[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪

Six|Better Than Me

"Sana inanamıyorum Megumi! Mükemmel kayıyorsun adamım!" Yuji yerinden kaymış dizliklerini düzelterek kaykayın üzerinde zıplayan oğlana döndü. Hayran kalmıştı yaptığı tüm hareketlere. Hepsini taklit etmek istiyordu ama tekrar bir yerlerini kırmaktan korktuğu için pek de yeltendiği söylenemezdi. "Bir de 'pek bilmiyorum kullanmayı' diyorsun. Bu bilmeyen halin mi?"

Megumi terden ensesine yapışmış saçlarını karıştırdı eliyle. Yarım yamalak sırıttıktan sonra su şişesini kafasına dikip serinlemeye çalıştı. "O kadar da iyi değilim."

Yuji gözlerini devirip yanaklarını şişirerek taklit etti onu. "O kodor do oyo doğolom!"

Evin birkaç sokak yukarısında kalan sessiz sakin bir bisiklet yolu vardı. Orada kaykay kayıyorlardı. İlk geldiklerinde birkaç çocuk görmüş olsalar da, daha sonradan hepsi evine gitmiş, yol tamamen ikisine kalmıştı. Megumi omuz silkip kenarına bastığı kaykayını havaya kaldırıp eliyle kavradı ve duvara yasladı. Yuji' nin yanına, yolun kenarındaki çimlerin üzerine bıraktı kendini.

"En azından benden iyi kayıyorsun. Herkes her şeyi benden daha iyi yapıyor of!"

"Eminim senin de ustası olduğun bir konu vardır." Megumi samimiyetle söyledi.

"Bilemiyorum. Her şeyde berbatım sanırım..."

"Mesela... insanları mutlu ediyorsun? Ben senin gibi herkesi neşelendiremem. Çoğu kişi yapamaz bunu." Suratındaki terleri tişörtünün eteklerini tutup yukarıya çekerek sildi Megumi. Saatlerdir kayıyorlardı ve çok yorulmuşlardı. Yuji elini karnına koyup derin nefes alıp verdi. "Bu sayılır mı ki?" dedi şaşkınlıkla.

"Neden sayılmasın?"

Yuji gülümseyip ayağa kalktı ve esneme hareketleri yaptıktan sonra olduğu yerde birkaç kez zıplayıp kaykayını aldı tekrar eline. "Bana şu zıplama hareketini tekrar göstersene!" fazla gaza gelmiş gibi duruyordu. "Tamam. Ama sonra eve gidelim olur mu? Yoruldum."

"Söz veremem." Yuji alayla omuzlarını kaldırıp gözlerini devirdi. Yere fırlattığı kaykayının üstüne atlayıp boştaki ayağıyla kendini ittirdikten sonra hızını alıp bir süre dümdüz yolda ilerledi. Daha sonra dengesini kaybedip yere düşmekten son anda kurtulduğunda, Megumi sırıtmadan edememişti.

Ayağa kalkıp pembe saçlı oğlana yakınlaştı. Üzerinde dengesini sağladığı kaykayıyla, bomboş yolda gitti bir süre. Daha sonra ayaklarını yukarıya kaldırıp kaykayla birlikte hopladıktan sonra yönünü değiştirdi ve tekrar Yuji' nin yanına döndü. "Bu kadar basit aslında."

"Hmm... bir kez daha deneyeceğim ama korkuyorum."

"Korkma, denemelisin. Ayaklarını kaldırırken tereddüt etme ve düşerken dengeni korumaya çalış."

"Tamam ama yanımda dur olur mu?"

"Merak etme buradayım."

Yuji tekrar kaykayın üzerine bindi. Megumi' nin az önce yaptıklarını harfi harfine tekrar etmeye çalışıyordu. Tam onun, ayaklarını kaldırdığı yere geldiğinde hopladı ve ayaklarının altındaki kaykayla birlikte havaya kalktı. Uzun zamndır çalışıyordu bunu yapabilmek için. O an okadar sevindi ki sanki gözünün önünde ağır çekimde dönüyordu kaykay. İlk kez başarmıştı. Toge görünce kesinlikle şaşıp kalacaktı!