Upon the Sunset (RPW SERIES 01)

Chapter 27

"SO sinasabi mo na nandiyan si Kiro sa states at may anak na sa ibang babae?" Paninigurado ni Dahlia sa kabilang linya. Tatlong besses akong tumango bago inayos ang screen ng laptop ko para makita yung itsura nila

"Ang gaga mo kasi!" Ani naman ni Ali habang tinutupi yung mga damit niya at nilagay yun sa gilid ng kama

"Na sayo na dati eh pinakawalan mo pa tapos ngayon iiyak-iyak ka sa harap namin. Umuwi ka talaga dito babae ka makakatikim ka sakin" dugtong pa nito. Napangiwi nalang ako

"Ang wild mo naman dai" pangasar naman nong isa sabay ngisi. Sabay kaming napa-irap ni Ali dahil nag-sisimula na naman ang ka-berdehan ng utak nito

"Anyways wag ka na malungkot,kukunin nalang  kitang maid of honor sa kasal ko" -Dahlia

"Ikakasal kana?" Gulat na tanong ni Ali. Umirap ito at pinakita sa amin yung makintab na diamond ring
sa daliri nito. Di maka paniwalang tumingin ako sa kanya. Sino nga naman ang mag-aakala na mas mau-una pa palang ika-kasal si Dahlia sa aming tatlo

"Ba't di kami aware na engage kana ha?" Pagtataray ni Ali at na-mewang pa

"Kasi ako di naman ako hard to get. Di tulad ng iba jan ilang taon ng di maka move on sa ka M.U" saad ni Dahlia at binalingan na naman ng tingin yung singsing niya. Pilit kong pini-pigilan ang tawa ko dahil alam kong pina ri-ringgan niya si Ali

"I'll try buttercup" ani ko sabay dapa sa mahabang sofa. Di rin ako sigurado kung handa na kong umuwi sa pilipinas since nasa states na pala siya ngayon besides pwede naman akong mag apply ng vacation leave dahil dalawang taon ko rin iyong hindi nagamit

"I'm not asking gyiang. You should be there. I'll hang up na see you in two weeks" pag-ka-sabi nito ay agad na siya'ng nawala sa kabilang linya. I deeply sigh before i buried my face on my pillow

"Nandito pa ko" muli kong tiningnan si Ali na naka ngiti ngayon sa screen ng laptop ko

"Alam kong mahirap yung pinag daanan niyo pero gyiang you should move on. Di naman pwede na sa kanya lang iikot yung mundo mo. There's a lot of fish in the ocean remember that" ngumiti ako sa payo nito bago siya nawala sa kabilang linya

"Hey lousy! talking to your junky friends again?" Tayra commented as she lean on my condo's door

"Not as junky as you are little b*tch" tawa ko rito. Napa hawak ito sa dibdib niya kung saan naka pwesto yung puso niya and she acted like it hurts

"You're always hurting my feelings" anito bago pumasok sa loob at komportableng umupo sa couch

"Anyways i brought some refreshments" nilabas niya yung dalawang in-can beer mula sa white plastic bag at inabot ang isa sa akin

Napa-iling nalang ako bago yun tinanggap at na-upo sa kaharap nitong sofa

"Kamusta si manong Nonoy?" I asked

"Maayos na si tatay. Kakalabas lang niya sa hospital last week and si mommy na ang nag-asikaso sa lahat"ngiti nito. Well as time passes Tayra and i became friends. Maayos na rin yung relationship niya sa tatay niya na madalas isugod sa hospital dahil sa sakit na high blood

Sa ngayon she's working as an English tutor at Tucson, Arizona. After that shameful video during that 125th foundation day ng school. She learned to respect others and im happy for her kasi natutunan na rin niya'ng magbago for the better version of her self 

"Hey! did you heard the news? Kiro's back" i forced my self to smile bago binuksan yung can at dali-daling ininom yun

"Nagkita kami kanina"ani ko at nilapag yung beer sa mesa bago sinandal yung ulo ko sa sandalan ng sofa