İtadori Yuji için, geceleri yapabileceği en güzel şey sahilde Megumi ile buluşup denizi izlemekti. Siyah saçlı çocuk denizi izlerken, Yuji ise gözlerini onun üzerinden hiç ayırmazdı.
O gece mavisi gözleri ay ışığında parlarken, Yuji kendini kutsanmı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Onu diyorum ya..." kafasına kapüşonunu geçirdi Yuji. "Fazla düşüncelisin bu aralar." bu kadar belli ettiğinin farkında değildi Megumi...
"Yaptığım tek şey o gece sahile inmekti." dedi oğlan. Gözünü yere dikmiş, ellerini birbirine kilitleyip parmaklarıyla oynayıp dururken sakin ve zayıf bir ses tonuyla söyledi. "Ha? Anlamadım."
"Diyorum ki, o gece her şeyden habersiz sahile indim. Tesadüfen karşılaştık seninle." Yuji bunu duyunca ufak bir kahkaha atıverdi. Megumi kafasını biraz bile hareket ettirmemiş, gözlerini kaydırmıştı ona doğru sadece. Komik bir şey dememişti ki?
Tanışmak için garip bir zaman olabilirdi. Ama sıcak kanlı ve dost canlısı İtadori Yuji için garip değildi bu. İnsanlara her yerde, her şekilde muhabbet açabilirdi. Kimseden de utanmaz, çekinmezdi zaten.
Aniden o tanıştıkları gece kaplamıştı bütün anılarını. Öncesinde yaşadığı heyecan ve merak... ardından duyduğu mutluluk ve arkadaşlarının hâlâ daha gizli sahil buluşmalarından habersiz oluşu...
"Uhm... ben her gece buraya gelirdim de. Seni de görünce tanışmak istedim. Garipsememişsindir umarım. Kanım biraz hızlı kaynar!" diye bir yalan fıydırdı ortaya hemen.
"Ne yalan ama..." dedi bankta geriye yaslanırken. "O gece tesadüfen çıkmadım dışarıya, balkondan görmüştüm seni üzgün gibi görünüyordun." Megumi şaşkınlıkla gözlerini kocaman açtı. Bunca zaman her şeyin koca bir tesadüften oluştuğunu düşünmüştü hep. Belki hâlâ bir yanı öyle düşünüyordu, kesinlikle kaderin ve Yuji' nin karşısına çıkmasının Tanrı'nın birer oyunu olduğundan emindi ama gerisini tahmin edemiyordu.
"Yani beni görüpte geldin yanıma. Yalan söyledin, öyle mi?"
Yuji rüzgarın esintisinde uçuşan saçları eşliğinde başını salladı. Megumi' nin ses tonu biraz rahatsız hissetmesine neden olsa da, böylesine beyaz ve zararsız bir yalan yüzünden aralarının açılmayacağına emindi.
"Ve ben bu ana kadar tesadüfen karşılaştık sanıyorum..." minik yarım gülümsemesi yanaklarından kulaklarına uzanırken Megumi' nin gözünden kaçmamıştı bu detay tabii. "Çok kötüsün Yuji, bir de gülüyorsun!"
O an içinde tuttuğu kahkhası patlayıp dışarıya vururken banktan düşecek gibi olmuştu. Megumi' nin bol hırkasının ucuna yapışmasa eliyle, kafasını çok sert vurabilir ve yaralanabilirdi. Elini tuttu hemen Megumi, parmaklarını onunkilerin arasından geçirirken heyecandan karıncalaşmış elini sıkıca tuttu ve çekti kendine doğru. Yuji ise gülmekten konuşamayacak haldeydi.
Ama pembeli oğlanın sesi sırtında hissettiği iki kolun sıcaklığı ile kesilivermişti. Gözlerini açtığında pijamalı oğlanın, ona sıkıca sarılıp hiç kıpırdamadığını fark etti. Yuji' nin çok zor olmamıştı karşılık vermesi gerektiğini anlaması, hemen kollarını karşısındaki bedene dolayıp kendine çekti ve kafasını onun omzuna yaslarken, sadece Megumi' nin ne kadar güzel koktuğunu düşündü.
![[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪](https://img.wattpad.com/cover/271873210-64-k317485.jpg)