[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪

One|Dark Blue Eyes

Bahar ayı, peşinde bir çok güzellik getirir. Yeşeren çimenler, sarı-turuncu yapraklardan usanan ve yeşile bürünen ağaçlar, etrafta uçuşan kelebekler ve böcekler, güneşin doğuşuyla mesaiye başlayıp şafak sökene kadar susmayan kuşlar, çayır çimende koşuşturup otlayan kır hayvanları... bahar her şeyiyle Yuji için yılın en güzel dönemiydi.

Yazın arkadaşlarıyla birlikte zar zor tuttuğu yazlığa kaçar, kafa dinlemek için balkona çıkıp denizin o sığ görüntüsünü izlemeyi çok severdi.

Topladığı valizlerini arkadaşı Toge' nin arabasının bagajına doldururken telefonunu yolda dinleyeceği şarkıları hazırladı. Uzun araba yolculukları her zaman favorisiydi. Arabada bazen kendilerini camdan sarkıtıp şarkılar söyler, yandan geçenlere laf atar ve Maki' nin onların adına utanmasını sağlarlardı.

Arabaya herkes yerleştiğinde unuttukları bir şey kalmadığından emin olup yola devam ettiler. Arabayı kullanırken dikkatini toplamaya çalışan Toge, yanında oturup müziğin sesini sonuna kadar açan Okkotsu, camı açıp saçlarını rüzgarda uçurturken o yavan ve kart sesiyle şarkıya eşlik eden Nobara, sessizce bagajda oturup teleonuyla ilgilenen Yuji ve Nobara' yı susturmaya çalışan Maki...

Tam takım yazlığa doğru ilerlerken Toge, benzinlikte durup arabadan inince gürültü kesilmişti. Yuji kulaklığını çıkartıp üzerinde oturduğu bavullardan kalkıp bagajdan çıktı. "Nobara, ben lavaboya gidiyorum. Beklersiniz beni." dedi elindeki telefonunu cebine atarken. "He he tamam." diye karşılık aldığında gözlerini devirip işini halletmeye gitti.

Döndüğünde arabada kimse olmadığını görünce şaşırmıştı ama markete falan girmiş olduklarını düşünüp bagajda oturarak beklemeye koyuldu. Bu yaz değişik bir şeyler olmasını umuyordu sürekli. Hayatına biraz değişiklik katılsın istiyordu.

Gençler, ellerinde dondurmalar ve kollarında içi abur cubur dolu paketler ile gelip arabaya yerleştikten sonra Nobara, diğer elinde Yuji için tuttuğu dondurmayı ona uzattı. Araba tekrar haraket edip yola koyulduğunda Yuji, dondurmasını ağzına yüzüne bulaşmadan yemek için büyük çaba sarf ediyordu gerçekten.

Nobara tekrar şarkıya eşlik etmeye başladığında bagajda, oturduğu yerde doğrulup koltukların arkasından kafasını uzattı ve bağırarak ona eşlik etmeye başladı Yuji. Çok başarılı bir şarkıcı olmasa da, Nobara' dan daha yumuşak ve kulakları tırmalamayan bir sesi vardı. Maki ise suratını kapatıp bu ikisini tanımıyormuş gibi yapmaya devam ediyordu.

Camdan dışarısını izlemeyi çok severdi Yuji. Üstelik gün doğmadan yola çıktıkları için yollar sakin, arabalar ve gürültüler azdı. Güneş yeni yeni çıkmaya başlamış olsa da etraf yine de çok sıcaktı. Ama Nobara' nın verdiği dondurma sayesinde biraz serinlemişti.

Yazlıktaki komşularını da çok severlerdi. Hepsi anlayışlı, eğlenceli ve iyi insanlardı. Eh... sanırım her sabah saat altıda uyanıp gürültü yapan ve etrafa huzursuzluk saçan bay Nanami dışında herkes diyebiliriz. Yine de onu da severdiler çünkü Nanami' yi sinir etmek ve hoşuna gitmeyecek şeyler yapmak yegâne eğlenceleriydi. Tepesi attığı zaman gerçekten komik oluyordu ve bizimkiler bunu devam ettirmekten çok memnundu.