Hoofdstuk 5

895 7 0
                                    

Pov Lotte
We lopen naar de trap. "Charles kun je me dragen het doet echt pijn" Zeg ik maar doe alsof ik snik. "Tuurlijk" Zegt hij en tilt mij op. "Waar heb je pijn?" Vraagt hij. "Knie mijn knie doet zo'n pijn" Zeg ik snikkend. Hij neemt mij mee naar beneden. "Rustig maar komt goed" We zien drie jongens staan. "Lot kan je staan?" Vraagt George die meteen schrikt. "Nee doet pijn" Zeg ik snikkend. "Lando" Roept George. "Wat Lando? Jij liet haar struikelen" Roept Lando en duwt George. Ik kijk naar Pierre van heb geen pijn. Hij knikt en moet zijn lach inhouden. "Nee niet waar" Roept George en duwt Lando. Ze hebben een halve gevecht maar ik spring er tussen. "HEY JE KAN WEER STAAN" Roept Lando. "Lesje geleerd George?" Vraag ik. "Ja sorry" Zegt hij en wilt me een knuffel geven. Ik duik weg en hij geeft Lando een knuffel. "Bromance are good now" Zeg ik spring op Pierre zijn rug. Hij houd me vast. "Ben je al uitgegeten?" Vraagt hij. "Nee" Zeg ik en wil van zijn rug af springen. Hij loopt naar de keuken en gaat voor mijn stoel staan. Ik klim van zijn rug af en ga nog even zitten. Ik wil een hap nemen en zie dat iemand wat vies er op heeft gedaan. Ik sta op en kijk hun aan. "Wie heeft dit gedaan?" Roep ik boos. "Lando" Roepen Pierre en George te gelijk. "Leuk grapje" Zeg ik tegen die drie en gooi het naar hun toe. "Maak het zelf maar schoon" Zeg ik en loop naar de kast waar ik een blik croissantjes deeg pak. Ik maak ga maar mijn eigen croissantjes. "Mogen wij ook?" Vraagt  George. "Nee!" Zeg ik. "Hey maar Lando heeft het gedaan" Zegt hij. "Ja en jij hebt mij laten struikelen" Zeg ik. Hij kijkt mij zielig aan. Ik pak mijn telefoon en doe oortjes in. ik ga naar Spaanse muziek luisteren. Ik zing mee en voel opeens een knuffel. "George op rotten je bent vervelend samen met Lando!" Zeg ik boos. Hij doet het oortje uit. "Volgens mij ben ik geen George maar Charles" Zegt hij. "O sorry" "Geeft niet en kan ik helpen?" Vraagt hij. "Ja kan wel" Zeg ik met een lach. We maken samen de croissantjes. We stoppen ze in de oven en ik draai me om. "Waarom kijken jullie boos?" Vraag ik aan Lando en George. "Nee helemaal niet" Zeggen ze lief. "Oké" Zeg ik en kijk ze aan. Ze kijken mijn lief aan. "Jullie willen ook een zelfgemaakt croissantje zeker?" Vraag ik. Ze knikken. "Hmm even denken Charles wat denk jij?" Vraag ik. "Als ze normaal kunnen doen wel" Zegt Charles. "Kunnen jullie dat of niet?" Vraag ik. "Ja kunnen we sorry echt" Zeggen ze snel. "Oké jullie krijgen ook iets" Zeg ik. "Yesss" Zeggen ze. "Charles kijk jij of ze niet verbranden?" Vraag ik. "Tuurlijk hoe zo?" Vraagt hij. "Geef me twee minuten" Zeg ik dan. Ik ren naar boven waar ik twee tekenen boeken pak en wat potloden, je snapt hem denk wel alles wat daarvoor nodig hebt pak ik.. Ik ren weer terug en kan net voor Pierre stoppen. "Wat is er met jou aan de hand?" Vraagt Pierre. "Niks" Zeg ik en loop naar mijn tekenbureau. Ik ga daar zitten waar ik mijn oortjes in doe. Ik zet de liedjes van Fast and the Furious aan en ga net als wat ik bij mijn groene monster gedaan. Het zelf weer ontwerpen maar precies dezelfde kleuren als die auto's van hun de original. Ik zet er zelf een motorblok in enzo. Ik ben heel rustig aan het tekenen en ontwerpen. Ik heb niet door dat Charles een croissantje naast me zet. Ik krijg een appje van Pierre met je eten staat naast je niet omgooien he. Ik kijk op en eet het op. Ik loop naar de keuken waar ik de jongens naar mij zie kijken. "Sorry" Zeg ik. "Waarvoor?" Vraagt George. "Dat ik hier niet zit met jullie te eten" Zeg ik. "O maar dat maakt toch niet uit" Zegt Lando. "Weet ik niet" Zeg ik. "Het is al goed zusje" Zegt Pierre en lacht. Ik glimlach en  kijk hem aan. Hij lacht lief. Ik pak nog een croissantje en pak een glas melk. Ik ga weer terug naar mijn bureau waar ik verder ga aan het ontwerp. Ik ben na een tijdje klaar en lach. Ik ren naar Pierre die met Charles aan het opruimen is. "Kijk dit" Zeg ik en stop. ik laat het hem zien. "Wow" Zegt hij. Ik vertel precies wat ik wil wil gaan doen en hij kijkt mij aan. "Ik kan dit hoor die groene heb ik ook zelf gedaan" Zeg ik en loop weg. "Welke motor is dit?" Vraagt Lando. Ik haal mijn schouders op. "Hey wat is er?" Vraagt hij. "Niks laat me maar gewoon even" Zeg ik maar pak alle spullen. Ik loop naar boven waar ik mezelf snel omkleed. Ik loop naar beneden en ik gooi de voordeur dicht met een klap. Ik stap in mijn auto waarna ik weg rij. Soms snap ik Pierre niet meer of het komt omdat ik nog niet helemaal wakker ben. Ik rij snel naar de racebaan. Ik zie de Ferrari van Charles en die van Pierre. Ik gooi me stuur om, draai zo een rondje en rij snel langs hun heen aan de andere kant van de weg. Ik wil geen preek en rij sneller ik kom zelfs Lando en George tegen. Ik rij de garage snel weer in en heb Charles en Pierre niet meer gezien. Ik ren naar boven waar ik mijn deur dicht doe maar ook op slot. Die blik in de ogen van Pierre zei al genoeg. Na een tijdje hoor ik Pierre weer thuis komen en met Charles praten. "Rustig ze komt echt wel weer terug" Zegt Charles. "Ik had haar niet zo afkeurend aan moeten kijk met die blik in mijn ogen van je kunt het niet" Hoor ik hem zeggen. Ik hou me stil. "Rustig als ze zo thuis komt kan je het tegen d'r zeggen" Zegt Charles. "Ik wil nu met haar praten" Zegt hij en begint te snikken. Ik hoor weer twee andere auto's. "Is ze er al?" Vragen George en Lando. "Nee geen idee waar ze is" Zegt Pierre. Ik sta op en doe alsof ik val. Ik val tegen me deur aan en schuif een briefje onder de deur door. Ik hoor vier mensen de trap op komen. "Lot?" Roept Pierre. "Pas op briefje" Zegt Lando. Ze lezen het want ze zijn stil. "Lot sorry het spijt me echt waar ik bedoel het niet zo" Zegt hij. "En toch doe je het" Roep ik aan de andere kant van de deur. "Lot doe open" Zegt hij. "Nee ben klaar met je blik" Zeg ik. "Lotte doe de deur open" Zegt Charles. "Nee" Zeg ik en sla op de deur. "Jongens ik denk dat het beter is dat we haar laten" Zegt Lando. "Nee Lando" Zegt Pierre boos en verdrietig. "Ja Lando heeft helemaal gelijk! Of jij laat me nu met rust of ik trek die deur open en maak je Ferrari kapot!" Schreeuw ik. "Die Ferrari is me niks waard" Zegt Pierre. "Mooi" Zeg ik en trek die deur open. Ik ren door hun heen naar beneden. Als ik iets wil pakken om hem kapot te maken pakt Charles mij snel vast. "Laat me los" Roep ik. "Meekomen" Zegt hij. "Ik sla je!" Roep ik. "Dat is goed" Zegt hij en tilt mij op. "CHARLES ZET ME NEER!" Schreeuw ik. Hij tilt me op en zet me in zijn auto en stapt zelf heel snel in en rijd weg. "Je ontvoert me" Zeg ik boos. "Nee dit is voor je eigen bestwil" Zegt Charles. "Laat me er nu uit!" Roep ik en kijk hem boos aan. Hij parkeer de auto op de parkeerplaats van het strand. "Ga maar" Zegt hij. Ik stap uit en gooi zijn deur met een klap dicht. Hij stapt uit en loopt naar mij toe. Ik kijk hem aan en laat tranen. "Kom we gaan een stukje lopen" Zegt hij en kijkt mij aan. Ik kijk hem aan en begin te huilen. "Shh het is oké" Zegt hij..

Racing For A Girl ~ Dutch Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu