Even A Fool Knows || Hyunin

THE ONLY OPTİON

Hyunjin ve Jeongin WhatsApp konuşması

Hyunjin:

Canımı en çok yakan ne biliyor musun Jeongin?

O gün ben senin mutluluğunu istiyorum demiştin

Gerçekten istiyormuşsun

Bunu fark ettim

Mutluluğumu aldın ve gittin (Görüldü)

Hyunjin:

Neden yaptın bunu Jeongin? (Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz)

Sen, beni engelledin? (Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz)

Jeongin ben (Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz)

Ölmeyi hiç bu kadar dilememiştim (Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz)

(Hyunjin çevrimdışı)

Ben onun mutluluğunu ondan almamıştım. Ben bunu yapmamıştım. Ben bunu isteyerek yapmadım.

Hyunjin olsa, titreyen ellerimi sakinleştirdi. Başıma öpücükler kondurup, ağrısını yok ederdi. Okşayıp mide bulantımı dindirdi. Sarıp sarmalayıp beni sakinleştirirdi ama ben buna müsaade etmemiştim. Lanet olsun ki etmemiştim.

Sadece belli bir şarkı dinleyip ağlıyordum, Ex ve Even A Fool Knows. Çok kötüysem Ex, çok çok kötüysem Even A Fool Knows. Şu an cidden berbat durumdaydım ve Ex'i dinlemem gerekiyordu.

Tam olarak yaptığım şeyleri açıklıyor gibiydi. Çok ağır konuşmuş ve o umurumda değil gibi davranmıştım. O takıntı değildi, o gerçek, ilk ve tek aşkımdı.

Hatalıydım, hem de sonuna kadar. Ona bunu yapmaya hakkım yoktu. Belki de o unutacaktı beni. Ben unutamayacaktım. Belki de gerçekten bir daha asla onu göremeyecektim. Babam telefonumda ona dair olan her şeyi yok etmişti. Tüm fotoğrafları bile silmişti.

Onu artık hiç bir şekilde göremiyordum. O evi de satmıştık ve o almıştı. İçindeki tüm eşyalar duruyordu. 

-----

Bir haftadır hiç bir şey yapmıyordum. Okula bile gitmemiştim ama bugün Yuna'nın mızmızlanmasını dinlememek için gelmiştim.

Sınıfta oturuyordum. İlk dersimiz boş geçiyordu ve o sınıfa gelmemişti. Henüz ilk ders başlamamıştı. Ders başladığında yüksek ihtimalle sınıfa gelecekti. Sakin durmaya çalışmam gerekiyordu, mümkün olduğunca...

"JEONGİN! KANKAM!" Felix boynuma atladığı an zil çalmıştı. İki dakikaya Hyunjin Jisung ile beraber sınıfa girmişti. Felix, müdürün odasına gitmesi gerektiğini söylemiş ve sınıftan çıkmıştı. Ayrıldığımızı bilmiyordu zaten.

Hyunjin arkamdaki sıraya geçip nefesini verince enseme çarpmıştı ve bu titrememe sebep olmuştu. Ağladığını fark edebilmiştim. Yanlışlıkla telefonumu arka sıraya düşürmüştüm. Kendime küfür edip gözlerimi sıkıca kapadım. Açtığımda arka sıradan bir elin telefonumu uzattığını gördüm. Alırken yanlışlıkla ellerimiz çarpınca elimi hızlıca geri çektim. Uzanıp telefonu sırama bıraktı. Ekranı çatlamıştı.

Artık yapabileceğim tek bir şey vardı.

///

Jeongin ya aşkımm

Çok acı çekiyor

Her şey düzelir bir gün

ACILARIN ÇOCUĞUYUZ