[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪

Nineteen|We Are Strong 'Cause We Are Together

"Hayır dersem kabalık etmiş olmaz mıyım?"

"Evet, çok kalbimi kırarsın." olacakları fark ettiğinde gözlerini kapatıp kendini olayın akışına bıraktı Yuji. Önce kendisinden birkaç santim uzun olan çocuk ona iyice yakınlaşmış, ritimsiz ve heyecan dolu nefeslerini onun tenine değdirirken gittikçe güçlendi bu his. Ardından Yuji istemsizce kollarını ona dolarken buldu kendini, daha sonra ise gözlerini kapamış iki oğlanın dudakları birbirine temas ettiğinde, başından aşağı dökülen kaynar suların içini yaktığını hissetmişti Yuji.

İkisinin de ilki olmadığı belliydi, dudaklar acemlikten çok öte tamamen birbirlerinin hareketlerini tamamlarken, olay bir temastan ileriye geçmedi.

Sanki birbirlerinin zihinlerini okumuşçasına, ikisi de aynı anda ayrılıp açmıştı gözlerini. Megumi' nin, Yuji' nin kafasının arkasındaki eli saçlarını okşarken yakınlaşıp alnını alnına dayadı. Birkaç saniye sonra Yuji kafasını eğip kolarını Megumi' nin beline dolamış, sıkı sıkı sarılırken Megumi gülümseyip çenesini pembeli oğlanın kafasına bastırdı.

"Şimdi ne oldu yani?" Megumi sordu. Yuji şaşkınlıkla kafasını kaldırırken, gece mavisi gözlerin, badem olanları yakalaması zor olmamıştı. "Şaka yapıyorsun... Şu an olanlara inanamıyorum, sen beni öptün?"

"Evet, ve birbirimize her şeyi itiraf ettik."

"İnanması çok zor..." Yuji kollarından sıyrılırken kafasını tutup olan biteni kavramaya çalıştı. Evet, belki uzun zamandır Megumi' den hoşlanıyor olduğunu söylemesi yalan olmazdı ama bütün bunların, bu derecede gelişmesini beklemiyordu. "Sevgili miyiz şimdi?"

"Galiba."

"O zaman sanırım randevuya çıkmamız gerekecek."

"Ve arkadaşlarımıza bunu anlatmamız..."

"Siktir," Megumi elini alnına vurdu sertçe. Harika bir sorunu olduğunu hatırlamıştı şu an, işte bütün keyfi kaçmıştı. Öyle muhteşem bir sorunları vardı ki bunu bunca zaman nasıl görmezden gelmişti bilemiyordu. "Babama nasıl söyleyeceğim?"

"Hey, sakin ol. Eminim çok tepki vermez. Satoru ve Suguru nişanlılar unuttun mu?  Onlara çok tepki gösterdiğini hatırlamıyorum."

"Hayır Yuji, babam bunu fazlasıyla garipsemişti. Sadece fazla muhabbeti geçmeyen insanlar olduğu için dile getirmeye zahmet etmedi. Sonuçta," ama sözünü boğazındaki bir düğüm kesmişti. Konuşmaya devam edemedi, Yuji öylece bakıyordu bir sorun olduğunu anlaması uzun sürmedi. "Sonuçta ne?"

"Yaz bitiyor, herkes kendi evlerine gidiyor, iş, okul... Burada sonsuza dek duramayız, hepimizin buradan ayrı bir hayatı var ve-"

"ve yaz da bitmek üzere." lafını onun yerine tamamlamıştı Yuji.

"Tanrım... çıkmaya başlayalı sadece üç dakika falan oldu ama şimdiden bir dünya problemimiz var." Yuji' nin sıcak elleri tekrar Megumi' ninkileri sardı. "Öyleyse hepsinin üstesinden birlikte geliriz." dedi, sesi güven vericiydi. Hemde fazlasıyla.