I will always hate you {M.C.}

Hoofdstuk 11

Foto: Vanessa Hudgens as Fanny

Zara's POV

"Zaar? Can I talk to you? In private.", zegt Michael tegen me. What the fuck! "Sure...", zeg ik twijfelend en ik loop mee naar de gang. "What do you want?" "Uh... Is this Louis dude, is it your boyfriend?", zegt hij stotterend. Ik kijk hem raar aan. "How do you know about Louis? Are you stalking me or somerthing!" "No, it's not that hard to see, you guys are dating." "No, he is not my boyfriend. Why do you even wanna know?" "Because I want to ask you for the prom." "Seriously? You hate me Michael! We hate eachother! That's our thing. I don't want to go with you to the prom! You're an asshole and a douchebag and everything that's not positive!", zeg ik heel rustig en ik loop weg. "Zara!" Ik loop gewoon door. "I'm sorry, okay, I'm sorry!" Wacht, biedt Michael, Michael Clifford, nou serieus zijn excuses aan. "Michael, I don't believe you are sorry for me, for Luke, for Jorien, even for Ashton. I won't forget what you did or do to them." "Please! I can change!" "Mayby you can, but I can't.", met die woorden loop ik de school uit, naar mijn huis.

Volgens mij kijk ik heel erg boos, want als ik binnenkom krijg ik meteen een opmerking van mijn moeder naar mijn hoofd. "Zo zeg, volgens mij heb je niet gewonnen." "Hou je mond!", grom ik en ik loop langs haar heen naar boven. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een gemiste oproep heb van een onbekend nummer. Wie zou mij hebben gebeld. Ik druk erop en beluister de voicemail:

'Hey Zara, I just wanna say I'm really sorry about the bullying and stuff. I know I am a jerk, asshole, douchebag, etc. But I'm really sorry and I wanna start over and explain everything. Not on the phone, in real life! Can you please come to the KFC. Please! I beg you!'

Ik druk mijn telefoon zuchtend uit. Zal ik gaan? Ik haat hem, maar ik wil wel weten wat hij gaat vertellen. Weetjewat? Ik ga gewoon. Ik loop weer naar beneden en ga de deur uit, richting de KFC. Als ik aankom zie ik Michael al zitten. Ik plof tegenover hem. "Okay, talk!" "I didn't even think you were coming." "I don't have much time! Start talking." "Okay, I first started bullying when I heard my father was dead. My mum started to drink and became an alcoholist. She sleeps every night with another man and she doesn't care about me anymore. I couldn't handle my feelings anymore so I started to bully people. First Ashton." "Wait!" Hij stopt. "You bullied Ashton? Ashton, our class Ashton?" Hij knikt. Die zag ik niet aankomen. "Anyway, Ashton and I became friends and Cal, he and I were kind off a group. Muur was my best friend and Thom's girlfriend. She left and Thomas went depressed. We had a hard time. Luke and Thomas were best friends before Muur left, after that Thomas became friends with us and we started bullying Luke. That's my story and I really feel stupid about the bullying part." "You should!", zeg ik boos. Hij kijkt me aan alsof hij een schuldgevoel heeft. Niet dat ik hem geloof. "Michael I can't forget what you did to Luke. Okay, you have to understand!" "I completely understand! I just want to start over with you." Ik zucht diep. "I don't know it yet, okay. I need to think about it." "Yeah sure. Ofcours." "I see you tomorrow then." "Bye!" "Bye." Ik sta op en loop weer richting huis. Wat moet ik hier nou mee? Michael wil opnieuw beginnen. Hij wil fucking vrienden worden! En hij wil met me naar de prom. Dit wordt mijn eerste prom in mijn leven, ik wil wel met iemand gaan die ik aardig vind. Hiervoor, in Nederland, ben ik naar heel veel schoolfeesten geweest. Op een hebben Mark en ik voor het eerste gezoend.

*Flashback*

Ik ben hier net 13 geworden en Mark is 14. Mark en ik zitten buiten op het schoolplein. Het feest is nog in volle gang, maar mijn voeten doen pijn en ik kreeg het benauwd. Nu is astma echt iets om dood te wensen. "Gaat het weer een beetje?", vraagt Mark lief. Ik knik. "Wil je weer naar binnen of wil je nog even buiten blijven?" "Nog even buiten blijven." Ik ril. Het is november en ik draag een jurkje, dus het is best wel koud. Mark slaat zijn armen om me heen en trekt me naar zich toe. "Heb je het koud?" "Best wel." Hij grijnst en kust me. Eerste schrik ik me dood, omdat ik het niet verwacht had. Maar daarna kus ik hem terug en voel ik een soort vlinders in mijn buik.

*Einde flashback*

Ugh, kut flashbacks! Ik zak neer op mijn bed en pak mijn telefoon.

Fanny's POV

*Wo-o-o wo-o-o-o-o All the single ladi-*

Ik neem mijn telefoon op.

"Yeah?" "Hi Fanny, long time ago!" Ik verstar. "H-hi Michael." "Hi, how are you?" "Fine, you?" "I'm fine too." "Why do you call me?" "I wanna ask you something." "What do you wanna ask?" "Do you want to help me with a plan?"  "Sure. What's the plan?" "Prank a girl. Do you know Zara?" "Yes ofcours. I hate her! She is too perfect." "Nice, we have a deal! Tomorrow at my place!" "Yeah, okay! Bye." "Bye Fanny!"

Ik hang op. Wow, dat was weird. Sinds Michael en ik niet meer bij elkaar in de klas zitten hebben we nauwelijks meer contact. "Mum!", roep ik naar beneden. "What?" "When is dinner?" "In a minute or two!" "Okay!" Ik zet mijn computer aan en ga naar Netflix. Pretty Little Liars is alles!

Jaspers POV

"Jas!" Ik draai me om. Lauren komt aanrennen. "Yeah? What's up?" "My parents aren't home, so can I come with you?" "Sure.", zeg ik, een beetje verbaasd. We lopen samen naar mijn huis. Lauren is een een of ander verhaal aan het vertellen over hoe graag ze een keer naar Nederland wil. Ik volg haar niet echt, totdat ze vraagt: "Do you miss your friends and family?" "Sometimes, but I have a lot of new friends here and my family is not really nice so yeah." Het is een tijdje stil. "This is my house.", zeg ik en ik loop het tuinpad op. "Nice house.", zegt Lauren grinnikend. Ze lacht schattig. Wacht! Dacht ik dat nou echt? Ik heb Sara, mijn oude vriendin, beloofd om niet verliefd te worden, maar nu ik met Lauren in de klas zit wordt dat moeilijker. Saar en ik appen elke dag en ze blijft maar zeggen dat ze me mist en dat ze van me houdt enzo. Best wel irritant. Zonder dat ik het door heb gehad, heb ik de deur geopend. "You want something to drink?" Ze knikt. "Fanta or something." Ik loop naar een kastje en pak er twee glazen uit. In de ene schenk ik Fanta en in de andere Cassis. "Here you are." "Thanks.", zegt Lauren met een knipoog.