Her Forgotten Mistake (Mistake Series #6)

Seven

Seven

IT WAS AN awkward moment between Julia and Lucas after he offered her a hug but she refused to it. Sobrang epic ng mukha ng binata — kahit na wala naman itong reaksyon — nang hindi siya umusog para tanggapin ang alok nitong yakap.

Aba! Kahit naman gusto ni Julia na yakapin ang kaniyang boss, naisip niyang nasa trabaho pa rin sila at alam niyang respetuhin ang personal space nito.

Tahimik lang silang dalawa hanggang sa makabalik sila sa Savirino Enterprises. Julia went directly to her table while Lucas went inside his office. Napanguso siya habang pinagmamasdan itong buksan ang pinto ng opisina nito at saka pumasok doon.

Bakit ba kasi hindi marunong magpakita ng emosyon ang binata? Hindi tuloy alam ni Julia kung galit ba ito o nainis sa kaniya.

Hours had passed and she's already done doing her paper works. Tumingin siya sa kaniyang wristwatch at napabuntunghininga nang makitang alas tres pa lang ng hapon. May dalawang oras pa bago ang uwian.

She was bored. Wala na siyang gagawin at hindi niya kayang umupo na lang doon at tumingala nang dalawang oras. Sasakit lang ang kaniyang pang-upo kapag naghintay siya roon nang walang hanggan. Hindi rin naman niya matawagan si Aurora dahil bawal iyon sa trabaho.

Wala sa sariling napalingon si Julia sa saradong pinto ng opisina ni Lucas. She sighed. She wanted to know if he's mad at her or something. Tila nababagabag siya dahil hindi siya nito tinatawag para utusan.

Is he really mad at me?

"Bahala na nga!" bulong niya sa sarili bago tumayo para katukin ang pinto ng opisina ni Lucas.

After three knocks, wala siyang nakuhang sagot mula sa kaniyang boss. She sucked her own breath and knocked again. Three sets of three knocks, walang sumagot kay Julia. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay.

Galit nga.

"Sir?" tawag na niya habang kumakatok. Nang hindi na siya makatiis ay pinihit na niya ang door knob at saka tuluyang binuksan ang pinto. Dali-dali siyang pumasok sa loob ng opisina.

Julia's face turned scarlet red when she saw Lucas standing near the bathroom's door, topless. There was a small navy blue towel hanging on the both sides of his broad shoulders. His black hair was damp and it's covering a huge portion of his forehead, down to his sleepy eyes. Bahagyang nakaawang ang mga labi nito dahil sa pagkagulat na makita siyang pumasok.

"Don't you know how to knock?" masungit na tanong nito nang makabawi sa pagkagulat.

Julia was still in daze. Nasa mukha ng binata ang kaniyang tingin nang ma-trip-an niyang paglandasin iyon pababa sa katawan ng binata.

Wow... Looks at that muscles... bulong ng malanding parte ng kaniyang utak. Lucas' body was still wet. His hard chest were glistening from the light coming from the sunlight that was passing on the glass wall. His biceps were flexed, and his forearms were veiny.

Bumaba pa ang mga mata ni Julia sa tiyan ng binata. Her eyebrow twitched. Rawr... abs.

Akmang bibilangin na niya ang mga pandesal sa tiyan ng kaniyang boss nang marinig itong umubo nang sadya. Awtomatikong napaangat ang kaniyang tingin sa masungit nitong mukha. Julia smiled awkwardly. Ilang minuto ba siyang nakatitig sa katawan nito?

"Why are you here?" Lucas asked while staring at her intently.

"I... just wanted to know if you're still... uh... alive?" Napangiwi siya sa naisip na rason. Ang gaga!

"What?" Kumunot ang noo nito at saka basta na lang hinagis ang maliit na towel sa may sofa. "Why are you here, Julia? I don't want to hear another bullshit reason from you."