Upon the Sunset (RPW SERIES 01)

Chapter 26

NAKA-UPO ako ngayon sa harap ng vanity mirror at maingat na pina-plantsa ang maikli kong buhok. I cut it into a shoulder-level and then I die it brown. Kinuha ko ang ilang hibla nito na sumasagabal sa mukha ko at nilagay yun sa likod ng tenga

There finally it's done. Mabilis kong kinuha yung phone ko na nasa bedside table ng makarini ng several phone calls. It was my mom. Inayos ko yung itsura ko before i clicked the green button

I automatically smiled when i saw there faces. Si mama ang may hawak ng phone at panay naman ang kaway ng mga pinsan at kapatid ko sa camera

"Ya'll already missed me didn't you?" panukso ko sa kanila

"Kelan ka ba uuwi dito nak? Tapos naman na yung kontrata mo jan di ba?" Tanong ni mama na sinang-ayunan nila'ng lahat

"Uuwi ako pag naging milyonarya na ko" biro ko naman pero di sila natawa

"Gyiang, sapat na samin yung mga ginawa mo. Nabayaran na natin si Leo, naka pag-tayo na ng sariling talyer ang papa mo, naka bili tayo ng pwesto para sa negosyo ko, napa-ayos mo na yung bahay at sapat na yung naipon mo para-"

"Ma, as long as may opportunity ako dito i'll grab it" she take a deep sigh before she speak

"Ano pa bang magagawa ko" ngumiti nalang ako

"Where's Gigi by the way?" Agad namang sumulpot sa camera yung mukha niya

She definitely grew up a lot. Her hair grows longer and she also gain a lot of heights

"Ateee!" masiglang bati nito. Her voice changed too even though it isn't cute as before

"Uwi ka na. Balik ka na kay kuya Kir-" di na nito natuloy ang sasabihin niya dahil agad na tinakpan ni Faith yung bunganga niya

"Ikaw talaga lumalaki kang madaldal" anito bago inilayo si Gigi sa camera. Tumikhim si mama kaya napunta sa kanya yung attention ko

"Wala na ba talagang pag-asa nak?" nangungusap ang mga nito and it looks like she's waiting for a positive answer

"Uhm, may lakad pa pala ako ma tawagan ko po kayo bukas. Bye po" kaagad kong pinatay yung video call at hinagis ang phone ko sa malambot kong kama

Two years has passed and they keep on asking me kung may pag-asa pa bang magka-balikan kami. I'm not quite sure though di ko itatanggi na hindi pa ako gaanong naka move on sa kanya. I heard from Dahlia that he's already dating someone.Thankful ako na nandito ako sa US and hindi ko makikita yun

Binuhos ko ang oras ko sa trabaho to ease the pain that i felt and para na rin kalimutan ang nangyare two years ago. My efforts and hard works didn't came wasted. Ka-gaya ng sinabi ni mama nabayaran na rin namin si Leo sa loob ng pitong buwan and yung sweldo ko naman for the rest of the month ay inipon ko para maka-tulong sa kanila

Nakapag-tayo ng sariling talyer si papa and naka bili rin ng pwesto si mama sa isang food park na malapit lang din sa bahay. Napa-ayos ko rin yung bahay namin na may malapad ng second floor and pool sa likod. Successful din ang operation ni lolo na pinag-tulongan naming bayaran ni tita Marian. Dalawang besses na ring na-renovate ang karenderia ni lola na second floor na rin ngayon

I can tell that accepting tita Marian's offer is kinda blessing. Malaki ang sweldo'ng natatanngap ko every month and sagot na rin ng school yung condo na tini-tirahan ko ngayon

"Two years Gaia and still you're in denial" binagsak nito ang sarili sa kama ko without taking his sneakers off

"Two years Yros and still you don't know how to knock" pag-susungit ko saka nag lagay ng light lipstick