I'm here for you /IronStrange/

[32] Pandora's Box

...Tego chyba nie było w planach

"Nie. Raczej nie było."

- Japierdolę, czuję się, jakbym był ze Stephen'em w związku małżeńskim od jakiś 15 lat przez to że jego problemy przenosisz na mnie - Tony westchnął, po czym odwrócił się do Kaeciliusa. Gorzej być nie mogło, więc dlaczego by nie pokazać swojej sarkastycznej strony? - To już trochę wkurza, wiesz?

- Odważne słowa jak na kogoś w twoim położeniu - Kaecilius podszedł bliżej do Tony'ego, który automatycznie zaczął się wycofywać tylko po to, żeby po chwili walnąć plecami w drzwi.

- W sumie gorzej być nie może. Byłem gotowy umrzeć wiele razy, więc czemu nie być na to gotowym jeszcze raz? - Stark zachowywał spokój, pomimo tego, że jego mózg nakazywał mu spierdalać jak najdalej stąd.

Pierdolony instynkt samozachowawczy.

- Raz nawet udało ci się umrzeć, prawda?

W tym momencie Tony zamarł i spojrzał na maga z uniesioną brwią. Skąd on o tym wiedział? Ponoć wszyscy o tym zapomnieli, w końcu linia czasowa została zmieniona.

Przynajmniej tak to zrozumiał Tony.

No dobra, może nie zrozumiał, ale naoglądał się Gwiezdnych Wrót i Powrotu do Przyszłości, więc jakąś wiedzę posiadał.

Fikcyjną, ale jednak.

Jednak czy jego wiedza na coś się tu zdaje? W końcu ma doczynienia z magią, której jego doktoraty nie obejmowały.

Chyba nie oczekujesz odpowiedzi ode mnie.

"Sam nie wiem. A masz odpowiedź?"

Nie znam się na magii, Tony. Nie jesteśmy jebanym Houdinim.

Głosik umilkł, a między naukowcem a magiem nastała cisza, która była cholernie przytłaczająca, szczególnie, że jego przeszła wersja uprawiała seks z tą seksowną blondynką tuż obok nich.

Ale co jak co, Tony w młodości był cholernie przystojny.

A ta blondi miała piękne krągłości.

Zbaczasz z tematu.

"Co? Och, a tak. Sorki."

- A więc może powiesz mi, czego szukasz w mym pięknym umyśle? - Stark spytał po czym wyminął Kaeciliusa sprawiając, że to teraz on stał pod drzwiami.

Mroczny mag jednak pozostawał spokojny, co trochę frustrowało Tony'ego. On tu pokazywał swoją dominację (nie patrz w stronę tej blondynki), a ten skurwiel sobie spokojnie stał i oczekiwał... Czegoś.

Wow, czyli jednak może być bardziej frustrująco.

A Tony myślał, że poziom frustracji sięgnął zenitu.

- Czego tu szukam? - Kaecilius pstryknął palcami, dzięki czemu za Tony'm pojawiły się nowe drzwi. - Twojej osobistej puszki Pandory, Stark.

- Że czego znowu?

Kaecilius nie odpowiedział. Po prostu przeszedł przez drzwi i gestem pokazał, żeby Tony poszedł za nim.

*-*-*

- Stephen, do cholery jasnej, zrób coś - Natasha była jeszcze bardziej zdenerwowana niż pięć minut temu.

Owszem, Tony był wkurwiający, ale to nie znaczyło, że Nat o niego nie dbała. Wiele razy uratował jej życie, był dla niej jak... No, nie jak brat, tę pozycję zajmował Clint. Tony był jak ten jeden ulubiony ale wkurwiający kuzyn.