14.Bölüm

2K 117 62
                                    

Bir kuş bile nasibi kadar kanat çırpar gökyüzünde

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir kuş bile nasibi kadar kanat çırpar gökyüzünde.

💛

Şeyda Kaçmaz

Yağız ile evden çıktıktan sonra belimde ki elini tutup indirdim.

Gözünün yanı ile bakıp sırıttı. Ben ona sinir olmış bir şekilde bakarken o sırıtarak arabanın ön kapısını açtı.

"Buyrunuz matmazel." bu haline ne kadar gülmek istesem de kendimi tutup koltuğa yerleştim. Yukarı sıyrılan eteğimi düzenleyip Yağız'ın arabaya binmesini izledim.

Arabaya binip emniyet kemerini takmasını izlerken bir kez daha ne kadar yakışıklı olduğunu farkettim.

Kendine gel Şeyda. Karşında ki ultra yakışıklı olabilir hatta baklavaları bile olabilir, ayy baklavası da mı vardı bunun. İki dilim alsak ne olurdu sanki.

Aklımda ki saçma düşüncelerden sıyıran Yağız'ın sesi olmuştu.

"Niye öyle üzerime atlayacak gibi bakıyorsun?"

"Kim ben mi? Üzerine atlamak. Hah güldürme beni, ben camdan karşı da ki adama bakıyordum." diye uydurmam ile kaşlarını derince çattı. Kafasını çevirip etrafına bakmaya çalıştı.

"Hani nerede o şeref- ıhım yani adam?"

"Bak tam oradaydı. Hemde baklavaları vardı. Gömleğinin altından bile belli oluyordu sanırım 4 taneydi." diye ortalığı kızıştırmaya başladım. Biraz kudursa sıkıntı yoktu bence.

"Hıh, dörtte ne kızım bak benimkine." derken elimi tutmuş karnına koymuştu. Elime değen sertlik ile ben bir hoş olurken Yağız çocuk gibi ısrar ediyordu.

"Bak gömlekten bile belli."

Düşünme Şeyda. Elimin altında ki ultra şerefsiz ve kaslı Yağız'ı düşünme. Nenemin sakalı olsa nasıl olurdu acaba? Ya nenem erkekse? Kız yoksa babamda kadın mı? Ne düşünüyorum ben ya?

Elimi zorlukla çekip konuştum.

"Tamam, tamam inandım."

Esmer tenimden dolayı kızarıklığı belli olmayan yanaklarıma gülümseyip Yağız'ın arabayı çalıştırmasını bekledim.

Araba yavaş yavaş giderken ben yine Yağız'a dalmıştım.

Yan profili ile kalbimi dağlarken telefonumun titremesi ile bakışlarımı çektim.

Pamir Bey: Nerede kaldın Şeyda?

Yoldayım efendim geliyorum.

Telefonumun tuş kilidini kapatıp çantama koydum.

GÖNLÜME GELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin