I will always hate you {M.C.}

Hoofdstuk 24

Foto: Zara's ubersexy outfit

Zara's POV

Vandaag is het eindelijk zover! Ik ga weer naar Nederland! Ik spring uit mijn bed en ren naar beneden. "Goedemorgen!", roep ik vrolijk. Mijn ouders en Jasper kijken naar me alsof ze een geest zien. "Wat?" "Sinds wanneer heb jij geen ochtendhumeur?" "Sinds ik, ik bedoel wij, naar Nederland gaan!" Ik pak een broodje en doe er kaas op. Daarna ren ik weer naar boven om te gaan douchen en me aan te kleden. Mijn lazy day outfit. Ik bedoel, ik ga nu meer dan 24 fucking uren in een vliegtuig zitten. {Kijk foto} Snel gris ik een trui uit mijn kast en pak mijn koffer. Het is in Nederland nu winter, dus het is daar fucking koud. Snel naar beneden. Oke, niet te snel. Ik glij uit en donder met mijn koffer naar beneden. Jasper wil net naar boven, maar blijft toch maar even staan. Als ik beneden op de grond lig te lachen, stapt hij over me heen en loopt naar boven. Ik krabbel lachend overeind en zet mijn koffer rechtop in de gang. "Ik ben er klaar voor!", roep ik met een spongebob stem. Mijn moeder komt met haar koffer aanlopen. Jasper sjouwt die van hem net van de trap af. "Gaat pap niet mee?" Mijn moeder schudt haar hoofd. "Te druk met werk.", zegt ze. Ik heb geen tijd om teleurgesteld te zijn, want Luke en Joor staan voor de deur. Ik gooi de deur open en vlieg ze om de nek. "I can't believe we're going to see where you, lived!", gilt Joor. "I know!", gil ik terug. Luke doet zijn vingers in zijn oren. "There's no need to scream!", roept hij. "Sorry Luckey.", zeg ik lachend. "Shall we go?", vraagt mijn moeder. Ik knik heftig.

Jasper is voorin gaan zitten. De bastard. Joor, Luke en ik gaan achterin zitten. Lou is met Josh en Zac naar het vliegtuig gegaan. Zij vliegen later dan wij, maar Lou en ik wilde nog afscheid nemen. Ik ga hem twee maanden niet zien. Het is een kwartiertje rijden naar het vliegveld. Joor en Luke zijn alleen maar aan het praten over hoe Nederland eruit zou zien. Ik staar een beetje uit het raam. "Zaar?" "Huh, what?" "Are there skyscrapers in Rotterdam?" Ik schud lachend mijn hoofd. "No, we don't have any skyscrapers in The Netherlands." "Oh, okay." Ik grinnik. "C'mon guys, get out!" We stappen uit, pakken onze koffers en lopen naar binnen. Joor, Luke en ik springen hyper op en neer. Jasper en mijn moeder lopen rustig naar de incheckbalie en negeren ons gespring. We geven onze koffer af en gaan richting de douane. Bij niemand piept dat ding, maar natuurlijk gaat dat kutding bij mij wel af. Meteen word ik helemaal gefouilleerd. Gelukkig heb ik niks raars bij me. Ze vinden niks en we mogen verder lopen. Nu moeten we twee uur wachten. Louis, Zac en Josh zitten al op ons te wachten. Als ze ons zien staan ze op en geven ons een voor een een knuffel. "Are you excited?", fluistert Lou. Ik knik.

De rest van de tijd zitten we met zijn alle een beetje te kletsen, totdat de krakerige stem door de luidsprekers klinkt: "Flight 507 to The Netherlands." "We have that one." We staan op en ik pak mijn rugzak. We lopen rustig naar de gate. Zenuwen gieren letterlijk door mijn lijf. Hoe zou het zijn om weer in Nederland aan te komen? Ik zet mijn tas op de grond en draai me om naar Louis. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en ik heb het gevoel dat alles vervaagd. Lou trekt me in een knuffel en drukt een kus op mijn voorhoofd. "I'll miss you so bad!", huil ik. "Shh, babe, I'll text you every day." "Zaar? We need to go!" Ik laat Lou met tegenzin los en pak mijn tas van de grond. Joor geeft Lou een knuffel en dan gaan we. Door de gate naar het vliegtuig. Ik kan niet geloven dat ik me net zo verdrietig voel, als toen ik wegging uit Nederland. Ik plof op mijn stoel en doe mijn riem om. Het vliegtuig begint te rijden en we stijgen op. Joor en Luke zijn vrolijk aan het kletsen, ik probeer mee te doen. Maar mijn gedachten liggen bij Louis.

Jorien's POV

Ik zit op de bank te wachten, totdat Luke me komt ophalen. Godverdomme! Waarom gaat die tijd zo langzaam! Ik wil net opstaan, als de bel gaat. Luke! Ik sprint naar de deur. "Hi Lukey!", roep ik en ik geef hem een knuffel. "Ready to go to The Netherlands?", vraagt hij lachend. "No." Ik pak mijn koffer en loop naar buiten. Ik heb vanochtend al afscheid genomen van mijn moeder en vader. Louis is hem al gesmeerd naar het vliegveld. Geen idee waarom. Luke en ik gaan nog even langs Ash om doei te zeggen. We lopen naar Ash's huis. "Joor!", roept Ash. Hij heeft de deur al opengegooid, voordat ik kan aanbellen. "I wanted to say goodbye.", zeg ik glimlachend. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. "I'm going to miss you." "Me too. But we'll call every day."

Raar genoeg huil ik niet, als ik hem loslaat en met Luke naar Zaar loop.

*Pling*

Ik kijk op mijn telefoon en glimlach. Een berichtje van Ash.

Hi babe,
Miss you already ;)
Xx

Ik grinnik en stuur een berichtje terug.

I have an idiot as my boyfriend :D

Ik stop mijn telefoon weer in mijn zak. Luke belt aan (we zijn ondertussen bij Zaar aangekomen). Ze gooit de deur open en vliegt ons om de nek. "I can't believe we're going to see where you lived!", gil ik. "I know!", gilt Zaar hysterisch terug.

*Na alle shizzle*

Luke, Zaar en ik zitten met z'n drieen naast elkaar in het vliegtuig. Luke en ik zijn vrolijk aan het praten. Zaar probeert mee te doen, maar ik merk aan haar dat ze het moeilijk heeft. Ik leg mijn hand op haar knie. "Zaar? Are you okay?" Ze knikt. "Yeah, I'm just a little down. But I'll be okay." "He'll text you every day. He said that.", zegt Luke. "I know, but…" "Mark said that too and he mever texted you.", maak ik haar zin af. Ze knikt. "Hey Zaar, Louis is not that kind off a person. He'll text, I promise.", zegt Luke. Luke is zo'n schatje! Hij probeert ons altijd moed in te spreken en helpt ons als we verdrietig zijn.

*Vier uur later*

Pfff, ik ben zo moe. Ik leun met mijn hoofd tegen Luke's schouder. Ik voel mijn ogen zwaar worden en val in slaap.