ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၈၀။ ေလျပင္းနွင့္ နွင္းမုန္တိုင္း

T/N - Vote 300 ျပည့္ရင္ လက္ေဆာင္အေနနဲ႕ ဒီတစ္ပတ္ထဲupdate လာေပးမယ္ေနာ္😚❤

[Zawgyi]

ေလာ့ေဝ့ရဲ႕ စကားဆံုးသြားရံု႐ွိေသး စစ္ပြဲဗံုသံေတြက ၿမိဳ႕႐ိုးဝင္ေပါက္ေအာက္ကေန မိုးၾကဳိးသံပမာ ျမည္ဟီးလာေလတယ္။​ေျမာက္ပိုင္းယန္စစ္တပ္က ၿမိဳ႕ကို စတင္တိုက္ခိုက္ေလၿပီ။

ေဝ့လန္က ေ႐ွ႕ဆီလွမ္းလာၿပီး ေလာ့ေဝ့ကို သူ႔ေနာက္မွာ ကာထားလိုက္တယ္။
"သခင္ေလး၊ အထဲအရင္ဝင္သင့္ေနၿပီထင္တယ္၊"

"မလိုပါဘူး၊"
ေလာ့ေဝ့က ႐ွိေနတဲ့ စစ္သူႀကီးေတြကို ျပံဳးျပလိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ္ ၿမိဳ႕ရဲ႕ကံၾကမၼာကို စစ္သူႀကီးတို႔ရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္တဲ့လက္ေတြထဲ ထည့္လိုက္ပါမယ္၊"

စစ္ေျမျပင္ဟာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ သတ္ကြင္းပဲ။ အေလာင္းေတြက လြင္ျပင္တစ္ေလ်ွာက္ ျပန္႔က်ဲေနၿပီး ေသြးေတြကေတာ့ ျမစ္ေတြပမာ စီးဆင္းေနတယ္။

ေလာ့ေဝ့ တိတ္တဆိတ္ ေဘးမွာရပ္ေနမိတယ္။ သူ ဒုတိယဘဝမွာ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီးသားျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔ သူဒီေန႔ယဲ့ခ်ဲ့မွာ အသက္ေသဆံုးသြားရရင္ ေနာင္တမရတဲ့ေသဆံုးမႈမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

"သခင္ေလး!"
ေဝ့လန္က ေလာ့ေဝ့ကို သူ႔ေနာက္မွာကာကြယ္ထားတယ္။ ၿမိဳ႕႐ိုးေအာက္က ျမႇားမိုးေတြ ေလာ့ေဝ့ကို အနာတရျဖစ္ေစမွာကို ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊"
ေလာ့ေဝ့က မထင္မွတ္ထားစြာ စကားဆုိလာတယ္။

ေဝ့လန္က တစ္ခဏတာ ေတာင့္တင္းသြားၿပီးေနာက္ ေလာ့ေဝ့ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။

ေလာ့ေဝ့ကလည္း သူ႔ကိုၾကည့္ေနခဲ့တာပဲ..။
"ငါမင္းကို ဒီကိစၥေတြထဲ ဆြဲသြင္းမိခဲ့ၿပီ၊"

ေဝ့လန္က ေလာ့ေဝ့ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနျပီးမွ စကားဆုိလာတယ္။
"သခင္ေလး ဘာအႏၱရာယ္မွ က်ေရာက္မွာမဟုတ္ပါဘူး!"

"ဘယ္အႏၱရာယ္မွ မင္းဆီေရာက္မလာဖို႕ပဲ ငါဆုေတာင္းတာပါ၊"

ေဝ့လန္ သူ႕လက္ထဲက လွံကိုေျမွာက္လိုက္ျပီး ျမွားတစ္ေခ်ာင္းကို ထပ္ျခမ္းပိုင္းလိုက္ေတာ့ က်ိဳးသြားကာသူတို႕ေျခဖဝါးေအာက္ ဆင္းသက္လာတယ္။
"ေဝ့လန္အသက္က အျမဲေစ်းေပါခဲ့တာပဲ၊ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ သခင္ေလး၊ ကြ်န္ေတာ္ တိုက္ခိုက္ရင္းေသဆံုးရရင္ေတာင္ သခင္ေလး ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းတာ ေသခ်ာေအာင္လုပ္သြားခဲ့အယ္၊"