ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၁၄ ။ ကြ်န္တစ္ေယာက္၏ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမွု

[Zawgyi]

ေလာ့က်ံဳး ရုတ္တရက္မ်က္လံုးဖြင့္ျပီး ေလာ့ေဝ့ကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ သခင္ကိုေရာင္းစားတဲ့အေၾကာင္းရင္းကမွန္ေပမဲ့ ဒီလိုလူတိုင္းရဲ႕ေရွ႕ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေျပာမယ္လို႕ေတာ့မထင္မိခဲ့ဘူး

ေလာ့ေဝ့ကေလာ့က်ံဳးကိုျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္
"အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ဦးေလးက်ံဳး ခင္ဗ်ားမွားေနတာ ခင္ဗ်ားကအက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ခင္ဗ်ားသခင္ကိုေတာ္ေရာင္းစားတဲ့သူမ်ိဳး
ခင္ဗ်ား ေရာင္းေပးတဲ့လူကေရာအနာဂတ္မွာ ခင္ဗ်ားသူ႕ကိုေရာင္းမစားဘူးလို႕ယံုမယ္ထင္ေနလား
ခင္ဗ်ားကယံုၾကည္ဖို႕မထိုက္တန္ေတာ့ဘူးေလ ဘယ္လိုလုပ္ခ်မ္းသာဖို႕ေမ်ွာ္လင့္ေနေသးတာလဲ"

အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ အရင္ဘဝတုန္းက လံုရြွမ္းက ေလာ့က်ံဳးကို မနွိပ္စက္ခဲ့ပါဘူး ေလာ့က်ံဳးလိုခ်င္ခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ေတြခ်မ္းသာမွုေတြရရွိခဲ့တယ္ ေလာ့ေဝ့ကဒီဘဝမွာအတိတ္တုန္းကလိုထပ္မျဖစ္ေအာင္ေသခ်ာဖုိ႕လုပ္ခဲ့တာ။

ေလာ့က်ံဳးအၾကည့္ေတြကေလာ့ေဝ့ေပၚကေနမခြာေသး။ေလာ့ေဝ့ရဲ႕မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြထဲမွာ မတည္ျငိမ္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြမေတြ႕ရဘူးတည္ျငိမ္မွုနဲ႕ၾကည္လင္မွုသာရွိေနတယ္။ ေလာ့ေဝ့ဆီမွာဒီလိုမ်က္လံုးမ်ိဳးအရင္ကရွိခဲ့လို႕လား။

ေလာ့ေဝ့ကေမးလိုက္တယ္
"ဦးေလးက်ံဳး ညွာတာဖို႕ေတာင္းပန္မဲ့အစီအစဥ္မရွိဘူးလား"

ေလာ့က်ံဳးက ရုတ္တရက္ထရီလိုက္တယ္ ဒီမိသားစုမွာ အၾကီးဆံုးသားေလာ့ခ်ီနဲ႕ဒုတိယသားေလာ့ဇီသာ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက သူ႕ကို ဦးေလးလို႕ေခၚခဲ့တာ
ဒီတတိယသားေလာ့ေဝ့ ပဲ တစ္ခါမွသူ႕ကိုဒီလိုမေခၚဖူးတာ အခုေတာ့ သူကေလာ့က်ံဳးကို'ဦးေလး'လို႕ေခၚေနတာက ေလွာင္ေျပာင္ေနသလိုပဲ
"ဒီအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အငယ္ဆံုးသခင္ေလးက ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကတဲ့ေနရာမွာအေတာ္ဆံုးလို႕မထင္မိခဲ့ဘူး" ေလာ့က်ံဳးကသြားကိုတင္းတင္းေစ့ရင္းေျပာလိုက္တယ္

"တကယ္လို႕ ရူးခ်င္ဟန္မေဆာင္ တုံးအေၾကာင္းမျပခဲ့ရင္ မင္းရဲ႕တကယ့္သခင္အစစ္နားမွာဘယ္လိုလုပ္ဒီေလာက္ၾကာၾကာေနလို႕ရမလဲ"