"Megumi! Seni bekliyordum. Çıkarken babana haber verdin mi?" Yuji kapının içinde oturduğu yerden kalkıp dışarı sessizce çıkan oğlana seslendi. Megumi işaret parmağını dudaklarına götürdü sessiz olmasını söyler gibi.
"Odasında kendi başına televizyon izleyeceğini söyledi. Annem yüzünden kafası atık. Bu arada Tsumiki kızları bizim bahçeye davet etti. Haber versene onlara." yanından geçerken erkek arkadaşının elini tutup parmaklarını doladı birbirlerine. Yuji de telefonunu cebinden çıkarıp tek elle numarayı tuşlamaya çalışmış ve Nobara' ya haber vermişti.
"Uzun zaman oldu sahile inmeyeli." diye mırıldandı Megumi. Yuji hafifçe gülümsemiş, tutuştukları ellerini sallamaya başlamıştı karanlık havada kumsala doğru yürürken. "Seninle denizi izlemeyi özledim." dedi Yuji. Megumi de içten bir gülümseme ile karşılık vermişti ona.
"Hava biraz soğuk." dedi Megumi. "Üşümeyesin böyle?"
Yuji üzerindeki kısa kollu beyaz tişörte göz gezdirdi. Daha sonra Megumi' nin hırka giymeyi akıl edebilmiş olduğunu görüp imrenmiş bakışlar attı ona. "Aklıma gelmedi. Neyse, üşümem zaten." dedi baştan savma bir şekilde. Megumi elini sıkıca kavradığı çocuğu çekti kendine doğru. "Üşürsen sarılırım olur biter." dedi kollarını oğlanın bedenine sararken. Yuji, sırtını Megumi' nin göğsüne dayadı ve ona sıkıca sarılan oğlanın kollarını tuttu.
"Çok üşüyorum ya."
Megumi dudakları arasından tatlı bir gülüş kaçırdı. Ardından kollarını salıp onu serbest bıraktığında Yuji önüne dönüp oğlana minik bir öpücük vermiş ve tekrar elini tutarak sahile doğru çekmişti onu.
Kumsala indiklerinde Yuji terliklerini ayağından çıkarmış ve soğuk kum tanelerinin ayaklarına değmesine izin vermişti. "Gel kayalara oturalım." tekrar çekiştirdi oğlanı kolundan ileriye doğru. Megumi tek bir kelime etmeden onu izlemeye devam ediyordu.
Birkaç büyük kayanın bulunduğu yere geldiklerinde ikisi de üstlerine oturmuş ve ayaklarını kumlara doğru uzatmıştılar.
İkisi de sessizce denizi izlediler bir süre. Oldukça sakin olan dalgalar yavaş yavaş kumların üzerine vuruyor, onları ıslatıp geri çekiliyor ve sonsuz bir döngü içerisinde tekrar ediyordu bu. Kumların üzerinde gelip giderken çalkalanarak çıkardığı sesi dinlemesi oldukça rahatlatıcıydı. Öyle ki, bir süre sonra Yuji' nin biraz içi geçmiş ve kafasını dik tutamazken bulmaya başlamıştı kendini.
Megumi kayanın üzerinden sıyrılıp kumların üzerine yattı. Yuji de onu taklit ederek ağırlaşmış kafasını taşıyamayacağını anlayınca uzandı yere. "Çok güzel değil mi? Sevdiğin birisiyle böyle şeyler yapmak çok huzur verici." yattığı yerden söylendi Yuji. Megumi de oldukça mayışmış ve kendini zar zor ayık tutabilmek için mücadele vermeye başlamıştı. "Evet." mırıldandı uykulu sesiyle.
"Megumi..." oğlan kendi isminin böyle telaffuz edilmesinden dolayı heyecanlanıp kaldırdı kafasını yattığı yerden hemen. Yuji bir denizin onlara doğru getirdiği dalgalara, bir gök yüzüne dikiyordu bakışlarını. "Yaz bitince ne olacak?" dedi ellerini göğsünün üzerinde birleştirirken. "Farklı şehirlerde yaşıyoruz, birbirimize çok uzağız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪
Fanfictionİtadori Yuji için, geceleri yapabileceği en güzel şey sahilde Megumi ile buluşup denizi izlemekti. Siyah saçlı çocuk denizi izlerken, Yuji ise gözlerini onun üzerinden hiç ayırmazdı. O gece mavisi gözleri ay ışığında parlarken, Yuji kendini kutsanmı...