına gittim. Kraliçeye selam verdim.
—Nasılsınız Kraliçe Shin?
—iyiyim gördüğünüz gibi çocuklarımla ilgileniyorum.
—çok büyümüşler.
Kafa salladı.
İçeri geçtim. Genelde Kaplan ailesini getirmezdi ancak ciddi bir durum olmuş ki yanında getirmişti.
Kapının açılması ile içeri girdim.
—Hoşgeldin Cihanşah.
—Hoşbulduk Shin.
Hepsi ile kısaca selamlaştım.
—Beyler durum ciddi...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nurdan
~~~~~^
Gerçekten beni öylece bırakıp gitmiş miydi?
Zeynoya teşekkür ettim ve kendimi toparladım.  Başımdaki sargıya dikkat ederek başörtüsünü taktım.
Cevdet o adını ağzıma almak istemediğim x kişisi ile gitmişti. Pislik x kişisi. Bir de kraliçem, bebeğim, gözümün nuru demiyor mu ağzına geçireceksin görecek a yayı konyayı?!
Paşa çıkış işlemlerimi halletti. Ben de arabaya bindim ve eve doğru sürmeye başladım ancak aklıma bu adamın nereye gittiğini öğrenmek geldi. Ben de canım aklıma uyarak telefonun daki GPS takip cihazını açtım. Navigasyondan ayarladım ve sürmeye başladım.
Bir saat Sonra aynı evin yolları gibi olan bir yola girdim. Yolda her iki tarafta stilizeboğa, ejderha, kaplan, kobra ve gergedan gördüm.
Bir kontrol kapısı Vardı. Yavaşça durdum.  Cüzdanımdan kimliğimi çıkarıp gösterdim. Adam kimliğe baktığı anda telaşlandı. Ve yanındaki mikrofon gibi yerden ismimi söyledi.

— Dikkat dikkat Kraliçe Cihanşah alana teşrif edecektir. Bilginize.
—Anlaşıldı tamam.
—buyurun kraliçem kimliğiniz, artık kontrol kapıları sizin için tümüyle açıktır.
Kafamı sallayarak teşekkür ettim.
Sonunda beni karşılayan malikane ile gülümsedim.
Arabayı park ettim ve içeri yürümeye başladım. Dışarıda iki çocuk kaydıraktan kayıyordu.
Kadın bana döndüğünde hatıramda canlandı. Bu diğer kraliçelerdendi.
Başımla selamlayıp yanına gittim.
—Merhaba  ben Nur Cihanşah.
—Ben de Shin Hanuel  '' Öyle mi tanıştığıma memnun oldum '' '' ben de '' yüzünde gördüğüm sıcak gülümseme gerçekten de bana kanının kaynadığının bir göstegesiydi adeta. Kapının ağır ve sesli açılma sesi ile kafamızı oraya çevirdik. İki kadın konuşarak bize doğru yürüyorlardı.  Tam önümüzde durdular. Saçları açık kahverengi ve bal rengi olan kadının yanındaki kız  çocuk bayan Shinin çocukları olduğunu tahmin ettiğim çocukların yanına koştu.  Bana elini uzattı. '' Ben kraliçe Keremşah asıl adımla Alisa Akpir Keremşah. Hanuele döndü ve ona sarıldı. Önceden tanışıyor olmalılardı. '' Hoşgeldin Türkiyeye Jisoo Unniii . Kadında ona kocaman sarıldı ve yanaklarından öptü. Yapının arka tarafına doğru yürümeye başladık.  Hanuel hanım burada bir kış bahçesi bulunduğunu söylemişti. Arkadan gelen kısa küt sarı saçlı ve yeşil mi yeşil tondaki gözleri olan kadına döndüm. '' Merhaba siz hangi İmparatorun kraliçesisiniz ? '' utangaç bakışları ile kafasını yere eğdi. '' Şey ben daha nişanlıyım, yani daha kraliçe sayılmam '' '' olsun siz bu duruşunuz, bu konuşma stilinizle zaten kraliçesiniz resmi bir belgeye gerek yok yani '' '' teşekkür ederim o sizin bakışınız Nur hanım '' elimi elinin üzerine koydum . '' Lütfen sadece Nur deyin. resmiyete gerek yok. '' kafasını onaylarcasına salladı.  Çalışanlar ne istediğimizi sordu. '' Ben sade bir sütlü kahve alabilir miyim ?'' diğerleri de  ne istediklerini söyledikten sonra birbirimizi tanımak için sorular sormaya başladık.  Zaman ne de hızlı geçmişti. Çok eğlenmiş, gülmüştük. Birbirimizi kendi evlerimize yemeğe davet ettik. Kış bahçesinin kapısı hışımla açıldı ve içeri 4 ah pardon 5 sinirli, şaşkın, mutlu olan imparatorlar girdi, onlardan bir tanesi de benim  x isimli adamdı doğrusu. Onu görünce sinirlerim yine ve yine depreşti.  Yanıma mahçup bir şekilde oturdu. Alnımı öptü. '' Nurum hoşgeldin peki niye geldin ?! '' Niye mi gelmiştim ! O beni hastanelerde yalnız başıma bırakmayı çok iyi biliyordu doğrusu. Omzuna yumruğumu geçirdim. Kısaca İmparatorlar ile selamlaşmıştık. Biraz daha kalıp kalktık. Tam arabaya biniyordum ki Loura'nın seslenmesi ile ona döndüm. Koşar adım elindeki zarfı bana verdi. '' Şey biliyorsun 3 ay sonra düğünüm olacak sen de gel olur mu ? Baş davetlilerimdensin . Esvedin elini bıraktım ve ona sarıldım. '' Tabiki de Laura seve seve '' vedalaştık ve arabaya bindim. Zarfı dikkatlice çantamın içine koydum. Esved yanağımı öptüğünde başımı çevirdim. '' Beni yalnız bıraktın hastane de, bugün üzgünüm ancak başka odaya doğru gidiyorsun '' '' Nurum gerçekten önemli bir- '' Elimi kaldırarak onu susturdum. '' UMRUMDA BİLE DEĞİL SUNGUR BİTTİ ?! '' Esved yarın başına gelecekleri şey yüzünden kafasını önüne eğdi. Azaplar bu sefer onu bitirecekti net !!!!