Upon the Sunset (RPW SERIES 01)

Chapter 19

PAGKATAPOS ng event ay dumeretso na muna ako sa room at dinahilan ko nalang na medyo masakit yung puson ko at kailangan kong magpahinga. Pumayag naman si professor Vivien at sinabihan akong kumain muna bago uminom ng gamot para di na daw ito lumala

I lied. Nauna akong bumalik sa room dahil naiilang nako sa mga ginagawa ni Kiro. Sanay akong sinusungitan niya lagi and i preferred that he must treat me that way kasi dun ko siya unang nakilala. A little change can be bearable like yung mga pangangasar niya sakin. His light smiles at yung pag share niya ng mga personal problems niya sakin

But the way he looked into my eyes lately it was different. Hindi ko matiyak yung emosyon na naghahari sa mga mata nito. Also the way he treats Third, as my friend i understand if magagalit siya dito kagaya ng galit nila Ali dahil sa pangloloko'ng ginawa niya sakin dati. Ayokong mag assume at mag conclude agad na nagseselos siya dito dahil sa kanya na nga mismo nanggaling na may girlfriend siya

Tapos ako pa yung manhid? Samot-saring tanong ang gumugulo sa utak ko ngayon dahil sa huling salitang binitawan nito sakin kanina. Lumabas ako sa terrace at pinatong ang dalawang siko ko sa railing habang pinagmamasdan ang papalubog na araw sa langit. I sighed hoping that my confusions will also come out

Am i really falling for him? I cover my face using my hands as i groaned in annoyance

"Stop it Gaia" pagka-usap ko sa sarili ko at muling ibinalik yung paningin sa kulay kahel na langit. Finally naikalma ko na yung sarili ko

I need to keep in mind that i already gave my words on Neo. Siya naman talaga yung una kong nagustuhan eh and besides he changed me. Marami ang nagbago sakin ng makilala ko si Neo. I learned on how to forgive others and also to express my self. All i have to do is avoid Kiro and don't ever fall for him

"Right. don't fall and you'll be fine" dagdag ko pa at ni-tap ang sarili kong balikat

"Don't what?" Napasinghap ako ng marinig ang pamilyar na bosses na yun sa likuran ko. Kaagad na nanuot yung manly scent nito sa ilong ko na siya ring ginamit niya'ng pabango nong papunta pa lang kami dito

"Uhm-sabi ko ano, dapat wag akong mahulog dito para manatili akong buhay" humarap ako sa kanya at may bitbit itong dalawang cup ng Starbucks. Inabot niya yung isa sakin kaya kinuha ko nalang yun at agad na humarap sa payapa'ng kalangitan

Naramdaman kong para'ng kinu-kuryente na naman yung puso ko dahil sa mabilis nitong pagtibok. My hands are trembling because of his sudden presence. I bend my fingers towards my palm and held it tightly para itago ang panginginig nito habang ang Isa naman ay may hawak nong cup na dali-dali kong ininom

"Ouch" reklamo ko ng bahagyang mapaso yung labi ko sa init ng kape

"Are you fine? Do you need some--"

"No. Ayos lang ako salamat" sansala ko dito at bahagya akong lumayo ng hawakan nito yung likod ko. He lightly smiled before he turn his gazes at the sun

"You used to watched the sunset when something's bother you" deretso itong naka tingin sa araw habang hawak yung kape niya

"Sino naman nagsabi sa-"

"Your dad told me" pagputol nito sa sasabihin ko. Di ako umimik at umupo ako sa stool na nasa gilid at pinatong yung cup ko sa lamesa para makalayo sa presensiya niya

"Hindi mo ba ko tatanungin kung nag usap kami?" Nakangusong saad nito at umupo sa upuan na nasa harap ko lang din

"Fine, ba't nag usap kayo?" Iritadong tanong ko

"Well it's kinda confidential. Men talk" sumipsip ito ng kape bago inangat yung dalawang paa niya at sumandal sa upuan

I puffed my chest to control my annoyance ng makita ko ang kapilyuhan sa mata nito