I will always hate you {M.C.}

Hoofdstuk 32

Louis' POV

"Are you ready mate?", vraagt Josh en hij geeft me een klap op mijn schouder. Ik schrik op uit mijn concentratie (Ik was GTA 5 aan het doen). "Yes ofcours, I'm ready. I'm going to kick Mark's ass." "Good. Shall we go? You need to be there in ten minutes." Ik spring op. "Okay." Ik gris snel een donut van de tafel en loop achter Zac, John en Josh aan.

"Here!" Josh gooit mijn sporttas naar me toe. Ik vang hem en sla hem om mijn schouder. "Thanks."

Bij de arena aangekomen, blijkt dat we de eerste zijn. Chill, des te meer tijd om te trainen. Ik pleur mijn tas in mijn kleedkamer en kleed me snel om. Ik kan nog net een hand vol M&M's uit het bakje op de tafel pakken, voordat John me meetrekt. "John, I can walk myself!" "Not fast enough.", zegt hij met een pokerface, terwijl hij me over de grond sleept. "I can run! Or sprint! Just stop using me as a vacuum cleaner!" John laat me met een zucht los en ik spring op. "Not okay!", roep ik en ik begin naar de oefenring te lopen. Ik pak met een zucht een springtouw en begin met springen.

"Louis, hurry up please!", zeurt Josh. Met een zucht gooi ik mijn handdoek over mijn schouder en loop ik de kleedkamer uit. "I'm already done. Relax!" "Already?", zegt Josh sarcastisch. Ik wuif het weg. We lopen naar de kantine. Holy ik heb honger! Ik bestel een pizza en een flesje cola, daarna ga ik met de boys zitten aan een tafeltje. "So Louis, already nervous?", vraagt John. Ik schud mijn hoofd. "No, not really. I'm only happy I can kick that bastard's ass." Zac en Josh lachen. "We'll film it for Zara.", zegt Zac lachend. Ik eet snel mijn pizza op en train weer een beetje. Opwarmen en daarna kleed ik me om voor de finale. "Quick! You're already a little bit late!", roept John en hij duwt me naar de ring. "I can walk myself!", roep ik lachend en ik sprint naar de ring toe. Iedereen is al op me aan het wachten. Oeps! "And here he finally is: Louis Kamminga from Australia!" Ik loop de ring in en zwaai naar het publiek. Er gaat een vlaag van nerveusheid door me heen. Wat nou als ik niet win? Nee! Ik moet winnen van die Mark! "And.... Fight!"

"Good job Lou!", roept John en hij geeft me een klap op mijn schouder. Ik ben kampioen. Na een zware wedstrijd, gaf ik de genade klap en won ik. Ik heb hier al mijn hele leven van gedroomd. "Party? Or you wanna sleep? Tomorrow we'll be back in Australia.", zegt Josh. "Sleep. I'm so tired I could sleep for three years.", grapt Zac. "I did the work here. The only thing you did is eating popcorn and flirting with girls who lóve your Australian accent.", zeg ik lachend. "That's not true! They love me because I'm awesome and hot." "Sure. What you want to believe." Ik loop naar de kleedkamer en stap onder de douche. En begin zachtjes 'I miss you' van Blink 182 te zingen.

Hello there,
The angel from my nightmare,
The shadow in the background of the morgue.
The unsuspecting victim of darkness in the valley.
We can live like Jack and Sally
If we want.

Where you can always find me
And we'll have Halloween on Christmas.
And in the night we'll wish this never ends,
We'll wish this never ends.

I miss you, miss you
I miss you, miss you

Where are you?
And I'm so sorry.
I cannot sleep, I cannot dream tonight.
I need somebody and always
This sick strange darkness
Comes creeping on so haunting every time.

"Hey Louis! Hurry up! I want to sleep!", zeurt Zac. Ik zucht en stap onder de douche vandaan. Snel kleed ik doe ik een zwarte joggingbroek aan en een bordeau rode sweater. Ik stap in mijn gympen, pak mijn sporttas en loop naar buiten. "Ready!" "Finally.", zucht Zac. "You know Louis. Mayby you should become a singer. You sing pretty well.", zegt John lachend. "Thanks." "Was that song about Zara?", vraagt Josh nieuwsgierig. Daar heb ik nog helemaal niet over nagedacht. "I guess so..." "Tomorrow you'll see your Julliet again.", smirkt Zac. Ik zucht. "Yeah..." Ik kan niet wachten tot ik haar weer zie. Zou zij ook kampioen zijn? "Hello? Zac to Louis! You there mate?" Ik schrik op uit mijn gedachten. "What?" "I asked you something." "Ehm, sorry. What did you ask?" "What time does our airplane leave?" "I don't know. Ask John." Zac loopt naar John. "Are you happy to go home?", vraagt Josh. Ik knik. "Yeah, it was a great experience and stuff, but I miss Zara, Jorien and my mum and dad. I'm happy to go home."

Jorien's POV

We zijn in het ziekenhuis wachtende op Zara. Haar neus is gebroken, maar verder is ze oke. Behalve dat ze niet heeft gewonnen en dat ze dat vreselijk vindt. De deur aan de andere kant van de wachtkamer gaat open en Zara loopt op ons af. "Shall we go, then." Ik kijk er verbaasd aan. Geen woord over het kampioenschap? Niet even gescholden? "Zaar? Are you feeling okay?" "Yeah, why?" "Your nose is broken and you lost...", zegt Luke. Zara geeft hem een dodelijke blik. "I don't want to talk about it!" "Okay okay. Sorry. Let's go." We lopen met z'n allen naar de auto en rijden terug naar het hotel. "Are you excited to go home?", vraag ik aan Zara. "Yeah, kind of. I missed Louis and my dad a lot." "I get that. I missed Louis, my parents and Ash so freaking much." Ik zucht met de gedachte aan Ashton. Ik mis die goofball zo errug! "Guys, you have to say goodbye to Olga, Alex and Lisa. We're going to leave tonight.", roept de moeder van Zara vanuit haar slaapkamer. "Okay mum!", roept Zaar terug, "Let's go find them."