[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪

Twenty|Why Not If You Want

Selam bölüme geçmeden önce eğer sizi sıkmayacaksam bir şeyler söylemek istiyorum.

Kurgu ilk başlarda çok rağbet gördü ve güzel güzel gidiyorduk. Hemen herkes yorum yapıp oy atıyordu. Son zamanlarda okunmaların düşmüş olmasının yanı sıra hiç kimse yorum yapmamaya başladı. Üzüyor bu beni.

Ben yazmayı çok seviyorum ve final verene kadar bu kurgudan asla sıkılmayacağım. Öyle bir iki ay boyunca bölüm atmamazlık da yapmadım hiçbir zaman, hep elimden geldiğince az tutuyorum araları.

Ben de uzatıp durmamın sizi sıkmaya başladığını düşünmeden edemedim. Eğer gerçekten uzamasından sıkılıyorsanız eleştirilere açığım her daim.

Şimdi bölüme geçebilirsiniz, okuduğunuz için teşekkür ederim!!<3

Balkondan içeriye esen hafif rüzgar bu sıcak havada içerisini serinletirken Yuji bunun yetersiz olduğunu düşünerek vantilatörü çalıştırmıştı. Megumi ile birlikte yatağa uzanmış, Yuji' nin manga koleksiyonlarını karıştırırken bir yandan bir şeyler atıştırarak birlikte manga sayfalarında göz gezdirip duruyorlardı.

"Bu adam karısını bir adam ile aldattı." dedi Yuji. "Sonra kadın kafayı yiyince akıl hastanesine yatırıldı." diye devam etti. "Daha çok polisiye, suç tarzı şeyler okuyorsun sanırım." Megumi yatakta uzanıp Yuji' nin bedeninin üzerinden geçti ve yanlarında duran manga yığınından başka birisini aldı eline incelemek için. "Jujutsu kaisen mi okuyorsun? Bende Volume 0'ın mangası vardı." dedi sayfaları karıştırırken.

"Evet en sevdiğim mangalardan birisi ve, hey. Volume 0'ı nereden buldun? Tanrım, her yerlerde aramıştım onu. Neredeyse bütün serisi var ama o eksik."

"Sen delisin Yuji." Megumi gülümseyerek yere geri bıraktı mangayı. "Bunların hepsini biriktiriyor ve muhtemelen hepsini üçerkez falan okuyorsun."

Yuji arkasındaki yastığı dikleştirip oturdu ve oğlanın söylediklerini takmadan devam etti. Ağzına arada bir abur cuburlar tıkıştırırken okuduğu sayfanın aksiyonuna göre göz bebekleri büyüyüp küçülüyordu sürekli.

"Keşke bende de Volume 0 olsaydı."

"Sana vermemi ister misin? Ben iki kez falan okudum zaten." Yuji hemen elindeki mangayı bir kenara fıydırıp ellerinden destek alarak yatakta dikleşti ve Megumi' ye doğru eğildi. "CİDDİ MİSİN?"

Megumi ani gelişen yakın temastan irkilip geri çekmişti kendini. Bir gülümseme ekledi suratına ve dirseklerinden güç alarak doğruldu. "Neden olmasın? Yeter ki iste."

Yuji önce bir şeyler düşünüyormuş gibi davrandı. Gözleri fıldır fıldır dönüyor ve odanın içinde dolaşıp duruyordu. Bir anlık cesaretle Megumi' nin üzerine doğru eğildi. Şimdiden yanaklarının yanmaya başladığını hissedebilmişti bile.  Ellerinden aldığı destekle Megumi' nin üzerine eğilmişken oğlan da ona doğru yaklaştı ve aradaki mesafeyi kapattı olabildiğince. İki gece öncesinden beri ilk kez bu kadar yakınlaşmıştılar ve bu ikisini de germişti. Bazen Yuji zamanın hemen akıp gitmesini ve bu 'yeni sevgili' hallerinden çabucak kurtulabilmesini diliyordu. Ama zaman ona inat daha yavaş akıyordu sanki, günler geçmek bilmiyordu.